Νομίζω πως ΝΑΙ! Τυχαίες συναντήσεις με λέξεις, εικόνες, όνειρα και γιατί όχι σάλίγκάρια, σκυλάκια (φυτά τε και ζώα) μπορεί να αποδειχθούν χρήσιμες για θεματοπλασία. Ακόμη και για αρτοκλασία (λελεύω την πορδή σ Χριστούλη μ).
Αυτά σκεφτόταν ο μικρός περιπατητής, όταν τραγουδώντας "Τα πουλιά τα βρίσκει ο Χάρος στο φτερό …" όπως ο Γιώργος Νταλάρας, διέσχιζε τους μοσχάτους αγρούς της παιδικής του πατρίδας.
Ταυτόχρονα, σε κάποια άλλη διάσταση, πολλαπλά άλματα ελάμβαναν χώρα μετά ηδονικών βόγκων, ενίοτε δε και κλαυθμών. Συμπέρανε πως θα ασκούντο στη ζωή και αμέσως μετά έγραψε στο διάριό του: Τελικά η διάσταση απ’ την οποία ακούστηκε η παράξενη συστάδα ήχων, ήταν το Μήκος. Μένουν άλλες τρεις.
Αίφνης ένα χαμόγελο κόσμησε το πρόσωπό του.
Άρα οι διαστάσεις είναι 5!
Μία αυτή που βρίσκομαι, μία αυτή που βρίσκονται οι εραστές κι άλλες τρεις που μένουν, σύνολο 5.
Εσκιάσθη με μιας, υποψιαζόμενος ότι το μυαλό του εφύρανε και οι σκέψεις του έβγαιναν ελαφρές, σε βαθμό παρεξηγήσεως. Μα η εικόνα των πρωτοπόρων του πνεύματος, σε χορό κυκλωτικό με τα μυωπικά μυϊγάκια, έσταξε δραστικά, τη σωστή δόση αισιοδοξίας στο κεφάλι του.
Θα συνεχίσω! Μονολόγησε. Και σα να άνοιξε ο ουρανός και μια μούτζα ενεφάνη συνοδεύοντας τη φράση «Μπράβο μαλάκα!»
Γιατί με υβρίζουν; Σκέφτηκε. Και κανείς δεν του έκανε το χατίρι να του απαντήσει Όταν δε, σήκωσε το κεφάλι του στον ουρανό και είπε: Ποιος απ’ τα ουράνια με είπε μαλάκα; Ουδείς, επίσης, απάντησε. Και έτσι πορεύθηκε στη ζωή του, με μια αμφιβολία σφηνωμένη στο μυαλό του. Μια αμφιβολία που πολλάκις έθεσε σε κίνδυνο την ελευθερία του, όταν στην παρέα εβρίσκετο ιατρός τις.
Από τη σειρά: «Ιστορίες του κάμπου» του γέρ. Αναστασίου της Καμαρωτής Πέτρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου