Είναι μια ομίχλη
ανεξήγητη
Και λες:
Οι άλλοι άνθρωποι πως να 'ναι;
Τη βλέπουν κι αυτοί;
Μετά τους βλέπεις να τρέχουν
σα να ξέρουν το δρόμο
ή σα να βλέπουν καθαρά.
Μπα!
Ξέρουν το δρόμο
λες
Είναι μια ομίχλη
ανεξήγητη
Και λες:
Οι άλλοι άνθρωποι πως να 'ναι;
Τη βλέπουν κι αυτοί;
Μετά τους βλέπεις να τρέχουν
σα να ξέρουν το δρόμο
ή σα να βλέπουν καθαρά.
Μπα!
Ξέρουν το δρόμο
λες
Είναι η λέξη που χτυπάει την πόρτα να βγει
Η ορμή της λέξης που θέλει να τυπωθεί
να δώσει σχήμα στο κενό
σκοτάδι στο παρθένο λευκό χρώμα
Η βία του μαύρου παντού
Ο θόρυβος της λέξης κοντοστέκεται
Και περιμένει …..