Κυριακές

Λοιπόν
τις Κυριακές ξυπνώ αργά
Το άδειo μυαλό μου παίζει ακόμα με τις εικόνες της νύχτας, προσπαθώντας να τις κρατήσει κοντά του. Το έχουν εγκαταλείψει από ώρα και παίρνουν το δρόμο για το υποσυνείδητο. Ίσως κάποτε να ξανασυναντηθούν. Σε κάποιο deja vu, ίσως.
Και πίνω τον καφέ μου
μοναχός μου
Έξω το φως, ενώ θα 'πρεπε να με διώχνει. Να με τραβάει έξω στους ήλιους του χειμώνα. Με στέλνει όλο και πιο μέσα. Ίσως γιατί η φωτιά τους φέρνει ισορροπία. Κι εγώ μ' αυτά τα πράματα δεν τα πάω καλά.
Με τον ηλεκτρικό στον Πειραιά.
Αργότερα. Φορτωμένος το οργανάκι κι όλη την υπόγεια ιστορία του στην πλάτη. Ακουμπάει το κεφάλι του στην πλάτη μου κι αφήνεται μαζί μου στην στενότητα των πινακίδων. Ταύρος.
Χαζεύω τα εκτός
και τα εντός μου.
Τίποτα πάλι. Δε βρήκα τίποτα.
Μόνο κάτι ξεχασμένα ...
που τα βαρέθηκα πια.

Καλή βδομάδα!