σχήματα ήχοι

 

Είναι η λέξη που χτυπάει την πόρτα να βγει

Η ορμή της λέξης που θέλει να τυπωθεί

να δώσει σχήμα στο κενό

σκοτάδι στο παρθένο λευκό χρώμα

Η βία του μαύρου παντού

Ο θόρυβος της λέξης κοντοστέκεται

Και περιμένει …..

νΌΗΜΑ

 

Κοιτάς γύρω…

Κοιτάς γύρω και λείπει το μπροστά.

Όλα τα φώτα δείχνουν το πίσω μέρος της σκηνής,

το έργο τελειώνει.

Οι τέχνες  δεν έχουν νόημα,

άρα τίποτα δεν έχει νόημα

Ο δρόμος στρίβει μπροστά σου,

χωρίς εσένα.

Δεν είναι πια δικός σου ο δρόμος

Ο δικός σου κάνει όπισθεν,

επιστρέφει εκεί που όλα είχαν νόημα

Είσαι πια γέρος!

άνθρωποι

 

Οι εποχή

 Οι πιο ωραία εποχή είναι

τότε που όλα έχουν νόημα

Τα βασικά

 Τελικά επιστρέφουμε πάλι στα βασικά: Ροκ και κόμιξ

Εφημερεύον

 

Η αγάπη η γλυκιά

ένα ωραίο ταξίδι

χωρίς λιπαρά

Μια ωραία εικόνα

χωρίς μακιγιάζ

ντεμπραγιάζ

ΚΟΥΒΕΝΤΑ!

ΚΟΥΒΕΝΤΑ!

Θα μπορούσε να είναι το όνομα της Λέξης

Θα μπορούσε να σήμαινε Μίλα!

Αν δεν ήταν διαταγή για σιωπή

O Tempora!

 

Τόσα λόγια μετάλλια  για τους ποιητές

όταν υπόγεια δε μπορούν να τους πλήξουν.

Στη βιτρίνα με τους τρελοζωγράφους

να διαφημίζουν την ελευθερία έκφρασης.

Ίσως η σιωπή να ήτο μια κάποια λύσις

Οι σκέψεις για το χρόνο

Πάντα ο χρόνος!

Αυτός που κάποτε άρχισε

κι όλο τελειώνει.

Αυτός που γέμισε σιγά

κι αδειάζει γρήγορα.

Αυτός που τελειώνει τα λόγια

όσα και να ‘ναι

Αυτός που παρά τα παινέματα

συνεχίζει να ….τελειώνει.

Και να μη μπορούμε

ούτε μια φωτογραφία

να βγάλουμε μαζί!

Τίποτα

 

Τίποτα

Δε μένει να γράψεις κάτι άλλο

Η λέξη αυτή σκεπάζει

και μέσα της κλείνει τα πάντα