Κάποιες μέρες σαν αυτή,
γυρνάει ο χρόνος και σε χτυπάει
σε κείνο το κομμάτι σου
που 'χεις κρατήσει κρυμμένο
παυσίπονο κι αντιβιοτικό
στου βίου τα κακά και άχρωμα..
Αντίο Φράνκα
μαζί με τα άσπρα μικρά βιβλιαράκια
τα δικά μας ευαγγέλια
μιας νιότης
που ακόμα μας τραβάει στην αξιοπρέπεια
του αγώνα
ενάντια στην υποταγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου