Γκρί

Γκρί που αρχίζει από γκρ
 χωρίς να είναι καθόλου μα καθόλου γκρ
 γιατί δεν κατορθώνει να είναι τίποτα

po ema 27 5 2012

Στέκεσαι όλη τη ζωή απέναντί τους τραγουδώντας

τραγούδια μαχαίρια

για να σε περιλάβουν τα ραδιόφωνα

και να σε βάλουν στις λίστες τους

με την ένδειξη «Έντεχνα»

δίπλα στο Νταλάρα

Πάτρα: κράτος κι ΕΕ οδηγούν στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον εκφασισμό

Η δολοφονία του τριαντάχρονου Θανάση Λαζανά από Αφγανούς πρόσφυγες στην Πάτρα, καθώς και το φασιστικό πογκρόμ που ακολούθησε, αναδεικνύουν την αθλιότητα της ακολουθούμενης (αντι)μεταναστευτικής πολιτικής. Η αυτονόητη θλίψη μας για τον άδικο χαμό ενός νέου ανθρώπου και η δεδηλωμένη απέχθεια μας σε κάθε μορφή αντικοινωνικής βίας, δεν μπορούν και δεν πρέπει να συσκοτίσουν το γεγονός ότι υπεύθυνοι για όσα συνέβησαν στην Πάτρα είναι το ελληνικό κράτος και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό γιατί:

    Όταν οι πρόσφυγες του αφγανικού πολέμου (στον οποίο συμμετέχουν ενεργά η ΕΕ και η Ελλάδα) εγκλωβίζονται κατά χιλιάδες στη χώρα μας, είναι επόμενο να αποσταθεροποιούνται οι τοπικές κοινότητες. Οι πρόσφυγες έχουν πίσω τους τις νατοϊκές βόμβες και μπροστά τους τα κλειστά ελληνοϊταλικά σύνορα, μένοντας μετέωροι στο ενδιάμεσο.

    Όταν οι χιλιάδες που εγκλωβίζονται δεν τυγχάνουν στοιχειώδους ανθρωπιστικής πρόνοιας, είναι φυσικό επακόλουθο η ανάπτυξη αντικοινωνικών συμπεριφορών. Από τη μια μεριά δεν τούς επιτρέπεται να προχωρήσουν προς την Ευρώπη, από την άλλη δεν τούς δίνεται καμία δυνατότητα να ζήσουν στην Ελλάδα.

    Όταν τα ΜΜΕ προγράφουν συλλογικά τους μετανάστες για όποιο έγκλημα κάνει κάποιος από αυτούς, τότε ανοίγει ο δρόμος για την εφαρμογή του νόμου του Λίντς. Η φασιστική λογική της συλλογικής ευθύνης αποτελεί τον πυρήνα του κυρίαρχου λόγου για τη μεταναστευτική εγκληματικότητα (λογική που δεν ισχύει βέβαια για οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα).

    Όταν η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιείται ως μακρύ χέρι του μνημονιακού κράτους, η κοινωνία οδηγείται στον εκφασισμό. Οι παρακρατικοί τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής μεταφέρθηκαν στην Πάτρα από άλλες περιοχές κι αφέθηκαν από την αστυνομία να επιχειρήσουν ρατσιστικό πογκρόμ. Το αποτέλεσμα ήταν βέβαια να εμφανιστούν οι αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας με ναζιστικό πολιτικό πρόσημο.

Τα γεγονότα της Πάτρας δεν πρέπει να αφήνουν πλέον καμία αμφιβολία. Ή θα ανατρέψουμε την (αντι)μεταναστετυτική πολιτική του ελληνικού κράτους και της ΕΕ, ή θα πνιγούμε στον βούρκο του κοινωνικού κανιβαλισμού και του εκφασισμού.

Αθήνα 24/5/12

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα / Κίνηση Αθήνας

Το δημόσιο λιντσάρισμα

 

Το δημόσιο λιντσάρισμα της 22χρονης εκδιδόμενης μετανάστριας   από τις συντονισμένες ομόψυχα δυνάμεις  Υπουργείου – Εισαγγελέων – Αστυνομίας και υπηρεσιών υγείας και το ρατσιστικό παραλήρημα που το συνόδευε, αποκάλυψε την έκταση της κατάρρευσης όλων εκείνων των αρχών που αποτέλεσαν μέχρι χθες   σημαίες του αστικού οικοδομήματος  προστασίας  των δικαιωμάτων.

Οι φωτογραφίες της διαπόμπευσης, τεκμήρια ντροπής του συστήματος,   δεν βρήκαν ούτε  ένα μέσο να αρνηθεί να τις  προβάλει.

Οι γιατροί του ΚΕΕΛΠΝΟ  που με τον ιδρυτικό του νόμο  έχει στους  σκοπούς του την υποστήριξη των «ειδικών πληθυσμιακών ομάδων», όπως τα θύματα του τραφικινγκ και οι  μετανάστες («μετακινούμενοι πληθυσμοί»)  δεν δίστασαν δημόσια και on camera να  καταδίδουν εμμονικά το θύμα, δίνοντας στη δημοσιότητα στοιχεία ιατρικού ιστορικού  που συνιστούν προστατευόμενα προσωπικά δεδομένα  και  καλύπτονται από το απόλυτο ιατρικό απόρρητο, τα οποία καθόλου δεν αφορούσαν την προστασία των θυμάτων (όπως  η γνώση ή μη της νεαρής για την κατάσταση της)  σε πλήρη εξευτελισμό  κάθε  έννοιας ιατρικής δεοντολογίας (που επιβάλλεται έτσι κι αλλιώς και  με  το νόμο!).

Η  δημοσιοποίηση της υπόθεσης  παρέλειπε  επιδεικτικά τα στοιχεία που αφορούσαν  τους προστάτες, τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης και του σπιτιού, το κοντινό αστυνομικό τμήμα,  (που η εμπειρία έχει δείξει ότι  κατά κανόνα επιφορτίζεται με  την προστασία του «καταστήματος»)  τους όρους αναγκαστικής - περισσότερο ή λιγότερο -  παροχής των υπηρεσιών της  μετανάστριας, ούτε κανείς μπήκε στον κόπο να αναρωτηθεί πόσο οι «πελάτες»  εκβίαζαν την ελεύθερη  παροχή των υπηρεσιών της όσο και το αν τυχόν  από αυτές τις «παροχές»  μολύνθηκε το θύμα  (3 από τους «πελάτες» ήταν ήδη οροθετικοί όπως  μαθαίνουμε).

 Το δικαστικό σύστημα  διέγνωσε κακούργημα και  αποφάσισε  την  προφυλάκιση του θύματος,  που απολογήθηκε χωρίς νομική στήριξη,  αγνοώντας προκλητικά και την  ανάγκη προστασίας του και τις ευθύνες των θυτών.

 

Και ο υπουργός υγείας  περιφέρει το θήραμα στο γύρο του θριάμβου, καμαρώνοντας για την δικαίωση των υστερικών κραυγών του  και την τεκμηρίωση της τρομολαγνας  φιλολογίας ναζιστικής πνοής για την υγειονομική βόμβα  που είναι οι μετανάστες. Αυτός που με τις ρυθμίσεις του στερεί χιλιάδες Έλληνες και μετανάστες από τις στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας  καταδικάζοντας αυτούς και τις οικογένειες τους στο φόβο της αρρώστιας και του θανάτου,

Που απειλεί  τον μετανάστη  με σύλληψη αν πλησιάσει την πόρτα του νοσοκομείου.

Και ο υπουργός  της εκνομης  τάξης ενεργοποιεί τις υπηρεσίες του για να εφαρμόσει το νόμο: τα θύματα θα απελαθούν και οι προστάτες θα συνεχίσουν όπως πάντα την  επιχείρηση με νέο φρέσκο εμπόρευμα.

Είναι βέβαιο ότι δεν θα βρούμε ποιοι αστυνομικοί καλύπτουν τα κυκλώματα της αναγκαστικής και μη πορνείας και κανείς δεν θα τιμωρηθεί.

Είναι βέβαιο ότι κανείς δεν θα ψάξει το πόθεν εσχες των αστυνομικών της Πέτρου Ράλλη!

Είναι βέβαιο ότι δεν θα κινητοποιηθεί κανείς  Εισαγγελέας για να  ελέγξει τους χρήστες των ειδικών υπηρεσιών , τους πελάτες   και τις ευθύνες τους.

Είναι βέβαιο ότι κανείς δεν θα  προτείνει εξέταση υπό εχεμύθεια και προστασία των  κοριτσιών των δρόμων  για να  παρασχεθεί σ’ αυτές ό αναγκαίος έλεγχος και φροντίδα.

Αλλά ρωτάμε:  δεν θα παρέμβουν οι ιατρικοί σύλλογοι να  διαγράψουν τον γιατρό που δημόσια ενίσχυε την ανάκριση με προσωπικές  και απόρρητες πληροφορίες από το ιατρικό ιστορικό της γυναίκας;

Θα τον  διώξει πειθαρχικά η υπηρεσία του;

Θα  παρεμβεί ο συνήγορος του πολίτη και οι ελεγκτές υγείας;

Θα βρεθεί ένα νοσοκομείο να αρνηθεί να κάνει τους γιατρούς του  υποτακτικούς των υπηρεσιών δίωξης μεταναστών;

Η θα συνεχίσουμε να  παρακολουθούμε  την διαπόμπευση   (άλλες 11 γυναίκες σήμερα)  στο όνομα της «προστασίας της  ελληνικής οικογένειας»;

 

                                                                                                                  

Αθήνα 1-5-12                     

 

Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών