Σάββατο, Νοεμβρίου 24, 2007

Πρωινός καφές + Μουσική στη Δράμα ή αλλιώς "Τα σπινιαρίσματα, ο πλανόδιος και η μαδημένη γούνα"

Ξυπνάω πρωί απ’ τις σπασμένες εξατμίσεις (και το σβήνω κατευθείαν, γιατί αυτό συμβαίνει στην Αθήνα, όχι εδώ)
Κοιτιέμαι στον καθρέφτη. Θέλω ξύρισμα και αναδόμηση ελλιπών ενεργειών. Για το ξύρισμα ντάξει. Για τα υπόλοιπα θα πάω στον Γουντσίδη.
Jazzmatazz -
Take A Look (At Yourself)
Ξυπνάω πρωί απ’ τις απειλές μποτιλιαρισμένων υποψήφιων δολοφόνων. Από τρελά σπινιαρίσματα και ξέρεις ποιοός είμαι ΓΩ ρεεεε!!! Ευτυχώς η ελιά στο παράθυρο κι ο διπλανός που παίζει με το εγγόνι του με ξαναφέρνουν στην πραγματικότητα. Είναι μια απ’ τις στιγμές που συνειδητοποιώ ότι κάποιος έχει αντιγράψει πολύ άσχημα τους εφιάλτες μου και μου τους παρουσιάζει κατά καιρούς για ζωή. Άλλες φορές δέχομαι το πακέτο κομπλέ με όλες τις προσφορές του κι άλλες σαν αυτό το πρωί απλά χαμογελάω και πλακώνομαι στους Limp Bizkit - Counterfeit
Απ’ το δρόμο ακούγεται ένας πλανόδιος με το ακορντεόν του να καλημερίζει τις νοικοκυρές με τα κύματα του Δουνάβεως. Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία! Του φωνάζει η νιόπαντρη από απέναντι. Κι αυτός της λέει Ευχαριστώ! Κι εγώ σ’ αγαπώ! Και προχωράει μιξάροντας ένα ραστ σόλο με το Bass paradis των Mau Mau

Ο καφές, πρωινό βάλσαμο, ξυπνάει το μάτι και το στέλνει σε μια κίτρινη αφίσα με μωβ μικρούς πάνθηρες να σχηματίζουν σε σειρά μακεδονικούς μαίανδρους. Ψηλά γράφει ράδιο κιβωτός 92,5 πιο κάτω Σαβ. 3 Φεβρουαρίου ’96 και πιο κάτω με μεγάλα γράμματα MODE PLAGAL. Τραβάω μια γερή γουλιά καφέ και φέρνω στο νου μου την πρώτη λάιβ εκτέλεση του Funky Βεργίνα
Με το ξημέρωμα την κάναμε για Στρούμνιτσα, σε κάτι φίλους. Το άλλο πρωί βόλτα στον Βαρδάρη – Αξιό και το βράδυ στα Σκόπια σε μια πρώην (ίσως και «νύν» τότε) εργατική λέσχη, με προθήκες γεμάτες αθλητικά τρόπαια και παλιά μπουκάλια κρασί, καρέκλες και τραπέζια με φορμάικα μαζεμένα στη γωνία και στη σκηνή SUPERHIKS Ξανακούω το Optimi και το μυαλό μου θολώνει. Το επαναφέρω και σκέφτομαι πως η ζωή είναι κάτι, που τόσο πολύ που έχουν προσπαθήσει οι πάντες να εξηγήσουν, εγώ αυτή τη φορά απλά θα αδιαφορήσω και θα πάω για εσπρέσο δίπλα απ’ τα Αστέρια. Θα σκεφτώ για ακόμη μια φορά πως τα πτώματα συνήθως μυρίζουν άσχημα όταν αποσυντίθενται, τα Αστέρια γιατί όχι; Η λύτρωση αντί απάντησης θα έρθει απ’ τους Bisca. Φέρνω στα χείλη μου τους πρώτους στίχους Oggi Non Ho Niente Da Dire … και βαδίζω αργά για το εργοτάξιο «Ο Κήπος της Πονειρούπολης». Χαμογελώ όταν σκέφτομαι ότι ο πάγος της Δραμινής απάθειας απέναντι στα κάθε είδους λαμόγια έχει εμφανίσει ένα ρήγμα που ίσως να αποδειχθεί μοιραίο στον πόλεμο ενάντια στην τοπική μαφία.
Τη μέρα που η μικροαστική παράνοια θα εγκαταλείψει το παιχνίδι, και τη στιγμή που δεκάδες νεκρά περιστέρια θα μαδάν με το ράμφος του τη γούνα της αλίκης, θα ήθελα απ’ τα μεγάφωνα της πλατείας να ακούγεται το
World Without Fear των Αntibalas.

