ΣΧΕΔΙΑ ΣΕ ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Εκατομμύρια σόμπες έχουν κολλήσει στον ουρανό και αφυδατώνουν τα πετσιά μας. Προσπαθώ ν’ αντισταθώ και οργανώνω σχέδια σατανικά:

Να γεμίσω το μυαλό μου ναρκωτικά και να πετάξω ψηλά με μπουγέλα νερό να τις σβήσω. Θυμάμαι ότι πριν μερικά χρόνια που αποφάσισα να καθαρίσω το μυαλό μου, μου πήρε πολύ σε κόπο και χρόνο και το μετανιώνω.
Να κάνω δέηση στον Ύψιστο να στείλει καναν Άγγελο να τις σβήσει…. να τις «ταπεινώσει» έστω. Κι αν κατά λάθος μπερδευτούν οι γραμμές και απαντήσει κανας άλλος και έχουμε χειρότερα; Άσε καλύτερα!
Να καλέσω τον Σούπερμαν να …. Μπα! Εξάλλου ποτέ δε μ’ αρέσαν οι Σούπερ ήρωες.
Να φτιάξω ακόμη ένα φραπόγαλο και να ξαναδιαφορήσω. Το κάνω τόσον καιρό γαμώτο μου και αποτέλεσμα μηδέν. Δεν είναι όπως με τη ζέστη. Ο Καύσων είναι αρσενικός και συνήθως από αρσενικό σ’ αρσενικό αυτά δεν πιάνουν.
Και το μυαλό μου έγινε κουρκούτι
Να μαζέψω με τη σκέψη μου σταγόνες από παλιότερες βροχές και να τις αμολήσω από ψηλά. Αυτό είναι! Έτσι θα … Ναι αλλά πες ότι τις μαζεύω. Πως θα ανεβώ στον ουρανό να τις πετάξω. …
- ΧΜ!! Πρόβλημα!
- Πρόβλημα;
- Πρόβλημα!
- Κάποιος να το λύνει;
- Καλέστε αμέσως ….
- Ποιόν;
- Τον αστυνόμο Σαΐνη!!!
Μαλακία! Δε μας φτάνει η κάψα μας! Οι μπάτσοι μας λείπαν τώρα.
Να γνέψω σ’ ένα σαλιγκάρι να μου πει την κρυψώνα του να τη βγάλουμε μαζί μέχρι να δροσίσει. Καλό αλλά λίγο Ψυχεδελικό! Εξάλλου μπορεί να θέλει να μείνει μόνο με την Καλοκαιρινή Μελαγχολία του. Να μην ενοχλώ κιόλας!
Να σπάσω το δόντι μου και να στείλω το μυαλό μου στον οδοντίατρο μακριά απ’ την κάψα του μπετόν; Δε δάγκωνα καλύτερα τη γλώσσα μου; Τώρα πέρα από τη ζέστη θα ‘χω κι άλλο μπελά. God Damned!
Να μετακομίσω προσωρινά στο Χαλάνδρι στη μονοκατοικία των φίλων που ‘χει δέντρα, χώμα και πιο λίγο μπετόν; ΝΑΙ! ΑΥΤΟ ΘΑ ΚΑΝΩ! Θα την πέφτω στη σκιά. Θα πίνω πορτοκαλάδες και νερά χωρίς χάπια και άμα νυχτώνει θα κοιτάζω το μισοφέγγαρο που πάει να γεμίσει, χαϊδεύοντας το πιο όμορφο πόιντερ του κόσμου. Αυτό που λες Μαρία ΘΑ ΚΑΝΩ!

H foto είναι απ' το
http://www.arcetri.astro.it/~palla/ANDREAIMMAGINI/sun/x-ray_sun.jpg

Νάτος πάλι ο Ιούνης

Νάτος πάλι ο Ιούνης! Φορτωμένος αστάθεια. Γεμάτος παιδικά κατάλοιπα.
Με τις απότομες αλλαγές στο τσεπάκι και τις θερινές κατηφοριές στα έρμα καμένα πόδια του.
Πάνω κάτω στην Ελλάδα. Με φίλους που ακόμα στέκονται δίπλα μου. Με εκκρεμότητες που βάφουν τις αποστάσεις με αβέβαια χιλιόμετρα. Με το αβέβαιο μισό της ζωής που υπολείπεται να απαιτεί καθορισμό Εδώ και Τώρα.
Περπατώ στους αεροδιάδρομους χαϊδεύοντας τα φτερά πιθανών Αγγέλων και αντικαθιστώ ακόμη ένα ονειρεμένο ταξίδι με κάποια υποχρέωση.
Το μέλλον με γιουχάρει δείχνοντας τα δόντια του. Φτύνει στον αέρα και γεμίζει σάλια την ανάσα μου. Κάποιοι λεν πως ο αέρας είναι πολύ ξηρός και έτσι πρέπει να γίνει. Αλλιώς τα κομμάτια του θα γδάρουν το λαρύγγι μου κι σκόνη στα πνευμόνια θα με σκάσει.
«Κι η πνευμονοκονίαση, κι η πνευμονοκονίαση κι αυτή θα έχει πάψει
ρομποτανθρωπομήχανση και ξυπνοπνευματύπνωση
και χρυσωμένο χάπι

Θα είσαι με μπαταρία
να εκτελείς εργασία
με σούπερ ενημέρωση, τροφή και διασκέδαση
θα πλέεις σ' ευφορία»

Κλείνω το μαγνητόφωνο και ακουμπάω το τηλέφωνο

Τα εικαστικά έργα είναι απ' το Φεστιβάλ της Βαβέλ στο Γκάζι. Θα μας περιμένουν μέχρι την Κυριακή 17/6 το βράδυ.

"ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ"

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας...»

Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες ινοσάρκωμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007.

Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com/, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας»Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

http://giatinamalia-blog.blogspot.com/