Καλή χρονιά

Νοέμβρης 2011

Εμπνευσμένος Σ. Δερβενιώτης

Il ritorno del male

Κι όμως υπάρχουν ακόμη Ρομαντικοί Αγωνιστές! Ο λόγος για τους Vauro και Vincino που επανακυκλοφόρησαν το ιστορικό σατυρικό περιοδικό "Il Male"


Δεν ξέρω γιατί, αλλά το θεώρησα ως κάτι πολύ αισιόδοξο και θέλησα να το μοιραστώ !!

ημερολόγιο Πρωινό Τετάρτης 28 Σεπτέμβρη

Σηκώθηκα σήμερα το πρωί

I woke up this morning

Έβαλα αυτό το τραγούδι

και αισθάνθηκα για λίγο όμορφα

σχεδόν ονειρεύτηκα.

Αναμνηστικόν - Σεπτέμβρης 2011

Πανσέληνος Αυγούστου 2011

Απ' το Βόλο, βλέποντας ΝοτιοΑνατολικά μέσα από πολύχρωμες μπουκαμβίλιες . Τι Ωραία!

Elini kokalo keri

me arezei!

dolce far niente

Το καλοκαίρι το αγαπάμε

γιατί δεν απαιτεί

Μας δίνει ένα σωρό

και διαλέγουμε ή δεν

ότι μας αρέσει ή δεν

Κι αν δε θέλουμε

να κάνουμε τίποτα

σκάει ένα ηλιοχαμόγελο

σα να μας λέει:

το μόνο πρέπει

που ίσως πρέπει

είναι το να μην κάνεις τίποτα πρέπει !

το καλοκαίρι

Μπήκα στο μπλογκ της snow να της αφήσω μια ευχή για το καλοκαίρι και μου βγήκε το παραπάνω.

Αυτά που λες Μαρία!

"Τον εξαφάνισαν!" Μια απίστευτη ιστορία!!!!!

Από τις 31-5-2011 αγνοείται ο Παλαιστίνιος πρόσφυγας ,Γκαλέμπ Ταλέμπ, που οι ελληνικές υπηρεσίες κρατούσαν παράνομα στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη χωρίς προσχήματα και με παραβίαση κάθε νομότυπης διαδικασίας από τις αρχές Φεβρουαρίου. Η ελληνική αστυνομία ισχυρίζεται ότι απελάθηκε στο Λίβανο, όμως προκύπτει ότι δεν έχει περάσει ποτέ από το αεροδρόμιο των Σπάτων και δεν έχει φτάσει ποτέ στο Λίβανο.

Ο Παλαιστίνιος απήχθη από τον καταυλισμό προσφύγων στην Πεντέλη όπου διέμενε σε μια παράγκα , στις 12 Φεβρουάριου, οδηγήθηκε στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη και εκτέθηκε στα κανάλια ως στέλεχος οργάνωσης και επίδοξος τρομοκράτης με πρόσχημα ένα περίεργο άρθρο της ίδιας μέρας , της Corriere della Sera, που υπογραφόταν από τον Ιταλό δημοσιογράφο «ειδικό στην τρομοκρατία» Guido Olympio. Σύμφωνα με το δημοσιογράφο που δεν προκύπτει να έχει έρθει ποτέ στην Ελλάδα, ο Γκαλέμπ ήταν στέλεχος της οργάνωσης Φατάχ αλ Ισλάμι και είχε έρθει στην Ελλάδα με αποστολή.