Σε περίπτωση που δεν ανοίγουν τα τραγούδια, ακούστε τα ΕΔΩ

Πέμπτη, Νοεμβρίου 15, 2007

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΜΗΡΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

Image Hosted by ImageShack.us

Σε εποχές δύσκολες για τη Δημοκρατία. Εποχές που ένστολοι και λαμόγια βάζουν το λαό στο γύψο, κάποιες φορές, έντιμοι νομικοί - δικαστικοί προβάλλουν στην ασυδοσία της εξουσίας και στο λαϊκισμό, το γράμμα του δικαίου (π.χ Γ.Α.Μαγκάκης στη Χούντα).
Όταν μια ανίκανη να δει το δίκιο κυβέρνηση, με νέα εντολή της και για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, ακυρώνει δικαστική απόφαση που αφαιρούσε, από τους κομπλεξικούς με τα δίκαννα, τη δυνατότητα να κάνουν δολοφονικά πάρτυ στην επικράτεια της φαλακρής απ’ τις φωτιές Ελλάδας, τότε έχουμε καθαρή και απροκάλυπτη ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.
Να σας πω την αλήθεια, δεν έχω καμιά διάθεση να υπερθεματίσω για τους δικαστές που κάνουν καλά τη δουλειά τους. Απλά όταν ακόμα και η δικαστική εξουσία λέει στην εκτελεστική «ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ!!» τότε δεν έχουμε απλά έλλειμμα δημοκρατίας, έχουμε καραμπινάτη ΚΡΙΣΑΡΑ του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ!
Γιατί αν δεν το καταλάβατε:
Νίκησε η παράνοια την ελάχιστη λογική.
Νίκησαν οι εκβιαστές κουμπουροφόροι τους ευαίσθητους περιβαλλοντικά πολίτες
Νίκησαν οι «φυσιολάτρες» που δε δίστασαν να ξεκληρίσουν τα ελάφια της Πάρνηθας
Νίκησαν οι κατά συρροήν δολοφόνοι που καλύπτουν τις κραυγές του υπερτροφικού εγώ τους με τουφεκιές.
Νίκησε ο πάνοπλος ελληναράς που αφού έκαψε την Ελλάδα για να κάνει δρόμους να περνάει η τζιπούρα του, τώρα στα καμένα δείχνει τον αντρισμό του στα απροστάτευτα από φυσική κάλυψη ζωντανά.
Εγώ κι εσύ Μαρία χάσαμε!!

Πέμπτη, Νοεμβρίου 08, 2007

cAZZI aL vENTO

Νοιώθω μια τεράστια ανάγκη
γιατί;
Σαν έλλειψη σιδήρου σE δημιούργημα από πνεύμα και μπετόν.
Κι ύστερα όλα διορθώνονται. Φτιάχνονται σαν πρώτα. Επιστρέφουμε ξανά στις δουλειές μας, συνήθως ηττημένοι με το κεφάλι σκυφτό. Άραγε να ‘ναι σκυφτό ή μήπως σκυμμένο; Κοιτάει στη γη, κι αυτό είναι που μετράει; Γιατί κοιτάει;
γιατί;
Τα σύγνεφα θα με ρωτήσουν γιατί τα ξέχασα. Είμαι σίγουρος! Τι να θέλουν κι αυτά;
Μερίδιο απ’ την ήττα; Ή μήπως δικηολογία για το κεφάλι μου.Που ‘ναι πλατύ και τους δείχνει την κορφή αντί για το μέτωπο.
Κι αν δεν ήμουν ποτέ περήφανος τσολιάς;
Κι αν ντυνόμουν για τις ανάγκες της σειράς;
Κι αν η ταινία κάηκε και προβλήθηκε αντ’ αυτής ντοκιμαντέρ με κροκόδειλους
και άλλα ερπετά.
Και για να χωρέσω έπρεπε να βάλω φουστανέλα;

Τα βουνά θα μ’ αφήσουν ήσυχο.
Ακόμα κι οι θάλασσες
οι κουτσομπόλες.

Δε θα βγάλουν κιχ! Θα σκεφτούν: …
ή μήπως όχι;

1. FILIPPO SCOZZARI 2.MASSIMO CACCIA 3.GUIDO SCARABATTOLO

Τετάρτη, Νοεμβρίου 07, 2007

ΠΟΔΗΛΑΤΟΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ 8/11/07

Πέντε χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που έκλεισε το εργοστάσιο της Σόφτεξ. Οι εργαζόμενοι δικαιώθηκαν πρόσφατα ότι οι απολύσεις τους ήταν παράνομες. Το εργοστάσιο όμως παραμένει κλειστό. Η ιστορία της Σόφτεξ μας είναι γνωστή σε όλους και όλες, όχι όμως κι αυτή η σύντομη που ακολουθεί:

«Το εργοστάσιο παραγωγής ποδηλάτων "Bike Systems" στην πόλη Nordhausen της Γερμανίας, βρίσκεται υπό εργατική κατάληψη από τις αρχές του Ιούλη, ώστε να αποτραπεί το κλείσιμό του από τον σημερινό ιδιοκτήτη, μια αμερικανική εταιρία επενδύσεων. Μετά από δύο μήνες καθημερινού, αλλά ατελέσφορου αγώνα, στις 19 Σεπτέμβρη, οι 135 εργάτες και εργάτριες αποφάσισαν να βάλουν μόνοι/ες τους το εργοστάσιο σε λειτουργία σε δοκιμαστική βάση. Ξεκίνησαν μια καμπάνια μέσω του διαδικτύου, με στόχο να μαζευτούν 1.800 παραγγελίες για τα "ποδήλατα της απεργίας" που θα παρήγαγαν μέχρι τις 2 Οκτωβρίου.

Η καμπάνια των εργατών/τριών είχε μεγάλη ανταπόκριση, τόσο στη Γερμανία, όσο και σε άλλες χώρες. Περισσότερα από 100.000 άτομα επισκέφτηκαν την ιστοσελίδα της καμπάνιας strike-bike.de , και η προσπάθεια δημοσιοποιήθηκε ευρέως σε πολλά γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Πέρα από τη Γερμανία, έγιναν παραγγελίες ποδηλάτων από όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης, αλλά και από μέρη τόσο μακρινά όσο η Ν. Αφρική και οι Η.Π.Α.»

18 ποδήλατα Strike Bike – ποδήλατα της απεργίας - έφτασαν την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα, στον συνεταιρισμό για το αλληλέγγυο εμπόριο «ο Σπόρος». Ένα θα ταξιδεύει μόνιμα εκτός Αθηνών. Στην Δράμα.

Η ιστορία της Bike Systems είναι ίδια με της Σόφτεξ, με την διαφορά ότι το εργοστάσιο στην Γερμανία είναι πια στα χέρια των εργαζομένων.

Το Σάββατο 10 Νοεμβρίου στις 3 το μεσημέρι στην πλατεία Ελευθερίας χαιρόμαστε για τον αγώνα των εργατών στο Νορντχάουζεν και υποδεχόμαστε το Strike Bike. Θα ακολουθήσει ποδηλατοπορεία προς την πύλη του εργοστάσιου της Σόφτεξ…

“We Few” και Αλληλέγγυοι Ποδηλάτες - Αλληλέγγυες Ποδηλάτισσες της Δράμας.

Σάββατο, Νοεμβρίου 03, 2007

Κωδικοί Ασύστολοι - Χρώματα!!!! Χρώματα!!!!Χρώματα!!!!

Χρώματα!!!! Χρώματα!!!!
Όλα τα χρώματα στήνουν χορό.
Kι ύστερα το μυαλό που δε μπορεί ν’ αντέξει τόσα,
ζητάει το σκοτάδι.
Και κοιμάται.



Το τζάμι νοτισμένο με εύφορες σκέψεις.
Δενδροσταλίδες
Άραγε οι ζντρίγεςτους χειμώνες
εδώ έρχονται ;

Δικαίωμα στη βροχή.
Capo.
Σκέπη.
Το λευκό συντηρεί τα χρώματα.
Να ‘χουμε κι αύριο.

Πήρα ένα κομμάτι βελανιδιάς για την κουρτίνα και μετά πήγα στο παντοπωλείο κι αγόρασα ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί, τυρί ντόπιο και χόρτα για ζεμάτισμα. Θα φάω εικόνες και θα πιω κρασί, συντροφιά με το σαλιγκάρι που άραξε στο γεράνι.
Αυτά που λες Μαρία!


A! Καλό μήνα!