Κυνηγοί στήνουν καραούλια στα καμμένα του νομού Ηλείας

Κυνηγοί στήνουν καραούλια ακόμη και στους δρόμους… δολοφονώντας ότι απέμεινε ζωντανό μετά τις πυρκαγιές. Ένοπλοι φονιάδες, που δεν διστάζουν να απειλήσουν όλους όσοι τους ενοχλούν…
Δεν γίνεται άλλο να τους αφήνουμε να κυνηγούν και να εξολοθρεύουν ότι απέμεινε από ζωή στα καμένα δάση.
Στην Πελοπόννησο η κατάσταση είναι εξωφρενική. Κυνηγοί στήνουν καραούλια ακόμη και στους δρόμους… λίγα μόλις μέτρα από καμένες εκτάσεις.
Στα περάσματα ... στις άκρες των δρόμων... Προτάσσουν τα όπλα και απειλούν... έστω και έτσι το βίντεο... αποτυπώνει έναν από αυτούς.
Η αστυνομία κωφεύει, η δασική υπηρεσία κυνηγά μαζί με τους… κυνηγούς… η τοπική αυτοδιοίκηση κλείνει τα μάτια… οι κάτοικοι το ίδιο…
Η δημοκρατία τους …ευλογεί το μακελειό.
Οι ντόπιοι στην πλειονότητα τους, κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά…. και οι κυνηγοί συνεχίζουν το … δολοφονικό τους έργο.
Ως αιδώ

Κόκκινοι αντι-ρεπόρτερ

(Απ’ το indymedia)

ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΔΕΣΜΕΥΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

Όπως ανάφεραν προχθές οι ειδήσεις, η ΕΕ εξέδωσε ένα ψήφισμα για όλες τις μεσογειακές χώρες που επλήγησαν από φωτιές,να δεσμευτούν ότι τα δάση που κάηκαν θα ξαναγίνουν δάση, διότι αυτό αφορά ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.
Το ψήφισμα υπεγράφη από τις αντιπροσωπείες όλων των Μεσογειακών χωρών ( Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία) και όλων των παρατάξεων... εκτός μίας:
guess who?...
Ο κ. Ρουσόπουλος είπε ως δικαιολογία ότι αυτό είναι παρέμβαση στο Σύνταγμα της Χώρας βλέπε Άρθρο 24, περί 'δασικών εκτάσεων και δασών' !!...
Εκτός, αυτού, προχτές οι ειδήσεις ακόμα και των κρατικών καναλιών - αναφέραν οτι 2.000 και πλέον στρέμματα στη Ζαχάρω 'παραχωρήθηκαν για ήπια τουριστική ανάπτυξη' σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα.
Οφείλουμε να δείξουμε σε όλα τα κόμματα οτι δεν είμαστε σύμφωνοι και οτι δεν αδιαφορούμε: υπογράψτε το petition για την προστασία των δασών. Οι τωρινές 80.000 υπογραφές είναι πάρα πολύ λίγες - οφείλουμε να τις κάνουμε 2.000.000 , αφού η αίτηση αυτή θα σταλεί στη Βουλή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στον ΟΗΕ.
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ!
www.petitiononline.com/forestgr/

Κυβέρνηση και ΜΜΕ Χαρίζουν στους καλόγερους 8608!!! στρέμματα στην Ουρανούπολη. ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!!

Τεράστιας αξίας εκτάσεις του Ελληνικού Λαού, ανταλλάσονται συνεχώς με την Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους, χωρίς να έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Ενώ οι αναφορές μόνο από μια εφημερίδα στο «σκάνδαλο» των μέχρι πριν από τις εθνικές εκλογές ανταλλαγών έχει ήδη αποσιωποιηθεί, παρ’ όλες τις απεγνωσμένες προσπάθειες του Τοπικού Συμβουλίου Ουρανούπολης για ανάδειξη του προβλήματος.

Πριν λίγες μέρες αποκαλύφθηκε από τον νομάρχη Πέλλας η μεταβίβαση στην συγκεκριμένη Μονή, εκτάσεως 180 στρεμμάτων δίπλα στο χιονοδρομικό Κέντρο Καϊμακτσαλάν, στο χωριό Άγιος Αθανάσιος, έναντι του 0,7% της Βιστονίδας λίμνης. Η αξία αυτών των 180 στρ. τα τελευταία χρόνια είναι ανυπολόγιστη λόγω της έντονης ανάπτυξης του τουρισμού στην περιοχή.
Πνίγηκε επίσης η «ανταλλαγή», από την σημερινή κυβέρνηση, μέρους των «εκτάσεων της Μονής» με μέρος των Ολυμπιακών ακινήτων της Αθήνας. Σκεπάσθηκε έτσι και η «ανταλλαγή των 8.608 στρεμμάτων του κοινόχρηστου Δάσους της Ουρανούπολης και του 1/3 του δομημένου οικισμού της, με το 2,36% της Βιστονίδας λίμνης έναντι 1.107.000 Ευρώ και ο χαρακτηρισμός του δάσους σε «γεωργική έκταση». Χαρακτηρισμός που για την Γενική Δ/νση Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας των Δασών σύμφωνα με το 6698/13-7-07 έγγραφό της «εκφράζει προσωπική άποψη του νομικού συμβούλου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης … δεν έχει καμία ισχύ … δεν έχει γίνει αποδεκτή από τον κ. Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης».

Το Τοπικό Συμβούλιο Ουρανούπολης συνεχίζει τον αγώνα για την επιστροφή του κοινόχρηστου δάσους και των σπιτιών στους κατοίκους της Ουρανούπολης και τον Ελληνικό Λαό, λαμβάνοντας υπόψη, ότι η ιδιοκτησία της Μονής Βατοπεδίου στη λίμνη Βιστονίδα με χρυσόβουλα αυτοκρατόρων και δηλώσεις υποταγής στους σουλτάνους-κατακτητές, είναι προσβολή στους Αγώνες των Ελλήνων και πράξη καταδολίευσης των δικαιωμάτων τους, στη γη των προγόνων τους.

Με δεδομένο ότι η λίμνη Βιστονίδα είναι χαρακτηρισμένη υψηλής σημασίας υγροβιότοπος από την συνθήκη Ramsar, η ανταλλακτική αξία της είναι ΜΗΔΕΝΙΚΗ και το καθεστώς διαχείρισής της μετά την «ανταλλαγή» παραμένει ΑΥΣΤΗΡΑ το ίδιο μ’ αυτό προ της ανταλλαγής.

Συνολικά το 100%, της ελάχιστης ανταλλακτικής αξίας, λίμνης- υγροβιότοπου, θα αποδώσει στην Μονή Βατοπεδίου ακίνητα του Ελληνικού Λαού, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων Ευρώ.

Σ’αυτόν τον χορό των δισεκατομμυρίων, δεν διαπλέκεται μόνο η διοίκηση της Μονής Βατοπεδίου. Έχουμε την πεποίθηση πια, ότι στο τσιμπούσι που στήθηκε σε βάρος της Εθνικής Περιουσίας, συμμετέχουν πάρα πολλοί πολιτικοί και εργολάβοι. Η σιωπή που παρατηρείται τους έξι τελευταίους μήνες από τα δύο μεγάλα κόμματα, είναι χαρακτηριστική και αποκαλυπτική. Ο πανελλήνιας εμβέλειας τύπος, έντυπος και ηλεκτρονικός, συμμετέχει με τον τρόπο του σ’ αυτή την σιωπή κατόπιν «θεϊκής» παρέμβασης στα αφεντικά των ΜΜΕ.

Οι κραυγές διαμαρτυρίας των κατοίκων της Ουρανούπολης και οι αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Σταγείρων - Ακάνθου καθώς και του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χαλκιδικής, δε φαίνεται να ενοχλούν πολιτικούς και καναλάρχες, που τα συμφέροντά τους συμπλέουν με το «ιερό» έργο των Βατοπαιδινών μοναχών. Η απαλλοτρίωση της έκτασης του κοινόχρηστου δάσους των 8.608 στρεμμάτων, που είχε δοθεί για την αποκατάσταση των προσφύγων της Μικράς Ασίας, προγόνων των κατοίκων της Ουρανούπολης, κατέληξε από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις σε αντιπαροχή στους μοναχούς της Μονής Βατοπεδίου, οι οποίοι αντί να ασκούν τα πνευματικά και εκκλησιαστικά τους καθήκοντα συνδιαλέγονται με εργολάβους ως επιχειρηματίες.

Εκτιμούμε επίσης δεδομένο τον αποκλεισμό της Ουρανούπολης από τον υπόλοιπο κόσμο, αφενός γιατί η επίδικη έκταση την περικλείει, αφετέρου διότι οι μοναχοί έχουν ήδη κοινοποιήσει τα οράματά τους για επιχειρηματικές επενδύσεις στην εν λόγω έκταση. Έχει προηγηθεί ή με προεδρικό διάταγμα απαξίωση αναπτυξιακά 3.000 στρεμμάτων, ιδιοκτησίες των κατοίκων στα σύνορα με το Άγιο Όρος, και ακολούθησαν οι έντονες προσπάθειες των μοναχών για κατασκευή ιδιόκτητου λιμενικού έργου δίπλα στον οικισμό της Ουρανούπολης με παραχώρηση έκτασης από το Ελληνικό Δημόσιο για κατασκευή των χερσαίων εγκαταστάσεών τους.
Πολύ φοβούμαστε πως σε μερικά χρόνια θ’ απαιτήσουν και τα σπίτια μας.

Για εμάς τους κατοίκους της περιοχής θεωρούμε πως η συγκεκριμένη πράξη αποτελεί υποβάθμιση της νοημοσύνης μας και καταπάτηση των δικαιωμάτων μας. Αισθανόμαστε αποτροπιασμό, για όλους εκείνους που ενώ τους ορίσαμε να προστατεύουν τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού, πράττουν το αντίθετο και αγανάκτηση για εκείνους που προσπαθούν να εκθέσουν την χιλιόχρονη ιστορία της Μοναστικής Πολιτείας του Άθω.

Διατρανώνουμε ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ και δεν δεχόμαστε τους προσκυνητές των σουλτάνων, γενίτσαρους του τόπου μας.

Γι’ αυτό απαιτούμε την άμεση και οριστική επιστροφή των 8.608 στρεμμάτων από την Μονή Βατοπεδίου στον Ελληνικό λαό.
ΤΟΠΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΟΥΡΑΝΟΥΠΟΛΗΣ ΔΗΜΟΥ ΣΤΑΓΕΙΡΩΝ-ΑΚΑΝΘΟΥ

Ζώ στη Δράμα. Εσύ που ζεις;

(+)

Παρκάρω με τη μούρη + χρόνος – Πηγαίνω συχνά στο δάσος – Κάνω πράματα με άλλους + χρόνος – μουσική με συμβατικά όργανα, συζητήσεις, βόλτες , ιντερνέτ, ηλεκτρονική μουσική,βίντεο, ράδιο + χρόνος – Η Μουσική είναι Μουσική και όχι υπόκρουση στο θόρυβο της πόλης -Είμαι στη Βουλγαρία σε μια ώρα + χρόνος - Το «εδώ δίπλα» είναι Εδώ δίπλα κι όχι ένα τέταρτο με τα πόδια – Στη βόλτα μου βρίσκω γνωστούς – Βλέπω τους φίλους μου σχεδόν κάθε μέρα - Ο καφές στα καφενεία είναι καθημερινότητα κι όχι προσυνεννοημένη έξοδος – κάνω όλες τις δουλειές μου σε ελάχιστο χρόνο + χρόνος - Η ησυχίίία - …

(-)

Ο αφόρητος επαρχιωτισμός, στην έδρα του – Οι ποοολύ επικίνδυνοι οδηγοί – Οι οδυνηρές συνέπειες της ανεργίας στην καθημερινότητα – Ο απόλυτος έλεγχος της τοπικής κοινωνίας από 5 οικονομικά και πολιτικά αφεντικά – Η πρόσδεση στο άρμα της εκκλησίας μιας περιοχής που σύμφωνα με τους αρχαίους είχαν επιλέξει οι σάτυροι για πατρίδα τους – Και το χειρότερο απ’ όλα: Η εμφανής παράδοση των κατοίκων στη … «μοίρα» τους ! - ….

Εσύ που ζεις;

Τα καραβάκια της ΑγιαΒαρβάρας ΕΝΑ ΕΘΙΜΟ ΠΟΥ ΡΥΠΑΙΝΕΙ

Δράμα 5 Δεκεμβρίου 2007

Πάει κι η ΑγιαΒαρβάρα!

Πάει κι η τοπική γιορτή μας!

Άντε και του χρόνου με υγεία!

Τέλειωσε για μας το πανηγύρι!
Για τα νερά της Δράμας όμως;
Α! Γι αυτά ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΓΙΟΡΤΗ!

Μιας και έχουν να διαχειριστούν έναν τεράστιο όγκο αφρώδους πλαστικού που ξέφυγε απ’ τις πρόχειρες μπουκωμένες δημοτικές παγίδες, που τοποθέτησαν (οι φωστήρες της δημοτικής υπηρεσίας καθαριότητας, φαντάζομαι) σε σημεία που να μη χαλάει το τοπίο σε μια απ’ τις πιο όμορφες πλατείες της Ευρώπης.
Για να πάρουμε όμως τα πράματα απ’ την αρχή! Εδώ και χρόνια, εφαρμόζεται μια πρακτική που έχει πάρει τη μορφή πλαστικής λαίλαπας για τα νερά της Αγίας Βαρβάρας. Κάθε 3 Δεκεμβρίου το βράδυ, παραμονή της γιορτής της πολιούχου Αγίας Βαρβάρας, τα πιτσιρίκια της πόλης μαζεύονται γύρω απ’ τη λιμνούλα που βρίσκεται μπροστά απ’ την εκκλησία και μεσ’ τη χαρά «ΠΕΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΝΕΡΑ, ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ ΑΠΟ ΦΕΛΙΖΟΛ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΟΥΠΕΡ ΤΟΞΙΚΑ ΜΟΝΩΤΙΚΑ ΥΛΙΚΑ» τα οποία κοσμούνται από μικρά κεριά σε αλουμινένια συσκευασία. Απ’ τα καραβάκια αυτά, άλλα διαλύονται ή καίγονται και λειώνουν, βρωμίζοντας τον τόπο κι άλλα παρασέρνονται απ’ το ρέμα. Αυτά που παίρνει το ρέμα, μαζεύονται στο στόμιο της λιμνούλας και προωθούνται γεμίζοντας το ρυάκι που περνάει μπροστά απ’ τις ταβέρνες.

Το αποτέλεσμα; ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟΤΑΤΟ!!

Σε μια απ’ τις πιο όμορφες γωνιές της πόλης, μέσα στα νερά και τα πλατάνια, να συσσωρεύονται εκατοντάδες διαλυμένα πλαστικά καραβάκια, πολλά απ’ τα οποία παρασέρνονται και εκτός των προχειροφτιαγμένων δημοτικών «παγίδων» και βρωμίζουν τις όχθες σε μεγάλη απόσταση και εκτός Νερών Αγίας Βαρβάρας.
Ας περάσουμε τώρα και σε μια άλλη το ίδιο σοβαρή παράμετρο του ρυπαρού αυτού έθιμου. Την παιδαγωγική.

Μήπως μαθαίνουμε στα παιδάκια μας να παίζουν με τοξικά υλικά;

Μήπως χωρίς να τα ενημερώνουμε για τις συνέπειες ,τα μαθαίνουμε στα παιχνίδια μιας χρήσης, τα οποία πετάμε στη φύση;

Μήπως με την κατά τ’ άλλα καλών προθέσεων τήρηση του εθίμου διαπράττουμε πολλαπλά οικολογικά και παιδαγωγικά ατοπήματα;

Έχω την αίσθηση ότι το μπούκωμα των νερών με την ΣΟΥΠΕΡ ΤΟΞΙΚΗ πολυουρεθάνη και άλλα μονωτικά υλικά (φελιζολ κ.λπ) πρέπει κάποτε να καταγγελθεί, ώστε να ξεκινήσει μια συζήτηση για έναν εορτασμό της πολιούχου, πιο φιλικό προς το περιβάλλον. Όσο για το έθιμο, μπορεί να τηρείται και με ελεγχόμενα καραβάκια (με σχοινάκι ίσως;) φτιαγμένα από πιο φιλικά υλικά (ξύλο ή συμπιεσμένο χαρτί )
Αυτή η υπερβολικά ΤΟΞΙΚΗ μάζα που μένει, μόλις φεύγουν τα παιδάκια, είναι η ταυτότητα, ίσως, του πιο αντιοικολογικού και ρυπαρού έθιμου στην Ελλάδα (τουλάχιστον)

Αυτά που λες Μαρία!

