Κυριακή, Φεβρουαρίου 19, 2006

Κυριακές


Λοιπόν
τις Κυριακές ξυπνώ αργά

Το άδειo μυαλό μου παίζει ακόμα με τις εικόνες της νύχτας, προσπαθώντας να τις κρατήσει κοντά του. Το έχουν εγκαταλείψει από ώρα και παίρνουν το δρόμο για το υποσυνείδητο. Ίσως κάποτε να ξανασυναντηθούν. Σε κάποιο deja vu, ίσως.
Και πίνω τον καφέ μου
μοναχός μου

Έξω το φως, ενώ θα 'πρεπε να με διώχνει. Να με τραβάει έξω στους ήλιους του χειμώνα. Με στέλνει όλο και πιο μέσα. Ίσως γιατί η φωτιά τους φέρνει ισορροπία. Κι εγώ μ' αυτά τα πράματα δεν τα πάω καλά.
Με τον ηλεκτρικό στον Πειραιά.
Αργότερα. Φορτωμένος το οργανάκι κι όλη την υπόγεια ιστορία του στην πλάτη. Ακουμπάει το κεφάλι του στην πλάτη μου κι αφήνεται μαζί μου στην στενότητα των πινακίδων. Ταύρος.
Χαζεύω τα εκτός
και τα εντός μου.
Τίποτα πάλι. Δε βρήκα τίποτα.
Μόνο κάτι ξεχασμένα ...

που τα βαρέθηκα πια.

Καλή βδομάδα
!

4 σχόλια:

ci είπε...

Καλή μας βδομάδα, επί τα αυτά!
Αλόχα από πάτρια:D

Filotas είπε...

Τις Κυριακές από παιδί της σιχαινόμουν που λέει και το τραγούδι amig0! Καλές εβδομάδες!...
Besos Manthito!!!

northaura είπε...

καλή βδομάδα...η θέα του λιμανιού από τον ηλεκτρικό είναι από τις πιο αγαπημένες μνήμες που κρατάω από την πρώτη πατρίδα μου

thegypsy είπε...

Εγώ τις Κυριακές ξυπνάω Δευτέρα!!!!
Μου έχει λείψει απίστευτα ο Πειραιάς(κλαψ!)Δεν το περίμενα τόσο πολύ!!!
Κιόσο σκέφτομαι κάτι πρωινά που έπαιρνα τον ηλεκτρικό με το ένα μάτι κλειστό και τον καφέ στον χέρι για να πάω στο foundation χωρίς να εκτιμώ που ήμουν... ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ!