ΣΑΝ ΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΔΕ ΘΑ ‘ΧΕΙ! 27-28-29 ΙΟΥΛΙΟΥ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΟ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΧΡΥΣΟΘΗΡΕΣ ΔΑΣΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΥΡΙΩΝ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΚΑΚΑΒΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Ένα μαύρο σύννεφο έχει κάτσει πάνω απ’ τη Χαλκιδική και δυστυχώς δε φεύγει με τα μελτέμια. Το όνομά του είναι «Ελληνικός Χρυσός» και προέρχεται από ασύδοτους Καναδούς χρυσοθήρες και ντόπιους πολιτικούς συνεργάτες τους. Αν με οποιοδήποτε τρόπο καταφέρουν να πραγματοποιήσουν τα καταστροφικά τους σχέδια το μέλλον της Χαλκιδικής και ειδικότερα του Βορειοανατολικού κομματιού της διαγράφεται πολύ σκοτεινό.
Συνοπτικά
Το βουνό Κάκαβος βρίσκεται στη Βορειοανατολική Χαλκιδική και καλύπτει με πλούσια βλάστηση την περιοχή ανάμεσα Μεγάλη Παναγία, Γομάτι, Ιερισσό, Στρατονίκη και Παλαιοχώρι. Οι Σκουριές είναι ένα κομμάτι του Κάκαβου που βρίσκεται κοντά στην Παναγία. Σ’ αυτή την περιοχή η Εταιρία «Ελληνικός Χρυσός» θέλει να ανοίξει ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ λαγούμι με σκοπό την επιφανειακή!! αρχικά εξόρυξη Χρυσού και Χαλκού. Συνέπεια αυτών των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων θα είναι η ολοκληρωτική καταστροφή της περιοχής αλλά και η τοξική ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής.

Πάρα πολύ κατατοπιστικά είναι όσα αναφέρονται στους παρακάτω τόπους:
http://www.antigold.gr/gr/default.asp?itemID=283&itemTitle=Σκουριές
http://www.antigold.gr/gr/default.asp

Η πολύ έξυπνη και δραστήρια, ντόπια και όχι μόνο «Πρωτοβουλία ενάντια στις Βλαπτικότητες» οργανώνει ένα 3ήμερο γνωριμίας με την περιοχή και ενημέρωσης σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση.
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ!!!

ΝΑ ΕΡΘΕΤΕ!

Στοιχειώδεις προϋποθέσεις

Το τριήμερο θα πραγματοποιηθεί στο δάσος, σε υψόμετρο700μ. Αυτό σημαίνει ότι η μικροκλιματική δυναμική του χώρουείναι αρκετά διαφορετική από αυτή των αστικών κέντρων και των ιδιωτικών κατοικιών. Δηλαδή, σίγουρα δεν είναι απαραίτητααντικείμενα όπως ανεμιστήρας, αιρ-κοντίσιον, τηλεόραση,καναπές κ.ά.
Τουναντίον κάποια πράγματα όπως σκηνή, υπνόσακοςαδιάβροχο, μακρυμάνικο, φακός, κουτάλι, πιρούνι, μαχαίρι,ποτήρι και βαθύ πιάτο, είναι απαραίτητα και χρήσιμα.
Θα υπάρχει οργανωμένη κουζίνα, που δεν αποκλείει - κάθε άλλο - τη διατροφική αυτοοργάνωση (λίγο ψωμάκι, κανένα φρουτάκι κ.ά...)
Επιθυμία μας είναι να γίνει κατανοητό πως η παρουσία μας στο βουνό θα πρέπει να είναι αποτύπωμα τριών ημερών συνεύρεσης και συμμετοχής ισότιμων ανθρώπων, που (παρατηρούν και σέβονται αυτόν τον περιβάλλοντα χώρο, και όχι εισβολή καταναλωτών που δεν αναρωτιούνται καθόλου τι θα απογίνει
εκείνη η ρημάδα η σουπερμαρκετική πλαστική σακούλα.

Αυτά που λες Μαρία θα γίνουν στα χωριά μας

Ricomincio da 3

Γυρίζω από δω, γυρίζω από κει, ψάχνω από δω, ψάχνω από κει. Κάτι χάνω, κάτι βρίσκω. Σκούπα, μάπα κι όλα τα καθημερινά ανά χείρας. Αναποδιές και ζόρια τα πρωινά, χαρές, φίλοι, βόλτες τα βράδια. Που να ‘ναι άραγε εκείνη η αφίσα του Λουστάλ; Που να ‘ναι τα σεντόνια οι πετσέτες, το καινούργιο βιβλίο που αγόρασα; Το πάτωμα γεμάτο νάιλον και κολλητικές ταινίες. Θέλω τρία στρέμματα κουρτίνες. Τα χέρια μου ιδρώνουν. Τα «Ορφανά» του Τομ Γουέιτς συνεχίζουν να ‘ναι όμορφα και το καλοκαίρι. Τόσο όμορφα σαν εκείνο τον κίτρινο ξεθωριασμένο δίσκο με τον οποίο μου συστήθηκε πριν από 26 χρόνια στο τουριστικό της Ιερισσού. Αισθάνομαι ότι δε μ’ αγγίζει τίποτα. Ούτε τα 40ρια, ούτε οι λιμοί και καταποντισμοί που δίνουν οι τηλεοράσεις. Φυσάει! Απ’ τη μια μεριά ελίτσες κι απ’ την άλλη ένα έλατο, κανα δυο θάμνοι μια λεπτή ελιά και μια μουσμουλιά που μάλλον θα δώσει το όνομά της σ’ αυτό το σπίτι. Το νέο μου σπίτι εδώ και μια βδομάδα. Το σπίτι με τη μουσμουλιά. Ο Βέργκα μου στέλνει φιλιά απ’ την αιωνιότητα. Τα δέχομαι μ’ ένα χαμόγελο και απ’ το ανοιχτό παράθυρο στέλνω το βλέμμα μου ψηλά στο Φαλακρό. Με μιας κοκκινίζει, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι είναι απ’ τις ακτίνες, που του στέλνει ο ήλιος πηγαίνοντας να ησυχάσει κάπου πίσω απ’ το Μενοίκιο.
Ο κόσμος γύρω μου νυχθημερόν πίνει καφέδες προσπαθώντας να ξεχάσει τη φτώχεια του και την ανυπαρξία προοπτικής. Ίσως να προτείνω μελλοντικά στον Τζάρμους κάποιο σενάριο για το επόμενο «Καφέδες και τσιγάρα». Εδώ όπου το χωριό προσπαθεί να γίνει πόλη και ευτυχώς δεν τα καταφέρνει. Εδώ που ξαναγύρισα, έπιασα σπιτάκι και προσπαθώ να ξαναρχίσω απ’ το 3. Στη ΔΡΑΜΑ.

Το έργο που κανιβάλισα είναι της πολύ καλής Συριανής Εικαστικού Σοφίας Ρούσσου.

Α! Έχουμε και γενέθλια αυτές τις μέρες.