Σύμφωνα με τα όσα υποστήριζε το ιταλικό παπαγαλάκι, που δεν αποκάλυπτε τυχόν προέλευση των «πληροφοριών» του, ο Γκαλέμπ είχε εμφάνιση νεαρού τουρίστα , έκανε «καλή ζωή», εφοδίαζε με χρήματα και διαβατήρια τους ομοϊδεάτες του και είχε αναλάβει την ηγεσία της οργάνωσης στην Ελλάδα. Ο Γκαλέμπ, βρέθηκε αντίθετα να ζει σε μια αυτοσχέδια παράγκα στον καταυλισμό προσφύγων της Πεντέλης, να τρέφεται από τα συσσίτια κοινωνικών φορέων και να καλύπτει τις ανάγκες του με πράγματα μαζεμένα από τα σκουπίδια ενώ δεν είχε κανένα έγγραφο εκτός από το δελτίο αιτούντος άσυλο, που όπως φάνηκε δεν είχε καμία αξία για τις αρχές αφού κατά παράβαση κάθε «διεθνούς υποχρέωσης της χώρας» η αστυνομία τον συνέλαβε ως παράνομα διαμένοντα στη χώρα. Ο Γκαλέμπ κρατήθηκε στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη, παρότι αιτών άσυλο και προστατευόμενος από το νόμο, σε απομόνωση , χωρίς επικοινωνία με άλλους κρατούμενους και με ασφυκτική επιτήρηση ακόμη και στις προσωπικές του στιγμές.

Το άσυλο του κρίθηκε με συνοπτικές διαδικασίες χωρίς αιδώ από τις πολυδιαφημσιμένες «ανεξάρτητες» επιτροπές του νέου νόμου και η υπόθεση εκκρεμεί πια στα διοικητικά δικαστήρια. Η Διεύθυνση του Αλλοδαπών που ήταν υπεύθυνη για την κράτηση, αρνήθηκε να του επιτρέψει στοιχειώδη νοσοκομειακή περίθαλψη , που επήγε λόγω επικίνδυνου αυτοτραυματισμού του . Εναντίον του κινήθηκε από την Εισαγγελία προκαταρκτική εξέταση, στην οποία τα μόνα στοιχεία που υπήρχαν σε βάρος του ήταν το ύποπτο δημοσίευμα της Corriere della Sera , το συνηθισμένο πια «τηλεφώνημα αγνώστου» στην αστυνομία , ο οποίος «κατάγγειλε» ότι ο Παλαιστίνιος «έκρυβε εκρηκτικά» και προσευχόταν στο τζαμί (!!!) και τα σκουπίδια που βρέθηκαν στο κατάλυμά του, στον προσφυγικό καταυλισμό της Πεντέλης. Και από τις 31-5-2011 τα ίχνη του έχουν χαθεί.

Η ελληνική αστυνομία ισχυρίζεται ότι απελάθηκε στις 31-5-2011 με προορισμό το Λίβανο. Ο Γκαλέμπ δεν είχε διαβατήριο, δεν είχε προσαχθεί ποτέ στο λιβανικό προξενείο, δεν προκύπτει να έχει γίνει επίσημη αλληλογραφία απομάκρυνσης , δεν έχει καταγραφεί πουθενά στο ελληνικό αεροδρόμιο και δεν έφτασε στο Λίβανο όπως βεβαιώνουν οι λιβανικές αρχές , οι υπηρεσίες ασύλου στο Λίβανο και οι συγγενείς του. Οι ελληνικές υπηρεσίες και ο Υπουργός «Προστασίας του πολίτη» κρύβονται και αρνούνται να δώσουν συγκεκριμένες πληροφορίες και εξηγήσεις. Το Δίκτυο έχει και με προηγούμενη ανακοίνωσή του προειδοποιήσει για την υπόθεση του Παλαιστίνιου Γκαλεμπ Ταλεμπ. Είχαμε και τότε επισημάνει την πραγματικότητα ενός ελληνικού Γκουαντανάμο που βίωνε ο κρατούμενος. Η άμεση κινητοποίηση των υπηρεσιών με πρόσχημα το άρθρο του Ιταλού δημοσιογράφου, παραπέμπει σε υπαγορευμένη δημοσιογραφία με συγκεκριμένο σκοπό.

