Πέμπτη, Ιουλίου 20, 2006

Το Ζεν της επιστροφής στην κοσμική σκόνη. Οδηγός αντιμετώπισης έντονων χρωματισμών

O καφές πικρός. Σιγοτραγουδάει κάτι που με λίγη καλή θέληση θα μπορούσε να μοιάζει με όνειρο αερικού τη στιγμή που σου γνέφει να σωπάσεις.
Χουουουτ εσύύύ
Η ατμόσφαιρα στον περιστερώνα ελλείψει συντηρητικών ταχυδρομεί στα αισθητήρια μας κάτι που σημαίνει σίγουρα "Οι μπαμπάδες σου πολλά απ' όσα εσύ βλέπεις βρωμιά θα τα νοιώθαν ευλογία!"
Πα'Νω στις λέξεις κάθονται οι διανοούμενοι και δεν τις αφήνουν ν' ανασάνουν. Τις φορτίζουν και τις αμολούν στους δρόμους έτοιμες να σου προσφέρουν τόσα ασφυκτικά νοήματα που σε κάνουν να φοβάσαι (Ποιό είναι το χρώμα του φόβου;).

Τα γένια μεγαλώσανε και πήραν το δρόμο για τα συμπεράσματα. Ψηλά στην κορφή του βουνού. Μαζί με τους ερημίτες ζηλωτές και τους ανεμόμυλους.

Ζηλωτές
Μαχητές
Ανεμόμυλοι
...


Κι ο Δον Κιχώτης είχε γκρίζα γένια σκέφτεσαι και παρηγοριέσαι.
Είχε γκρίζα όντως; Αναρωτιέσαι. Κι αρχίζει πάλι το μαγκανοπήγαδο ν' ανεβάζει απορίες παραφουσκωμένες με ενοχές.



Χρώματα Χρώματα Πάρτε με μαζί σας σ' ένα ατέλειωτο φλούο νέον τριπ, γεμάτο αγαπημένες διαδρομές μέσα από παράθυρα παλιών αναγνωστικών.

Μυρωδιά από φρεσκοκομμένη καστανιά. Πάνω στη δαμασκηνιά με τις τσέπες γεμάτες Μύγδαλα!!! Και στον ύπνο σου τα μοτοράκια απ' τις βάρκες που πάν στα Γαβριάδια χαμένα σε κάποιο ηλιοβασίλεμα σπασμένο στα γυαλιά. Κι οι μελωδίες απ' τον Μπάρμπα Παντελή. Πότε θα φάμε ρόδια;
Το καράβι σμπρώχνει τις σκέψεις να τις περάσει. Να μπει μπροστά απ' αυτές να φτάσει πρώτο στα εισιτήρια. Κι όταν αντικρύσει την επιγραφή ΤΑΜΕΙΟΝ ζητάει συγγνώμη και αποχωρεί.
Δεν ήμουνα για δω!
Μαλακία μου!
Πως βρέθηκα εδώ;
Εγώ γι αλλού πήγαινα.
Κι ύστερα έρχονται οι ζωγραφισμένες πέτρες. Κάθε μια και μια ιστορία.
Εδώ είμαι με το ... στο ... Θυμάσαι; Κι εδώ στο.. που ..

ΩΧ! 8 η ώρα! Νυχτώνει σε λίγο. Φεύγω ΓΕΙΑ! Έχω να ποτίσω το μπαχτσέ!

Σάββατο, Ιουλίου 08, 2006

Να!


Καλοκαιρινές σημαίες με κάτι κυκλικό στη μέση που να θυμίζει αναπαραγωγή, προέλευση. Παιχνίδι που πετάμε. Να αναδειχθεί σαν τέτοιο στην άκρη του κύματος.
Εκεί ακριβώς όπου Γιαπωνέζοι φωτογραφίζουμε τις ανάσες μας. Δεν έχει απομείνει τίποτα εξάλλου που να μην είναι αποθηκεμένο στις μνήμες μας.
Κι οι μνήμες δεν σημαίνουν πια αναμνήσεις αλλά διαθέσιμα μπάιτς.
Στις διακοπές κουβαλάω όλες τις μνήμες μου. Συνολικά 2GB.




Κάθε πρόταση ξεκινάει με πολλές ελπίδες. Να καταλήξει τελικά αδιέξοδο δρομάκι σ' ένα περιοριστικό σημείο στίξης. Τελεία. Ατελής υποδυόμενη την Τελεία.
Μια τελεία κουκίδα από μακριά, που κοντά έχει πολλά να πει.

Professional
Flying Disc
Model sport
Made in Italy
Ταυτότητα χαρακτηριστική του είδους.
Επαγγελματίας
Ιπτάμενος δίσκος -Που μπορεί και να σημαίνει Ούφο. Άγνωστο. Ιπτάμενο. Αντικείμενο καλοκαιρινής λα-γν-τρ-είας.
Σπορ μοντέλο για να ξεφεύγει γρήγορα τις κακοτοπιές τις καθεστηκυίας λογικής
Ιταλοθρεμένος.

Πέμπτη, Ιουλίου 06, 2006

Η σημερινή είναι μια σημαδιακή μέρα.


Κάθε Πέμπτη 6 Ιουλίου κλείνομαι στο σπίτι και δε βγαίνω ότι και να γίνει.
Δεν ανοίγω τηλεόραση
Δεν ανοίγω ραδιόφωνο
Δεν παίζω μουσική
Δε μαγειρεύω
Δεν σηκώνομαι απ' το κρεβάτι
Δεν ξυπνάω
Αποτίω φόρο τιμής στους Τεμπέληδες της Εύφορης Κοιλάδας.

Κάθε Πέμπτη 6 Ιουλίου
Δεν τρώω
Δεν πίνω
Δεν κάνω έρωτα
Και προσπαθώ να ανασαίνω όσο λιγότερο γίνεται
Ενθυμούμενος όλους τους ήρωες επιβάτες των αστικών συγκοινωνιών σε ώρα αιχμής αλλά και τα καταπιεσμένα προϊόντα στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Κάθε Πέμπτη 6 Ιουλίου
Δεν επιτρέπω τίποτα στον εαυτό μου
Απλά και μόνο
ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΣΑΝ ΠΡΑΞΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΘΕ ΑΠΛΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΙΝΗΣΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ (βρε αδερφέ!)

Αφιερωμένο σ' αυτό που νόμιζα πως ήταν ο Ποιητής Κώστας Μόντης

Τρίτη, Ιουλίου 04, 2006

Ο Αχιλέας απ' το Κάιρο παντρεύτηκε τον Κ. Τουρνά και ζουν στα Βριλήσσια. aktvril@lost.com

Καπίτολο 1



Κι άμα ρθεις από μακριά
Θα σου ρίξω μια πετριά
Που θα είναι όλη δικιά σου
Για την τόση απονιά σου.


Ένα καμπιλομπουζούκ λικνίζεται στους ρυθμούς της Καλαμάτα - Ρούμπα και αποτελειώνει τα μετρητά και τις επιταγές του μικρομεσαίου αγροτοβιοτέχνη.
Άι Άι Άι Άι κάντα η αρτίστα.
Η ζωή προχωράει σε μονοπάτια πλακόστρωτα παρέα με ανέμπνευστους αστούς που ψάχνουν δροσιά στην όποια καταπίεση.

Τι θα γένει Τι θα γένει
Μου κοψε η μικρή το γένι
Πήρε τις επιταγές μου
Ξύρισε τις μουστακές μου
Μου ξεπάστρεψε το βιό μου
Μα άφησε το αγροτικό μου
Ά! Ρε! Άτιμη καψούρα
Μ' έφαγες τον γεροξούρα!


Καπίτολο 2


Τα μέηλ είναι πουλιά. Όταν θα 'ρθει η κυνηγετική περίοδος ένα ένα μπαίνουν στο στόχαστρο και πέφτουν.
Οι γνωστοί απ' το Λίβανο - Χαθήκαμε! gnoli@lost.com
Ο Αχιλέας απ' το Κάιρο παντρεύτηκε τον Κ. Τουρνά και ζουν στα Βριλήσσια. aktvril@lost.com
Η Σάσα με το Θοδωρή χαθήκαν στις ομίχλες. Πόσα χρόνια!
sathe@lost.com
To Σκουλήκι έγινε υπάλληλος του ΟΤΕ έχει και 2 κορούλες. Απ' το 84! skul@lost.com
Ένα γράμμα για όλους τους φίλους που χάθηκαν. Ποιο να 'ναι άραγε; Το Χ; Ο Claudio απ' το Σαλέρνο. Θα πήγαινε να ζήσει με τη μάνα του σ' ένα χωριό στο βορρά και θα μου έγραφε μόλις. Clasal@lost.com
Τα ίδια θα λεν και αυτοί για μένα.
0com@lost.com

Καπίτολο 3

Γιατί πήγες στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ;

Α. Γιατί ήθελα να στηρίξω την προσπάθεια
Β. Γιατί σε τέτοιους χώρους αισθάνομαι ξανά νέος
Γ. Για να δω το Μάλαμα με 5 ευρώ
Δ. Για να το λέω στο γραφείο και να πουλάω μούρη
Ε. Για τίποτα απ' τα παραπάνω, αλλά γιατί .....

Καπίτολο 4
Αυτά που λες Μαρία! Έγινες Ενός Χρόνου!