Ο καιρός αναποφάσιστος μια το πάει σε χιόνι, μια σε χαλάζι και μια σε βροχή. Κι όλα αυτά με πολύ πολύ αέρα.
Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012
Στην πόλη μας η σημερινή πανεργατική απεργία δεν είχε συμμετοχή. Έχει καταλάβει μάλλον ο κόσμος πως μονοήμερες εκτονωτικές επαναστατικές γυμναστικές που ίσως έχουν κάτι να δείξουν στα κέντρα, στην περιφέρεια δεν λειτουργούν.
Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία 2 χρόνια και εννοώ την καταστροφή του κόσμου όπως τον ξέραμε και κυρίως την απάθεια μας απέναντι σ’ αυτό, δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά ο καρπός του σκληρού αγώνα της εξουσίας για καταστολή και του μικρότερου ψήγματος διάθεσης για αντίσταση. Και έτσι διατηρώντας μας σκλάβους καθηλωμένους σ’ έναν καναπέ κι ελέγχοντας το on-off του συλλογικού μυαλού μας μέσω του on-off του τελεκοντρόλ, τους είναι εύκολο πλέον να μας πάρουν και τα σώβρακα, γιατί απλά κι αυτά είναι δικά τους. Ξέρω …. Θα μου πείτε πως απόψεις αυτού του τύπου είναι πολύ απλοϊκές για να αποδώσουν ικανοποιητικά όλα όσα συμβαίνουν σήμερα και πως χρειάζονται κι άλλες πολλές συνιστώσες που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη, αν θέλουμε να εξηγήσουμε τη σημερινή κατάσταση. Θα συμφωνήσω. Απλά θεωρώ πως αυτό που χρειαζόμαστε αρχικά είναι η συνειδητοποίηση της σκλαβιάς μας, για να ‘χουμε ένα το κρατούμενο και να πάμε παρακάτω. Γιατί χωρίς αυτό αρχίζουν μυστήριες σχέσεις κοινωνικού αυτοματισμού να σχεδιάζουν πολέμους στην τάξη των σκλάβων και το παιχνίδι χάνετε με γκολ απ’ τα αποδυτήρια της εξουσίας.
Αυτά που λες Μαρία!
Αλήθεια στην Αθήνα και στη Σαλονίκη όταν κατεβαίνει ο κόσμος στους δρόμους ακόμα τους βρίζουν αυτοί που …..καθυστερούν στ’ αμάξια και τα λεωφορεία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου