Πέμπτη, Ιουλίου 06, 2006

Η σημερινή είναι μια σημαδιακή μέρα.


Κάθε Πέμπτη 6 Ιουλίου κλείνομαι στο σπίτι και δε βγαίνω ότι και να γίνει.
Δεν ανοίγω τηλεόραση
Δεν ανοίγω ραδιόφωνο
Δεν παίζω μουσική
Δε μαγειρεύω
Δεν σηκώνομαι απ' το κρεβάτι
Δεν ξυπνάω
Αποτίω φόρο τιμής στους Τεμπέληδες της Εύφορης Κοιλάδας.

Κάθε Πέμπτη 6 Ιουλίου
Δεν τρώω
Δεν πίνω
Δεν κάνω έρωτα
Και προσπαθώ να ανασαίνω όσο λιγότερο γίνεται
Ενθυμούμενος όλους τους ήρωες επιβάτες των αστικών συγκοινωνιών σε ώρα αιχμής αλλά και τα καταπιεσμένα προϊόντα στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Κάθε Πέμπτη 6 Ιουλίου
Δεν επιτρέπω τίποτα στον εαυτό μου
Απλά και μόνο
ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΣΑΝ ΠΡΑΞΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΘΕ ΑΠΛΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΙΝΗΣΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ (βρε αδερφέ!)

Αφιερωμένο σ' αυτό που νόμιζα πως ήταν ο Ποιητής Κώστας Μόντης

Δεν υπάρχουν σχόλια: