Περιμένοντας τον Θωμά

Οι λέξεις ενθουσιασμένες απ' την απόφαση ετοιμάζονται για το πανηγύρι.
ΝΑΙΑΑΙΑΙ!!! Θα βρεθούμε πάλι όλες μαζί!!! Θα φτιάξουμε προτάσεις!!!
Η χαρά ξεχειλίζει από παντού.
Τα λουλούδια που έφερα στην Αθήνα, ετοιμάζουν το πιο ωραίο τους χαμόγελο και σιγά σιγά το σπρώχνουν στο πληκτρολόγιο.
Για ακόμη μια φορά η Olympus OM1, η παλιά μου συντρόφισσα σ' όλα μου τα ταξίδια, με κοιτάει μελαγχολική σα να θέλει να μου πει: Κουράστηκα κι εγώ απ' τους δρόμους, αλλά κι εσύ σα να μ' έβγαλες λίγο νωρίς στην σύνταξη.
























Το Αιγαίο, ακόμη στο μυαλό μου, γεμίζει το δωμάτιο αλμύρα κι ηλιοβασιλέματα. Οι Χαλκιδικιώτικες πασχαλιές ευωδιάζουν στην οθόνη κι η Αγιά Βαρβάρα εξακολουθεί να κλέβει πολύ χώρο απ' τις ψηφιακές μας μνήμες. Ο Βόλος ραίνει τον Εσταυρωμένο με τσίπουρο κι η Θεσσαλονίκη βάζει τα καλλλά της για να τον αναστήσει στην ρομαντική Παναγούδα.
Με τους φίλους μου στα τέσσερα σημεία της Ελλάδας σβήνουμε τις Αναστάσιμες λαμπάδες, και παίζουμε με τα Πασχαλιάτικα παιχνίδια του νονού μας, σα να μην πέρασε ούτε ώρα απ' την πρώτη μας ορθοπεταλιά.
Περιμένοντας την Παγανιστική Πρωτομαγιά, το Πάσχα σοβαρεύουμε λυρικά. Ύστερα θα γυρίσουμε σελίδα, και θα ξεκινήσουμε νέο αστικό δρομολόγιο, ψάχνοντας να βρούμε τις πηγές εκείνες που θα μας δώσουν το απαραίτητο κουράγιο να τραβήξουμε το δρόμο μας, ακολουθώντας τα μονοπάτια που θα μας ματώσουν λιγότερο τα πόδια.

Αυτά που λες Μαρία!

Pizza ΑΝΟΙΞΗ Νο 2

ΑΕΙΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΙΤΣΑ ΨΗΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ
ΒΡΡΟΥΟΥΜΜ!!
Οχήματα πολύχρωματοφόρα καντηλοπιασμένα με καταράχτες στο κεφάλι, ετοιμάζονται στην αφετηρία για το γκραν πρέμιο. Όλοι αποζητούν την ευτυχία της αυτόματης γραφής, επιδιώκουν το έπαθλο των επάθλων. Το απελευθερωτικό μενού που θα τους οδηγήσει στη ευθανασία της απόλυτης αλήθειας. Εκεί που κανείς πια δεν αποζητά κάτι κι ούτε φυσικά ελπίζει σε τίποτα. Αποκλειστικά και μόνο γιατί δεν έχει ανάγκη από τίποτα. Γνωρίζει! Δεν έχει ανάγκη το προς αναζήτησιν διερευνητικό βάδισμα. Δεν έχει ανάγκη το μονοπάτι που οδηγεί στο φως. Γνωρίζει! Γνωρίζει το φως προσωπικά.
- Πώς να 'ναι άραγε το φως in persona ?
- Σκοτεινό σκοτάδι, αν σκεφτούμε μαθηματικά. Αλλά και πάλι ... η σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας όταν φωτίζεται γίνεται φωτεινή ή σκοτεινή ανάλογα με την ποιότητα του φωτός που δέχεται.
- Δηλαδή;
- Δηλαδή υπάρχει φως φωτεινό και φως σκοτεινό
- Δηλαδή;
- Δηλαδή είναι θέμα ορισμών. Θέμα προσωπικότητας της ίδιας της λέξης, του ίδιου του όρου τον οποίο χρησιμοποιούμε. Τι εννοούμε όταν λέμε φωτεινό, σκοτεινό, καλό, κακό ...
- Πόσο φωτεινό είναι το φως των παπάδων ή των μουλάδων;
- Κοίτα !!!
Ο ήλιος εντείνει το φως του και τσουρουφλίζει epidermides εκτεθιμένες και απροστάτευτες. Άλλες κοκκινίζουν και άλλες ήδη κόκκινες καίγονται και πετάν τις πέτσες τους στο έδαφος όπως τα φύλλοβόλα δένδρα τα φύλλα τους.
- Να για παράδειγμα αυτή είναι επιδερμίδα πλατάνι κι εκείνη εκεί επιδερμίδα ακακία.
- Τι με λές;
- Se leo, se leo!
- Ωχ τώρα γιατί άλλαξε η προφορά σου; Τι έπαθες; Gia lege ? ox allaxe kai I dikia mou kai de ftanei ayto, meiothike kai I entasi tis fonis mou. Ti epatha re gamoto?
Η φωνή σε αντίθεση με τον ήλιο μειώνει την έντασή της.
Στο στρώμα του όζοντος γύρω απ' τη γη τα μόρια βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για τις βόλτες τους.
Οι εμπρηστικές UV ακτίνες του ήλιου είναι σε αντίστροφη σχέση με τις ανθρώπινες φωνές.
Το τελικό αποτέλεσμα το νοιώθουν οι φυλλοβόλες επιδερμίδες και πασαλείβονται με αντηλιακά ελπίζοντας να πάρουν κάποιο εισιτήριο για το γκραν πρι της εισαγωγής του κειμένου.
Εγώ απλά έβαλα στο χέρι μου ασπροκόκκινο Μάρτη κι όταν είδα το πρώτο χελιδόνι τον έκρυψα στα φύλλα ενός δέντρου. Το χελιδόνι έψαξε, τον βρήκε, τον πήρε μαζί του και ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι για τη ζέστη. Άλλοι λένε πως στρίβοντας στη γωνία, στάθηκε στην αφετηρία περιμένοντας το πράσινο.
ΒΡΡΟΥΟΥΜΜ!!!
ΒΡΡΟΥΟΥΜΜ!!!

Ευχές Ανοιξιάτικες