Σάββατο, Μαΐου 30, 2009

Πέμπτη, Μαΐου 28, 2009

Mai το Μάη


Θολωμένο μυαλό από όνειρα, μπύρες και υγρασία.
Πάει κι αυτός ο Μάης!
Ξοδεύτηκε σε
παπαρούνες και πρασινάδες.
Το ροκ εν ρολ της φύσης.
Γεννιέται, ζει νέο και πριν γεράσει πεθαίνει.
Σε κίτρινα στάρια και τηγανιτά αυγά σε καπό αυτοκινήτων.
Το καλοκαίρι ξεκινάει πριν από το ηλιοστάσιο.
Η εκδίκηση του ημερολογίου.

Τρίτη, Μαΐου 19, 2009

Τρελός Ανοιξιάτικος χορός


Στο μπαλκόνι χορεύουν τρελά, σαν τρελά, πολύχρωμα ρούχα, δίνοντας έναν τόνο αισιοδοξίας και χαράς στο προσωπικό μπαλόνι.

Οι κορυφογραμμές χάνονται στη μουντάδα του κάμπου, σκονισμένες απ’ την υγρασία των τελευταίων ημερών.

Κάνει ζέστα! Και νεανικές καρδιές, ασουλούπωτες, τσαλακώνονται σε ανοιξιάτικους έρωτες. Μαθαίνουν πως την επόμενη φορά πρέπει να ‘ναι πιο προσεχτικές. Κενό γράμμα όμως, αυτή η εμπειρία τους.

Το μεγαλύτερο μέρος της Άνοιξης έχει μπει στις βαλίτσες με τα μάλλινα κι ό,τι απόμεινε συνοδεύει τα χαλιά στους καταρράχτες. Αυτό που βγαίνει απ’ τις ταχτοποιημένες βαλίτσες, για να χωρέσει η Άνοιξη, είναι το κουτί με τις επικίνδυνες ασθένειες του νου και της ψυχής. Και μια μια οι ευαίσθητες κι αδύναμες καρδιές παίρνουν το δρόμο για τα θεραπευτήρια της μοναξιάς.

Μελαγχολώ όταν αδειάζουν τα καθίσματα.


Τετάρτη, Μαΐου 13, 2009

Ημερολόγιο κάτω στρώματος ημέρα 2η

Το ταβάνι έχει χάρτες και η λάμπα προβάλει σαν ηφαίστειο, γεμάτο φως και φωτιά.

Τα Μαγιάτικα απογεύματα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια. Είναι τόσο φορτισμένα με οτιδήποτε που σε κάθε σκέψη κολλάν μια άλλη και καπάκι τη βάφουν με χίλια χρώματα και της βάζουν μουσική. Ναι έτσι γίνεται. Κατέβασα το Alice’s Restaurant και αγόρασα έναν κρύο εσπρέσο σε ντενεκεδάκι. Κλείστηκα στο σπίτι κατέβασα τα στόρια και στο απομεσήμερο άρχισα να μεταμορφώνομαι αρχικά σε κάβουρα απ’ το «Κανικόσεν» και αμέσως μετά σε Ζντρίγα στο παλιό χωριό και σιγά σιγά σε παιδί στο Στρατώνι που άκουγε τη βάρδια να περνάει και ταξίδευε μαζί της μέχρι που κοιμότανε. Τι ταξίδια και κείνα! με Μυρωδιά από θειάφι και ψωμί κουλούρα.

Κάποτε πρέπει να τελειώσει αυτό το πανηγύρι με τα Μαγιάτικα απογέματα. Αλλά αν τελειώσει την έβαψα! όταν τελειώσει, πάει! Πάει!

Το βιβλιάριο του ΙΚΑ με κοιτάει χαμογελώντας και μου ψιθυρίζει πως «όλα κάποτε τελειώνουν». Ναι, το ξέρω. Όπως το ξέρουν κι όλα αυτά τα καλώδια που εξυπηρετούσαν ένα σωρό δουλειές, τη χρονιά που πέρασε στον Έβρο.

Αυτά που λες Μαρία! και το βίντεο δωράκι


Τετάρτη, Μαΐου 06, 2009

Δρόμος

Σάββατο, Μαΐου 02, 2009

Έκθεσις πεπραγμένων της 2ας Μαΐου


Οι καμπάνες απ’ τη διπλανή εκκλησία φωνοκοπάνε στ’ αυτιά μου συναρμολογώντας μια βρισιά για τα αναίτια πρωινά ξυπνήματα όλου του κόσμου. Φαντάζομαι πως θα είναι ένα κλισέ που επαναλαμβάνεται σε όσους ξυπνάν στις 7 και μισή χωρίς λόγο.

Αντιπαρέρχομαι τις χάλκινες πολεμικές ιαχές και προστατεύοντας τα μάτια μου απ’ το έντονο πρωινό φως, βγαίνω στον πηγαιμό για την κουζίνα. Όλα στη θέση τους. Η χθεσινή κραιπάλη με τηλεόραση και αφεψήματα άφησε και πάλι τα σημάδια της. Ναι το ξέρω πως πρέπει ν’ αλλάξω ζωή. Το τίλιο και τα τόκσόου θα μ’ οδηγήσουν στην καταστροφή.


Σέρνομαι χαρούμενα στο γραφείο, με το κεφάλι μου απίστευτα καθαρό και αντικρίζω στα πόδια του Παγγαίου ένα τεράστιο επίμηκες σύννεφο να σκεπάζει ό,τι βρίσκεται στην περιοχή. 2 Μαΐου και μετά το χτεσινό υδατοκόπημα, ο ουρανός, σήμερα, μοιάζει σα να ζητάει αφόρητα συγγνώμη. Ο ήλιος αρχίζει και ζεσταίνει, εξατμίζοντας το μουσκεμένο κάμπο κι εγώ αισθάνομαι σα να συμπληρώνω καλολογικά κενά σε έκθεση με τίτλο: Ήλθεν ο Μάιος κι η φύσις εορτάζει.


Καλό Μήνα!