Foto: Angelito

ΕΓΓΡΑΦΟ - ΕΓΚΡΑΦΟ - ΕΝΓΡΑΦΟ για την 1 Δεκέμβρη

Ξαπλώνω μία μία τις λέξεις στο πάτωμα και προσπαθώ να ξεχωρίσω τις καλές απ’ τις κακές . Δύσκολη δουλειά.

Τα σύγνεφα τις χρωματίζουν

ενώ τα σύννεφα τις αφήνουν αδιάφορες

και τα σύνεφα τις υπογραμμίζουν ως ανορθόγραφες.

Έρχονται σκέψεις από κάποιες εποχές πολύ θολές και στέλνουν τα μάτια μου στο παράθυρο ν’ αναζητήσουν εξηγήσεις ΠΑΛΙ στα σύννεφα. Τότε στην ομίχλη του μυαλού μου πετούσαν οι λέξεις που έρχονται σπάνια στο χαρτί κι ακόμα πιο σπάνια στο στόμα μας, μ’ ένα βλέμμα πονεμένο, που έγραφε κάπου βαθιά μου τη λέξη εγκατάλειψη και κάπου αλλού πιο στα ρηχά, ένα γούτσου γούτσου τις καημένες που κανένας δεν τις κάνει παρέα.

Αντιπαρέρχομαι την πρόκληση και αδιαφορώ. Ξέρω ότι κάποτε θα ξανάρθει και λέω «καλώς να ορίσει». Αμέσως μετά παίρνω τις λέξεις που ‘χα ρίξει στο πάτωμα και τις πετάω σ’ ένα έγγραφο του word. Σαν αυτά που στο νότο τα λένε έγκραφα κι εμείς εδώ πάνω ένγραφα. Αυτό είναι.

Οι διάφορες μορφές που παίρνουν οι σκέψεις.

Το διαφορετικό μέγεθος της δύναμης τους.

Τα διαφορετικά χρώματα που είναι βαμμένες.

Χτες στην πλατεία της Δράμας κατέφθασε ο σπόνσορας της Πονειρούπολης. Στη μεγάλη καρότσα του μεγάλου κόκκινου φορτηγού έγραφε με μεγάλα γράμματα κόκακόλα. Τόσο μεγάλα, που κάποιοι ίσως να έκαναν κρυφά το σταυρό τους,

εντυπωσιασμένοι όπως με τους τρανούς ναούς. Δυο λέξεις ενωμένες, που δεν αφήνουν περιθώρια. ΝΑ ποιος είναι ο αρχηγός! Εδώ προσκυνάει ο δήμαρχός σας! Εδώ κι εσείς!

Θαμπωμένος απ’ τη λάμψη και τη μεγαλοπρέπεια σκέφτηκα πως δεν είναι καιρός για ριζικές ρήξεις. Και είπα ν' αγοράσω μια κόκακόλα λάιτ.

Μετά όμως το ξανασκέφτηκα και αποφάσισα να κοιτάξω τις ρόδες του φορτηγού για όσο κρατάει ένα κατούρημα και να φανταστώ πως τις κατουράω. Χα! Τι ωραία! Τι ωραία να κατουράς όσες λέξεις δε σ’ αρέσουν!

Αυτά που λες Μαρία! Να το δοκιμάσεις! Θα δεις!!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!

Οι σκέψεις αυτές συνοδεύτηκαν απ’ τη μουσική που έγραψε ο Carlos d’ Alessio για το Delicatessen, το οποίο παρεμπιπτόντως θα παιχτεί στο ΤΕΙ Αρχ. Τοπίου Δράμας την Πέμπτη το βράδυ.