Τετάρτη, Δεκεμβρίου 28, 2005

Ο Αγιοβασίλης, τα Βρωμοζούδια κι η κειμενομηχανή που μετατρέπει όλα τα γραπτά σε παιδικές εκθέσεις

Μαύροι καλικάντζαροι με μαύρες βούρτσες και κατάμαυρα ματσούκια στο χέρι ξεκινάν για τη χώρα των καθημερινών ανθρώπων. Μαύρες σκονισμένες καμινάδες με μαύρα μεταλλικά κεφάλια, τα βράδια χαμηλώνουν τη φωτιά τους και περιμένουν υπομονετικά τις υπηρεσίες του μεταφυσικού συνεργείου καθαρισμού. Ο Αγιοβασίλης από ψηλά με βλέμμα εποπτικό ελέγχει την πορεία των εργασιών χωρίς να επεμβαίνει. Βλέπει όμως τις καθαρές καμινάδες από ψηλά και τα βράδια του Δεκέμβρη, στέλνει μηνύματα γεμάτα λάμψη και χρώματα στα όνειρα των μπαμπάδων.
Όσοι βλέπουν να πλησιάζουν οι γιορτές και να μην έχουν δει ακόμη το Όνειρο βάζουν τα παλιά τους ρούχα κι ετοιμάζονται για την σκεπή. Ανεβαίνοντας τη σκάλα, σκέφτονται πως κάναν πολύ άσχημα που αφήσαν το τραπέζι στρωμένο «εκείνο» το βράδυ. Γιατί θα το είδαν οι καλικάντζαροι έτσι ωραίο που ήταν, θα πέσαν με τα μούτρα στο μούστο και στα ξερά σύκα και θα τους πήρε το ξημέρωμα, χωρίς να καθαρίσουν καλά την καμινάδα. Έτσι τώρα με την καμινάδα γεμάτη καπνιά, δε θα μπορέσει ο Αϊ Βασίλης να μπει και να αφήσει τα δώρα του στο τζάκι. Αχ! Κάτι παραπάνω ήξερε ο πατέρας του που τούλεγε: «Να αφήνεις στο τραπέζι όσα καλούδια πρέπει κι όταν πρέπει. Ούτε δράμι παραπάνω κι ούτε λεπτό πιο πριν»
Άντε λοιπόν ένα κουράγιο, να τελειώσουμε τη δουλειά που άφησαν στη μέση αυτά τα βρωμοζούδια. Άντε γιατί χωρίς δώρα, πως θα κάνουμε γιορτές;
Το βράδυ το όνειρό του θα πλημμυρίσει χρώματα. Ο Αϊ Βασίλης απ' την ονειροχώρα θα δει την καθαρή καμινάδα και θα στείλει τα θεραπευτικά ονειροχρώματα να γεμίσουν τον ύπνο του καλού μπαμπά. Μαζί μ' αυτά θα στείλει όμορφες νεράιδες με κιούπια γεμάτα μέλι για τα μελομακάρονα και ζάχαρη άχνη για τους κουραμπιέδες.
Τα χριστουγεννιάτικα δένδρα θα σκαρφαλώσουν μέχρι τον ήλιο και μυστικά θα συμφωνήσουν να τα φωτίζει τις νύχτες, για να 'ναι όμορφα και λαμπερά, όταν θα έρθουν οι νεράιδες να ρίξουν πάνω τους τη χριστουγεννιάτικη χρυσόσκονη.
Τα σκεπάσματα και τα στρωσίδια θα σκορπίσουν μηνύματα σκουπίδια σ' όλο το σπίτι, να δώσουν στις μαμάδες να καταλάβουν ότι είναι βρώμικα και δε μπορούν έτσι να υποδεχθούν τον καινούργιο χρόνο. Τι θα σκεφθεί, αν τα δει σ’ αυτά τα χάλια;
Τα σίδερα πηγαίνουν δίπλα στα παλιόρουχα και τρίβονται να γυαλίσουν για να γίνουν τριγωνάκια όμορφα με ήχο καθαρό και δυνατό. Όταν θα συνοδεύουν τα καραβάκια στα κάλαντα της πρωτοχρονιάς πρέπει να είναι καθαρά και να ακούγονται όμορφα, γιατί αλλιώς οι μουσικές που θα γραφτούν κατά τη διάρκεια του νέου χρόνου, θα είναι μουντές και άσχημες.
Ο παππούς λεει πως στο τέλος της χρονιάς όλα πρέπει νάναι στη θέση τους. Έτσι ώστε όταν θάρθει ο καινούργιος χρόνος να τα βρει όλα όμορφα, ταχτοποιημένα, όλα αγαπημένα και ήρεμα και έτσι να τα κρατήσει μέχρι που θα φύγει. Οι μαμάδες το ξέρουν καλά αυτό, γιαυτό τις γιορτές στρώνουν τα πιο ωραία χαλιά, αγοράζουν τα πιο ωραία στολίδια και βγάζουν για να φορέσουμε τα πιο ωραία ρούχα. Σαν θάρθουν τα Φώτα ξέρουν τα ξόρκια που πρέπει να πουν, για να διώξουν τους καλικάντζαρους. Τις απόκριες φυσικά θα τους ξανακαλέσουν, για να κάνουν γόνιμη τη γη και τους ανθρώπους και για αυτό ξέρουν άλλα ξόρκια.
Ό,τι και να ξεκινήσεις αυτές τις μέρες, σε πάει δεν το πας.
Ό,τι και να ζωγραφίσεις είναι λαμπερό με πολλά και έντονα χρώματα.
Ό,τι και να τραγουδήσεις γίνεται χαρούμενο
κι ό,τι και να γράψεις καταλήγει παιδικό παραμυθάκι.
Αχ αυτά τα βρωμοζούδια, οι καλικάντζαροι!

Κυριακή, Δεκεμβρίου 25, 2005

ΟΛΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ! ΜΑΓΟΙ Ή ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ;

Η αλήθεια, όσο απόλυτη και να λανσάρεται, ως έννοια είναι πολύ σχετική. Εξαρτάται από χίλια μύρια πράματα και κυρίως απ' το αν θέλουμε να τη δεχτούμε ως τέτοια ή όχι. Γιατί εκτός του ότι, άλλο υδροχόος κι άλλο νεροχύτης, μπαίνουν στη μέση κι ένα σωρό άλλοι παράγοντες που κάνουν τη νύχτα μέρα και το αντίθετο.
Το blog μας όπως θα γνωρίζεται, τρέφει μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τα Μέσα ενημέρωσης. Ως εκ τούτου και στο σημερινό μεγαλειώδες πόνημα, θα ασχοληθεί με την πάρτη τους. Ο λόγος, οι διαφορετικές εκδοχές ενός γεγονότος, από διαφορετικών συμφερόντων μέσα.
Λόγω Χριστουγέννων, θα ασχοληθούμε με ένα επίκαιρο θέμα και μάλιστα με το πως ασχολήθηκε μ' αυτό ο τύπος. Πρόκειται για τη Γέννηση του Χριστού και τα γεγονότα που την συνόδευσαν. Όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς, αυτά που θα διαβάσετε δεν είναι καθόλου μα ... καθόλου φανταστικά. Αντίθετα, είναι διαχρονικά και έχουν άμεση σχέση με την πραγματικότητα.
Ως γνωστόν, τη γέννηση του Χριστού την είχαν προβλέψει, τρεις περίφημοι αστρολόγοι της εποχής, οι οποίοι ακολουθώντας την πορεία ενός έντονου αστρικού φαινόμενου, έφτασαν στην Βηθλεέμ και στην περίφημη καλύβα, τη στιγμή μάλιστα της γέννησης, κατά την οποία συνέβαιναν διάφορα .... Αλλά ας σταθούμε σ' ένα περίπτερο της εποχής, να χαζέψουμε τα πρωτοσέλιδα. Αρχίζουμε με δυό τοπικές. Το "Βήμα της Βηθλεέμ" του μεσαίου χώρου και τον συντηρητικό "Κύρηκα της Βηθλεέμ"

Το Βήμα της Βηθλεέμ: " ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
ακολουθούν τον ερχομό τριών ξένων στην πόλη μας"
Κύρηξ της Βηθλεέμ: "ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΜΑΣ" και από κάτω με μικρότερα, "ΕΝΩ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ οι ξένοι αλωνίζουν τους στάβλους μας"

