Η αλήθεια είναι ...

Γράψε τη δικιά σου ιστορία

Ο άνθρωπος, εκ φύσεως είναι ον ….

Η ζωή φυτού που βιώνουν …

Το να είσαι καθηλωμένος σε …

Τα χαρακτηριστικά της παρασιτικής κατάστασης …

Τέλος πάντως καταλάβατε τι ήθελα να πω. Κι αν όχι, ακόμα καλύτερα! Γράψτε τη δικιά σας ιστορία γι’ αυτό το καρτουνάκι. Θα το χαρώ πολύ!

Amsterdam_EL ή chain mail

Τελευταία ξυπνάω και ανοίγουν μπροστά μου κείμενα με τίτλους όπως Amsterdam_EL ή chain mail κι εγώ τα κοιτάζω αμφιβάλλοντας πολύ για τη χρησιμότητά τους στην καθημερινή μου λογική μάχη με τη μάχη λογική. Δεν τα ανοίγω και περιμένω να με χτυπήσουν πολλές φορές την πόρτα. Όχι δεν είναι mail. Είναι κείμενα που έχουν σωθεί απ’ τη σήψη κι έχουν φτάσει ως εμένα, άγνωστο με ποιόν τρόπο. Ετοιμάζομαι να εισέλθω. Μπορεί και να μπω, δε ξέρω. Αν εισέλθω όμως, υποψιάζομαι πως η ανθρωπότητα θα εμπλουτίσει την ιστορία της με ακόμη μια απόφαση. Άχρηστη ίσως. Μπορεί και ναι όμως. Ενώ αν μπω, θα ‘ναι μια κοινότυπη κίνηση η οποία νε μαιν θα καταγραφεί κι αυτή ως μια απόφαση. Αλλά ήσσονος σημασίας, διαλογής Β΄ που λεν.

Μια διαφήμιση έκοψε κάτι απ’ τη σκέψη μου και το πέταξε βορά στα θηρία της καταναλωτικής αποπλάνησης. i mipos?

Όχι Α΄. Αστέρι που λεν ή Αρβύλα ή ακόμη και Αρμάδων.

Γενικώς

Ή ακόμη και Αυτά που λες Μαρία.

Δεν το κάνω θένα όμως. Ούτε διορθώνω. Ούτε βγαίνω να φωνάξω πως η γη είναι στρόγγυλη γιατί είναι λάθος. Ούτε όμως ότι είναι περίπου σφαιρική γιατί κι αυτό είναι ράμφος. Η γη είναι επίπεδη. Σαν την οθόνη της τηλεόρασης.

Κατάσταση πολυ ...κάτι

ΗΡτΕ Η ΩνΑ

ΟΕΟ ΗΡπΕ Η ΩμΑ

ΗΡκΕ Η ΩσΑβγδ

ΟΕΟ ΗΡβΕ Η ΩπΑ!!

Το σύνθημα των κατσικομούτσουνων καρναβαλιστών παιανίζει τζουγκρανώντας τους δρόμους. Κλαίουσες σερπαντίνες και τρούφες κομφετί γεμίζουν τα λιβάδια. Νεαρές λυρίες αισθανόμενες ότι ήρθε η ώρα αντανακλούν σε νεαρούς λυρίους. Παραμένω σε κατάσταση αφρονίας και περιμένω να επιστρέψουν οι σκέψεις που έστειλα αρχάς φθινοπώρου στο μαγικό υπερκέραν.

Την ξέρετε την ιστορία;

….;

Όχι; Ε τότε να σας την πω! Ή μάλλον να μην πω τίποτα. Θα είναι η πρώτη φορά που η ιστορία θα μεταδοθεί με φαντασιοκύματα. Θα κάνω παύση ολίγων λεπτών κι εσείς θα φανταστείτε την ιστορία. Αμέσως μετά θα την πείτε και σε μένα. Θέλω να ξέρω μια ιστορία και να κάνω ιστορίες με όσους θέλουν να την ακούσουν δημιουργώντας κι εγώ λίγη ιστορία. Έτσι Όταν μελλοντικά αναφέρονται σε μένα, θα ξέρουν ότι έχω κι εγώ ιστορία κι ότι δεν πέρασα τη ζωή μου καπνιζόμενος εις τους καφενέδας

απρακτώς πινόντας αψένδια και ρόμια. Το ότι την ιστορ’ έα μου την έχετε πει εσείς δε θα ενδιαφ’ερει κανείς (απ’ τον άλλον)

Βγαίνω

Πάω στην π[λατεία να μιλήσω στα χτεσινά αγάλματα. Στα ναρκισιστικά παιδιά που τρέφονται από λαμέ εικόνες και παραδίδονται στην αχανή έρημο του πτηνού. Κατεβαίνω τις σκάλες βλέποντας τα να σέρνονται κοιτώντας τις μούρες τους στον καθρέφτη. Σκέφτομαι πως η κοινωνία μας πρέπει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στον Αντιναρκισιστικό αγώνα. Χάνονται τα παιδιά μας! Τι κάνει το κράμπος;

Χα! Τι όμορφη που είναι αυτή η εσοχή!