Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2012
Κυριακή, Μαρτίου 18, 2012
Τρίτη, Μαρτίου 13, 2012
Cosi stanco da non dormire
Πριν από μερικές ώρες πήγα στο ταχυδρομείο για να πάρω ένα δέμα. Φίλος μου εργαζόμενος εκεί με κοιτάζει κι αφού με χαιρετάει μου λέει «Ένας ένας την κάνουν όσοι αγαπήσαμε», εννοώντας το Ντάλα.
Περιφέρομαι στο τουίτερ και διαβάζω τα τηλεγραφήματα κάποιων που ίσως να μ’ ενδιαφέρει η γνώμη τους. Στο μυαλό μου γυρίζει ένα τουίτ που αναφέρει την Δόμνα Σαμίου σαν τη «γυναίκα που καθάρισε τα δημοτικά τραγούδια απ’ τη βρώμα της Χούντας. Και ο Ντάλα και η Σαμίου συνδέονται στο μυαλό μας με τον Σαββόπουλο της καρδιάς μας. Αυτόν που μας άφησε λίγο μετά τα τραπεζάκια. Κάποιοι λένε ότι κάποιος παπαδαίμονας ή κάποιος εξωγήινος από κάποιον συντηρητικό πλανήτη μπήκε μέσα του και τον πήρε μακριά, αφήνοντας εδώ αυτό(ν) το(ν)….
Πρώτα ως πιτσιρικάς ταξινόμησα τη Δόμνα Σαμίου στο Καλό ράφι όταν την άκουσα να τραγουδάει «Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας» και 4-5 χρόνια μετά γνώρισα τον Λούτσιο Ντάλα όταν το Stella di Mare καρφώθηκε στο μυαλό μου και δεν έλεγε για πολλά μερόνυχτα να βγει. Via Luigi Bonazzi 35. Αυτόματη γαρφή. Tuuuuuu come me Tuuuuuuuuuu come me
Αμέσως μετά το ταχυδρομείο βγήκα για καφέ με ένα φίλο μου που μόλις είχε γυρίσει απ’ το BIL BOL BUL μου είπε πως ο Ντάλα έμενε κοντά στο παλιό του σπίτι και ότι όλες τις μέρες που έμεινε, εκεί γινόταν πανηγύρι. Όλων των ειδών άνθρωποι σε ένα 24ωρο αλισβερίσι με γέλια, κλάματα, τραγούδια κι ότι άλλο βάλει ο νους σας. Αυτό που έμεινε τελικά ήταν ότι ο Λούτσιο ήταν γίγαντας, γιατί αν και χτυπιόμασταν με πάνκ, πάντα σιγοτραγουδούσαμε τα τραγούδια του. Δεν είναι και λίγο!!
Για τη Δόμνα Σαμίου δεν είπαμε τίποτα. Δεν ήταν εξάλλου μέρος της ζωής μας. Ήταν σαν ένα μέρος που έχουμε ακούσει ότι είναι ωραίο, αλλά δεν το επισκεφθήκαμε ποτέ.
Αυτά που λες Μαρία!
Περιφέρομαι στο τουίτερ και διαβάζω τα τηλεγραφήματα κάποιων που ίσως να μ’ ενδιαφέρει η γνώμη τους. Καλό χούι σκέφτομαι και αποφασίζω να γράψω κάτι για τη μέρα μου.
Αγαπητό μου ιστολόγιο
Πριν από μερικές ώρες πήγα στο ταχυδρομείο
Σάββατο, Μαρτίου 10, 2012
O Moebius δεν ζει πια στη γη
Ο Ζαν Ανρι Γκαστόν Ζιρό, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα του Moebius, θα γινόταν 74 ετών τον Μάιο.
Σιγά σιγά οι ήρωες μας, μας εγκαταλείπουν για άλλα μέρη ....
.... που λες Μαρία!
Τετάρτη, Μαρτίου 07, 2012
Ωδή στις παραισθήσεις που προκαλεί ο πυρεDos
Ki omos η διάθεση για σουρεαλιστικές σκιές ποτέ δε σταματάει.
Τα κτίρια μεταμορφώνονται σε ορίζοντες κι ο βήχας σε μελωδία ανάμνηση ευτυχίας.
Οι δρόμοι που καθημερινά περπατιούνται από χιλιάδες πόδια περιέχουν και τις δικιές σου ιχνηκές παρουσίες.
Πέρασα κι εγώ από δω.
Ήμουν κι εγώ εδώ.
Έφτιαξα κι εγώ αυτό το ψηφιδωτό από πατημασιές. Να εδώ και κάποια που ξεστράτισε και ύψωσε το ανάστημά της κι έγινε κλωτσιά.
Κλώώτςςς!!
Τα σύννεφα γεμίζουν μουστάκια
Κι ο πυρετός ανεβαίνει.
Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2012
Lucio e' morto
Πέθανε κατά τη διάρκεια περιοδείας του στην Ελβετία ο αγαπημένος τραγουδοποιός Lucio Dalla. Θα συμπλήρωνε τα 69 του χρόνια την προσεχή Κυριακή.
ΥΓ: Έγραψε το τραγούδι του blog μας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