Τίποτε δεν μπορεί να κάμψει τους φόβους ότι οι ελληνικές υπηρεσίες έδρασε υπηρετώντας συγκεκριμένες εντολές ξένων υπηρεσιών και ότι ο Γκαλέμπ Ταλέμπ βρίσκεται ίσως σήμερα σε ένα αυθεντικό Γκουαντανάμο, είτε στις αντίστοιχες αμερικάνικες φυλακές άλλων «δημοκρατικών» χωρών της Ευρώπης. Απαιτούμε άμεσα να παράσχει η Κυβέρνηση ακριβείς πληροφορίες για την τύχη του Παλαιστίνιου και τις διαδικασίες κάτω από τις οποίες απελάθηκε.

Απαιτούμε την άμεση αποκάλυψη του παρασκηνίου της βρώμικης υπόθεσης.
Απαιτούμε την τιμωρία κάθε ενόχου για την παράδοση του Παλαιστίνιου στους διώκτες του, οποίοι κι αν είναι.

Αθήνα 9 Ιουνίου 2011

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

http://www.diktio.org/node/745

Βράδυ Ιουνίου στην πλατεία Ελευθερίας στη Δράμα

Spanish Revolution 15min με τον José Luis Sampedro

Δράμα Τετάρτη 25/5/2011 ώρα 6μ.μ., Πλατεία Ελευθερίας

Οι αγανακτισμένοι της Δράμας μαζευόμαστε στις 6 μ.μ.
την Τετάρτη 25 Μαϊου στην Πλατεία Ελευθερίας της Δράμας!

Χέρι-χέρι ναζί και ΜΑΤ επιχειρούν να σπείρουν τον τρόμο

Να τους σταματήσουμε!

Τι τελευταίες μέρες οι κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί επιχειρούν να στήσουν σκηνικό τρόμο στο κέντρο της Αθήνας. Η δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ στην απεργιακή διαδήλωση της 11/5 που άφησε τον αγωνιστή Γιάννη Κ. να χαροπαλεύει, συνοδεύτηκε από το πογκρόμ που εξαπέλυσαν οι παρακρατικοί νεοναζί εναντίον των μεταναστών. Και στις δύο περιπτώσεις βρισκόμαστε μπροστά σε οργανωμένες κρατικές επιχειρήσεις με άνωθεν σχεδιασμό: Τα ΜΑΤ επιτίθενται συντονισμένα στον κορμό της απεργιακής διαδήλωσης, πνίγουν το πλήθος στα χημικά και δίνουν δεκάδες δολοφονικά χτυπήματα με τις σιδερένιες λαβές των γκλομπ. Οι λούμπεν ναζί της Χρυσής Αυγής με τη συνοδεία των ΜΑΤ επιτίθενται , ξυλοκοπούν και μαχαιρώνουν ανύποπτους μετανάστες, μετατρέποντας έτσι σε πράξη τις κραυγές των Ντερμπεντέρηδων της ευυπόληπτης δημοσιογραφίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μόνη φορά που επενέβησαν χτες τα ΜΑΤ εκεί που δρούσαν οι ναζί, ήταν για να τους σώσουν όταν επιτέθηκαν στη Villa Αμαλία και η περιφρούρηση της κατάληψης τους απώθησε πολύ εύκολα..

Ο στόχος των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών είναι προφανής. Απέναντι στη γενικευόμενη κατακραυγή για το Μνημόνιο και την κυβέρνηση του, και μπροστά στη διαφαινόμενη αναποτελεσματικότητα των μηχανισμών χειραγώγησης, τα μόνα όπλα που απομένουν στην εξουσία είναι ο τρόμος, η ωμή βία και η αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων. Είναι η επιλογή του καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης και της ενεργοποίησης των ναζιστικών συμμοριών.

Μέχρι στιγμής ο αιματηρός απολογισμός της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας είναι ένας νεκρός (ο οποίος απλά αναφέρεται ως Μπαγκλαντεσιανός γιατί ως γνωστόν οι μετανάστες δεν έχουν ονόματα αφού δεν λογίζονται ως άνθρωποι), ένας που χαροπαλεύει, και δεκάδες στα νοσοκομεία. Σε αυτούς εμείς αθροίζουμε και τον Μανώλη Καντάρη, γιατί το έγκλημα της οδού Ηπείρου αποτελεί κορυφαία έκφραση της βαρβαρότητας και των αδιεξόδων που γεννάει ο θρυμματισμός του κοινωνικού ιστού και η διάλυση των προνοιακών μηχανισμών από την κυβερνητική πολιτική.

Αυτές τις κρίσιμες στιγμές, δεν χωράνε ούτε υποχωρητικές στάσεις ούτε μισόλογα. Αν η Αριστερά και το ανταγωνιστικό κίνημα δεν σταθούν με αποφασιστικότητα απέναντι στην κρατική και παρακρατική τρομοκρατία, αν δεν υπερασπιστούν χωρίς "μα" και "αλλά" τους μετανάστες ως αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης, δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Στο δρόμο λοιπόν να σπάσουμε τον τρόμο.

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Σουρεαλισμός στην καθημερινότητα κι ένας κάδος

Ο "Στόχος" διατάζει κι οι υποτακτικοί του πραγματοποιούν

29/3/2011 Χανιά

Επιστολή του Μ.Χατζησάββα

Πριν μια ώρα που τέλειωσε η συνέλευση του ΦΜΚ (Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης) και βγήκα για να πάρω το αυτοκίνητό μου, το βρήκα καμμένο μέσα σε αφρούς της πυροσβεστικής.
Αρχίσανε τα όργανα...
Στη συνέλευση ακούσαμε τη σειρήνα να πλησιάζει πολύ κοντά, αλλά κανενός το μυαλό δεν πήγε εκεί.
Η πυροσβεστική ως γνήσια δημόσια υπηρεσία δεν μπορεί απόψε να μου πει τίποτα και θα κάνει την προανάκριση αύριο...
Είναι καθαρός εμπρησμός (2 γκαζάκια) γιατί έχει φθορές και φωτιά, μπροστά και πίσω... Η μηχανή δεν υπάρχει καθόλου και τα τζάμια είναι σπασμένα γύρω.
Πριν λίγες μέρες (24/3) η φασιστοφυλλάδα "ο στόχος" , έβαζε το όνομα μου και τη φωτογραφία μου, ετοιμάζοντας τη προβοκάτσια που έλεγε ότι "οι 300 άπλυτοι λαθρομετανάστες της Υπατίας θα παρελάσουν και θα χαλάσουν την παρέλαση της 25ης".
Έγραφε ότι "το γενικό πρόσταγμα έχει ο Μάρκος Χατζησάββας" και καλούσε την αστυνομία να παρέμβει, "εκτός αν θέλουν να καθαρίσουν το απόστημα οι Κρητικοί, όπως αυτοί ξέρουν...".
Και το έκαναν τα καθάρματα...
Έχουμε πόλεμο, με πραγματικά πυρά !

Τι κάνετε μεσ’ τη βρωμιά;

Σαββατόβραδο και Κυριακή μεσημέρι Χαλκιδική μετά από πολύ καιρό.

Κυριακή μεσημέρι αποφασίζω να περάσω από Θεσσαλονίκη, με σκοπό ίσως να μείνω και το βράδυ. Παρκάρω κάπου κοντά στη Βασιλίσσης Όλγας. Κατεβαίνω και η δυσοσμία μου τρυπάει τη μύτη. Γύρω σκουπίδια. Πολλά σκουπίδια. Και πάνω που λέω πως «εντάξει Κυριακή βράδυ είναι, κι αυτά είναι τα σκουπίδια του ΣΚ» αρχίζει να βρέχει.

Δεν πτοούμαι, παίρνω το λεωφορείο για κέντρο. Η βροχή δυναμώνει και οι δρόμοι μαυρίζουν, ενώ τα φρεάτια μπλοκάρουν απ’ τις σακούλες κι αυτό σε συνδυασμό με τα παστωμένα αμάξια κάνει ακόμη και το περπάτημα δύσκολο. Προσπαθώ να συνεχίσω τη βόλτα μου, βαφτίζοντας το σκηνικό «μελαγχολικό» μπας και αντέξω, αλλά μια ριπή λάσπης από διερχόμενο κάγκουρα με σπρώχνει στις αγκαλιές του πρώτου ταρίφα. Φτάνω στο αμάξι, επιλέγω τον πιο ήρεμο και σύντομο δρόμο για έξοδο απ’ την πόλη και περνώντας από τη φιλική «Μυροβόλο» στην Πολίχνη, βρίσκομαι στις λίμνες με μια τεράστια απορία στο κεφάλι μου: Είστε τρελοί; Τι κάνετε μεσ’ τη βρωμιά;

kefal al γία ή Κι άμα ρθεις από μακριά

Κι άμα ρθεις από μακριά
Θα σου ρίξω μια πετριά
Που θα είναι όλη δικιά σου
Για την τόση απονιά σου.

Ένα καμπιλομπουζούκ λικνίζεται στους ρυθμούς της Καλαμάτα - Ρούμπα (1-0) και αποτελειώνει τα μετρητά και τις επιταγές του μικρομεσαίου αγροτοβιοτέχνη.
Άι Άι Άι Άι κάντα η αρτίστα.

Η ζωή προχωράει σε μονοπάτια πλακόστρωτα παρέα με ανέμπνευστους αστούς που ψάχνουν δροσιά στην όποια καταπίεση.

Τι θα γένει - Τι θα γένει (0-0)
Μου κοψε η μικρή το γένι (1-0)
Πήρε τις επιταγές μου (2-0)
Ξύρισε τις μουστακές μου (3-0)
Μου ξεπάστρεψε το βιό μου (3-1)
Μα άφησε το αγροτικό μου (3-2)
Ά! Ρε! Άτιμη καψούρα
Μ' έφαγες τον γεροξούρα!



Τα μέηλ είναι πουλιά (κο κο). Όταν έρθει η κυνηγετική περίοδος ένα ένα μπαίνουν στο στόχαστρο και πέφτουν.
Οι γνωστοί απ' το Λίβανο - Χαθήκαμε! gnoli@lost.com
Ο Αχιλέας απ' το Κάιρο παντρεύτηκε τον Κ. Τουρνά και ζουν στα Βριλήσσια. aktvril@lost.com
Η Σάσα με το Θοδωρή χαθήκαν στις ομίχλες. Πόσα χρόνια! sathe@lost.com
To Σκουλήκι έγινε υπάλληλος του ΟΤΕ έχει και 2 κορούλες. Απ' το 84! skul@lost.com
Ένα γράμμα για όλους τους φίλους που χάθηκαν. Ποιο να 'ναι άραγε; Το Χ; Ο Claudio απ' το Σαλέρνο. Θα πήγαινε να ζήσει με τη μάνα του σ' ένα χωριό στο βορρά και θα μου έγραφε μόλις. Clasal@lost.com

Τα ίδια θα λεν και αυτοί για μένα Μαρία 0com@lost.com

Η Χαλκιδική λέει ΟΧΙ στα ορυχεία Χρυσού του Μπόμπολα και του Πάχτα

Πάνω από 3.000 άτομα διαδήλωσαν ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΧΡΥΣΟΥ και έστειλαν το μήνυμα ότι αυτού του είδους η ανάπτυξη που θα καταστρέψει ολόκληρη τη Χαλκιδική τόσο σε περιβαλλοντικό όσο και οικονομικό επίπεδο, δεν θα περάσει.
Αξιοσημείωτη και η συμμετοχή πολιτών από άλλα χωριά της Νότιας Χαλκιδικής (Αγ. Νικόλαο, Ορμύλια, Νικήτη, Ν. Μαρμαρά κλπ), αφού το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τη Βορειοανατολική Χαλκιδική αλλά πλήττεται άμεσα όλος ο Νομός.

Για περισσότερα:
http://ierissos.blogspot.com/
http://acanthos.blogspot.com/

Αλληλεγγύη στους 300 απεργούς πείνας - Δράμα 10/3

Ο Γιώργος Πεταλωτής σε ρόλο Μουαμάρ Καντάφι

Τελικά όντως η τηλεόραση μπορεί να προβάλει πολύ αρνητικά πρότυπα για όσους δεν φιλτράρουν τα μηνύματά της. Παρακολουθώντας τα αλλεπάλληλα παραληρηματικά διαγγέλματα του Μουαμάρ Καντάφι, ο οποίος παρουσιάζει τη λαϊκή εξέγερση στη χώρα του ως συνωμοσία της Αλ Κάιντα που παρέσυρε τους ανόητους και μεθυσμένους Λίβυους, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής φαίνεται ότι βρήκε το επικοινωνιακό παράδειγμα που απεγνωσμένα έψαχνε. Κατηγόρησε ευθέως γιατρούς κι αλληλέγγυους ότι ευθύνονται για την απεργία πείνας των μεταναστών επειδή... εμποδίζουν τους απεργούς πείνας να φάνε.

Τέτοιου είδους καμώματα κανονικά θα μάς διασκέδαζαν, αν δεν αποτελούσαν σαφή μηνύματα ότι κυβερνητικοί ιθύνοντες προλειάνουν πολιτικά το έδαφος για να συμβεί το αδιανόητο. Μια ματιά στο παρελθόν είναι ενδεικτική:

"Αλλά η λύση δεν βρίσκεται στα χέρια μας. Βρίσκεται στους ίδιους τους απεργούς πείνας, τις οικογένειες και τους συμβούλους τους. Πιο άμεσα, βρίσκεται στα χέρια των ηγετών του Προσωρινού IRA, οι οποίοι πήραν την εν ψυχρώ απόφαση ότι οι άτυχοι άνθρωποι που λιμοκτονούν τώρα στη φυλακή, θα είναι πιο χρήσιμοι γι' αυτούς νεκροί παρά ζωντανοί. Αυτή μού φαίνεται ότι είναι η πλέον ανήθικη και ανελαστική απόφαση που θα μπορούσε να πάρει κανείς".

Μάργκαρετ Θάτσερ

Αθήνα 3/3/11, 6:50

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

http://hungerstrike300.espivblogs.net/

Δελτίο Τύπου 2/3 σχετικά με τις δηλώσεις Ραγκούση

Μαρτίου 2, 2011

37^η μέρα απεργίας πείνας
Η κυβέρνηση αρνείται ν' αναλάβει τις πολιτικές της ευθύνες
Σχετικά με τις σημερινές δηλώσεις του Υπ. Εσωτερικών Γ. Ραγκούση, ο οποίος πέραν των άλλων εξέφρασε για ακόμα μια φορά την απροθυμία του να εισακούσει τα αιτήματα των 300 απεργών πείνας, εγκαλώντας τους μάλιστα ότι αρνούνται να συναντηθούν με τις αρμόδιες αρχές, έχουμε να δηλώσουμε τα εξής:
Τόσο οι απεργοί πείνας, όσο και η πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους 300 ουδέποτε αρνήθηκαν συνάντηση με οποιοδήποτε από τα συναρμόδια υπουργεία. Ακριβώς το αντίθετο. Από τη Δευτέρα, 24 Ιανουαρίου, 1 μέρα πριν την έναρξη της απεργίας πείνας, εκπρόσωποι των απεργών συναντήθηκαν με την Υφυπουργό Εργασίας Α. Νταλάρα και κατέθεσαν τα αιτήματά τους και την πρόθεση τους για επίσημες συναντήσεις. Από τότε βέβαια, έχουν περάσει 37 μέρες απεργίας πείνας και 37 μέρες κυβερνητικής απάθειας και αδιαλλαξίας.
Όλα όσα ψελλίζουν οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι και κυρίως ανεύθυνοι περί απροθυμίας των απεργών πείνας στο να συναντηθούν με τους υπεύθυνους και κυρίως ανεύθυνους δεν είναι παρά ψευδή επικοινωνιακά τερτίπια με κύριο στόχο τη συσκότιση και την παραχάραξη των δίκαιων αιτημάτων των 300 απεργών πείνας.
Ο κύριος Ραγκούσης μιλά επίσης, αναφερόμενος στο κίνημα αλληλεγγύης προς τους απεργούς πείνας μετανάστες, για «μικροπολιτικές λογικές», που «καταλήγουν να είναι απάνθρωπες» και για «πολιτικούς καθοδηγητές» που οδηγούν τους απεργούς πείνας στο θάνατο! Προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα, μεταθέτοντας τις δικές τους ευθύνες στις πλάτες άλλων. Είναι ο ίδιος και η κυβέρνηση που παίζουν με τη ζωή των απεργών πείνας, αρνούμενοι να τους συναντήσουν και κυρίως να επιλύσουν το βασικό τους αίτημα, αυτό της νομιμοποίησης. Οσο για τους «πολιτικούς καθοδηγητές», ας τους αναζητήσει αλλού ο υπουργός. Ανθρωποι που πλησιάζουν τις 40 μέρες απεργίας πείνας δεν οδηγούνται εκεί από «υποκινητές» και «καθοδηγητές», αλλά από την ίδια τη συνείδησή τους. Οι απεργοί πείνας αποφασίζουν μόνοι τους για την ίδια τους την τύχη. Και εν πάση περιπτώσει, αν ο κ. Ραγκούσης θέλει να παρακάμψει τους «πολιτικούς καθοδηγητές», δεν έχει παρά να καλέσει τους απεργούς πείνας και να συζητήσει μαζί τους, για να διαπιστώσει από πρώτο χέρι ποιες είναι οι απόψεις τους.
Τονίζουμε επίσης, ότι μέσα στο υπάρχον θεσμικό πλαίσιο υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να δοθεί άμεση λύση στο αίτημα των απεργών πείνας. Το πρόβλημα δεν είναι ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί, αλλά ότι δεν θέλει. Αυτό επιβεβαίωσε και με τις σημερινές του δηλώσεις ο κ. Ραγκούσης. Είναι η κυβερνητική αδιαλλαξία που οδηγεί τους απεργούς πείνας στο θάνατο και κανένας άλλος και αυτό επιβεβαιώνει ο σημερινός ωμός εκβιασμός του υπουργού.
Διευκρινίζουμε και το ξαναλέμε σε όλους τους τόνους ότι οι απεργοί πείνας ουδέποτε αρνήθηκαν να συναντηθούν επισήμως για να συζητήσουν το ζήτημα ζωής και θανάτου τους, τη νομιμοποίηση τους. Η κυβέρνηση είναι εκείνη που αρνείται συστηματικά να αναλάβει τις ευθύνες της και να δώσει λύση στους 300 απεργούς πείνας. Ας τις αναλάβει κάποτε, σύντομα. Και ας μην το κάνει τουλάχιστον, με ψευδείς και επικοινωνιακές καρικατούρες.
Ξέρει όμως κι άλλο τρόπο να κάνει πολιτική;
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 απεργούς πείνας

Μέχρι πού θα φτάσει η κυβερνητική αναισθησία;

78 απεργοί πείνας στα νοσοκομεία

Μέχρι πού θα φτάσει η κυβερνητική αναισθησία;

Χτες το βράδυ ο αριθμός των μεταναστών απεργών πείνας που είχαν μεταφερθεί στα νοσοκομεία ανερχόταν στους 78 (68 στην Αθήνα και 10 στη Θεσσαλονίκη), με άμεση προοπτική για ραγδαία αύξησή του. Σύμφωνα με τους θεράποντες γιατρούς, η νοσοκομειακή περίθαλψη είναι απαραίτητη ώστε οι εν λόγω απεργοί πείνας να μην υποστούν οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Επίσης, οι απεργοί πείνας υποφέρουν από καρδιακές αρρυθμίες, αφυδάτωση κι εξάντληση.

Ενώ, λοιπόν, η υγεία των απεργών πείνας βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο, ενώ φουσκώνει το πανελλαδικό κύμα της αλληλεγγύης στον αγώνα τους, ενώ είναι επιτακτική η ανάγκη της τακτοποίησης των χιλιάδων μεταναστών «χωρίς χαρτιά» που μένουν στη χώρα και είναι αδύνατο να εκδιωχτούν, κι ενώ το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο παρέχει τη δυνατότητα δικαίωσης του αγώνα των απεργών όχι χάριν ρουσφετιού, αλλά σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες, η κυβέρνηση εμφανίζεται αδιάλλακτη κι αναίσθητη.

Τι ακριβώς επιδιώκουν τα κυβερνητικά επιτελεία; Ακόμα δεν έχουν πειστεί για την αποφασιστικότητα των αγωνιζόμενων μεταναστών; Πόσο νοσηροί είναι αυτοί οι εγκέφαλοι που θέλουν να οδηγηθούν οι απεργοί πείνας στο κατώφλι του θανάτου πριν δώσουν διέξοδο στην εκτυλισσόμενη ανθρωπιστική και πολιτική κρίση; Δεν καταλαβαίνουν αυτοί οι άτεγκτοι ταγοί του έθνους ότι το να υιοθετούν λογικές Θάτσερ είναι ένα παιχνίδι με τη φωτιά που υπερβαίνει όχι μόνο τους ίδιους, αλλά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας;

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

http://hungerstrike300.espivblogs.net/

Κι αν μέναμε στο Σύνταγμα;

Ένα ωραίο θεματικό μπλογκ για την ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ μεγάλη κινητοποίηση της 23 Φλεβάρη 2011

http://23flevari.wordpress.com/

11:28μμ

Δειλά δειλά σκαν μούρη και περιεργάζονται τον χώρο. Γνωστός αλλά παλιοκαιρισμένος τόσο που μοιάζει ξένος. Κοιτάνε γύρω και το αφτί στημένο μην ακουσθεί κανένας θόρυβος που απαιτεί άμεση επέμβαση. Α! αυτό δεν είναι δική τους δουλειά. Μάλλον δική μου είναι και τους τη φόρτωσα καθώς τις είδα να βγαίνουν. Για την ακρίβεια μόλις τις είδα είπα μέσα μου: Να πού θα φορτώσω τα βάρη μου! Να πού θα αφήσω για λίγο τις ευθύνες μου! Κι αυτές δέχτηκαν. Δεν κάνει όμως, δεν είναι δικιά τους δουλειά. Α στις αφήσω να σεργιανίσουν μόνες, λεύτερες απ’ τις δικιές μου έγνοιες.

Κοντά μεσάνυχτα κι οι λέξεις βγήκαν παγανιά. Δεν ξέρω πια τι να τις κάνω. Ούτε κι αυτές φαντάζομαι ξέρουν πια τι να κάνουν με μένα. Τις κοιτάζω από ψηλά ν΄ απομακρύνονται. Εννοείται, χωρίς να με χαιρετίσουν. Αν και μου φάνηκε σα να διέκρινα ένα addio.