Τρίτη, Δεκεμβρίου 26, 2006

Μέρες που 'ναι No 2 - dipende!


Διαβάζω για το πνεύμα των Χριστουγέννων κι απορώ!!
Πλάκα κάνω.
Δεν απορώ καθόλου.
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερο, τείνω προς την άποψη ότι μέσω αυτού, με φιλανθρωπικά θαύματα, η κοινωνία της Αδηφάγου Αγοράς ξοφλάει εύκολα με τα μυριάδες δραματικά επακόλουθα της Απληστίας της.
Έτσι ξεμπερδεύω και δε μ' απασχολεί το θέμα.
Αυτό όμως το οποίο δεν έχω ξεκαθαρίσει και μ' απασχολεί ιδιαίτερα, είναι το ζήτημα της αλληλεπίδρασή μας με το περιβάλλον. Με το περιβάλλον όπως υπάρχει «αφ εαυτού» και όπως το 'χουμε ορίσει μέσα από τις συμβάσεις τις οποίες δεχόμαστε ως μέλη του υποσυνόλου που ορίζεται από τις σταθερές: Χ οικογένεια, στον Ψ τόπο της χριστιανικής Ελλάδος, την Ω εποχή, με την Υ καθημερινότητα.
Και ΝΑ οι παθογένειες!!!
- Κι αυτά τα Χριστούγεννα Μόνος!
- Κι αυτά τα Χριστούγεννα Μακριά απ' το σπίτι μου!
- Κι αυτά τα Χριστούγεννα Άνεργος!
ή
- Τι κρίμα! Μέρες που 'ναι, να 'ναι μόνος του!
- Τι κρίμα! Μέρες που 'ναι, να 'ναι φτωχός!
- Τι κρίμα! Μέρες που 'ναι, να 'ναι άρρωστος!

Επειδή όμως αισθάνομαι, ότι το θέμα αυτό, όταν ήταν μικρό ονειρευότανε να μεγαλώσει και να γίνει σεντόνι και δεν κάνει μέρες που 'ναι να σεντονιάζω. Σταματάω αυτή την περισπούδαστη ανάλυση για να θυμηθώ έναν ωραίο τύπο απ' το μακρινό μου χτες.



Πριν από πολλά πολλά χρόνια στην Ιταλία, ήταν ένα Ελληνόπουλο, μεγαλύτερο από μας, που το έλεγαν Γιώργο. Σ' όλους όμως ήταν γνωστό ως Giorgio, Giorgio "dipende" Ο θρύλος έλεγε ότι απ' το ξύλο που είχε φάει στη χούντα του έμειναν πολλά κουσούρια. Ένα απ' αυτά ήταν και το "dipende". Ό, τι και να του 'λεγες, ό,τι και να τον ρώταγες, η απάντηση ξεκινούσε με ένα χαρακτηριστικά μακρόσυρτο " ...dipende...". Για τον Giorgio δεν υπήρχε δόγμα, δεν υπήρχε καμιά απόλυτη αλήθεια. Μόνο μια λέξη υπήρχε, το περίφημο "Dipende", που μέσα του είχε κλεισμένη όλη την φιλοσοφία του, όλη την πείρα του, όλες του τις φοβίες. "Dipende" που μπορεί και να σημαίνει «Εξαρτάται απ' το σύστημα εννοιών και καταστάσεων στο οποίο ζεις και εξελίσσεσαι»
Στο σύστημά μας, αυτό το διάστημα έχει Γιορτές και συμπεριφερόμαστε Γιορτινά. Όπως για παράδειγμα πριν από λίγο καιρό είχε ιό της γρίπης των πτηνών και δεν τρώγαμε κοτόπουλα.
Τελικά κάποια πράματα μπορεί να 'ναι απλά, που λες Μαρία.
Μπορεί όμως και όχι, dipende.
ΧΕ! ΧΕ! ΧΕ!

13 σχόλια:

Filotas είπε...

Speriamo amig0!!!

Παπαρούνα είπε...

για όλα φταίνε τα σημαινόμενα.
(κατά το "για όλα φταίνε οι γκόμενες")

όμορφη χρονιά να έχετε,
ευχές παπαρουνίστικες.
:)

Фе́ммe скатале είπε...

Ξέχασες κάτι αλλά δε θα στο πω

ci είπε...

και κάτι τέτοιες φωτογραφίες με κάνουν να περνάω την πορτούλα για την χώρα των παραμυθιών - πάντα, χωρίς dipende;)
φιλιά

0comments είπε...

Όσο ζούμε Angelito mio.

Φονιάδες των λαών Ση μαι νό μενα!
Να σε βρουν τα καλύτερα, Παπαρούνα μου!

Μπορείς να το γράψεις όμως.
Maria_Adouaneta (Δε σε λενε Μαρία)

Ο θρυλικός Χολομώντας σιτρονέλα μου με τους μύθους του και τα ξωτικά του

Comet Hale-Bopp είπε...

όμορφα είστε εδώ. Καλώς σας βρήκα...

0comments είπε...

Comet Hale-Bopp Καλώς μας ήρθες!

cuentos_nat είπε...

Ακουσα για ξωτικα, για ομιχλες και ποταμια?
Μπορουμε να ζουμε με μαγεια αλλα εξαρταται απο το αν θελουμε να ζησουμε το παραθυμι.
Να ενα εξαρταται πολυ σημαντικο.
Χαπι (ντεπον) νιου γιαρ γκα'ι'ζ

Фе́ммe скатале είπε...

Ξέχασες να πείς καληνύχτα

mindstripper είπε...

Ωραίες φωτογραφίες 0 com.
Στο πνεύμα των ημερών. Νομίζω θα συμφωνούσε κι ο Giorgio μ' αυτό.

Να είσαι καλά φίλε μου, καλή χρονιά εύχομαι.

o kairos είπε...

Ωραια φωτογραφια,ωραια σκεψη dipende ξεdipende.

Παπαρούνα είπε...

σε χειμερία νάρκη πέσατε;

0comments είπε...

Μπα! Συμπαρίσταμαι στις Αρκούδες!
Ξύπνιος και λιόλουστος!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!