Και συνεχίζουμε με τον τύπο Πανπαλαιστινιακής εμβέλειας, ο οποίος χωρίζεται βασικά σε δυο μεγάλες κατηγορίες: στην πρώτη ανήκουν όλες οι εφημερίδες που συντάσσονται με τους κατακτητές και στην δεύτερη οι διαφόρων αποχρώσεων αντιστασιακές.
Ας κοιτάξουμε τι γράφουν οι δύο πιο χαρακτηριστικές φιλορωμαϊκές εφημερίδες . Η πρώτη η "Latium" που
παίρνει κατευθείαν γραμμή απ' τη Ρώμη και είναι στα Λατινικά, ενώ η άλλη "Το Σήμερα" , είναι όργανο του ρωμαίου τοποτηρητή και των ντόπιων λακέδων του και γράφεται στα αραμαϊκά -παλαιστινιακά.

Latium : Ο διανοούμενος αρχισυντάκτης της απ' την Ρώμη, ανησυχεί για το μέλλον του κόσμου κι αναρωτιέται μεγαλοφώνως "QUO VADIS ? "
Το Σήμερα : "OPUS DEI" και συνεχίζει με μικρότερα « Έργο κάποιου Ρωμαίου Θεού το υπέρλαμπρο άστρο πάνω απ’ την επικράτεια του Θεόσταλτου Βασιλέα μας Ηρώδη »

Η δεύτερη κατηγορία είναι και η πιο ενδιαφέρουσα, μιας και περιλαμβάνει πρωτοσέλιδα εφημερίδων, όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Θα ξεκινήσουμε απ' τα συντηρητικά φύλλα: Τύπο της Ιερουσαλήμ, Τύπο της Ιερουσαλήμ του εκδότη Ιακώβ και Εσπερινή . Θα προχωρήσουμε στον μεσαίο χώρο με την Εβραιοτυπία του εκδότη Τεγόπ , το Περιούσιο Έθνος του εκδότη Μπομπώλ , Τα Νέα της Παλαιστίνης του εκδότη Πάσχα και θα καταλήξουμε με το πρωτοσέλιδο του
Ρωμαιοσπάστη όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου που εκφράζει τα συμφέροντα του Εθνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Παλαιστίνης.

Τύπος της Ιερουσαλήμ: «ΠΡΟΣΟΧΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ». «Επικίνδυνοι λαθρομετανάστες ντυμένοι αστρολόγοι, παραβίασαν τα ανατολικά μας σύνορα και κατευθύνονται προς Βηθλεέμ, με πρόσχημα ότι ακολουθούν ένα παράξενο αστέρι, το οποίο καταγράψαμε πρώτοι εμείς στις 9: 39».
Τύπος της Ιερουσαλήμ του εκδότη Ιακώβ: «ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΛΑΧΑΝΟ» . «Τρείς Πέρσες ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ πέρασαν τα σύνορα μας με καμήλες και πάνε για Βηθλεέμ. Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο σύνδεσμός τους στη χώρα μας, τους περιμένει σε στάβλο έξω από την πόλη, με την έγκυο γυναίκα του. Πρόταση μας: Διορίστε τα δικά μας παιδιά συνοριοφύλακες, τα δικά τους ΑΠΕΤΥΧΑΝ ! !
Ταυτόχρονα με τους λαθρομετανάστες, εμφανίστηκε κι ένα παράξενο αστέρι, που πρώτος, στις 9: 38 είδε ο συντάκτης μας Μ. Ξ που ασχολείται με τα ουράνια φαινόμενα.(περισσότερα σελ. 8 Αστρονομία)»

Εσπερινή: «ΚΑΛΟΝΗ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ» και συνεχίζει «Πανέμορφη αλλά φτωχή, η νεαρή (ίσως μετανάστρια) δεν έβρισκε λεφτά να γεννήσει σε κλινική και κατέληξε σε στάβλο με τον φίλο της τον Ι.Ν, άνεργο ξυλουργό. Στάθηκε όμως άτυχη, γιατί εξαιτίας ενός μυστήριου άστρου, στην περιοχή εμφανίσθηκαν τρεις περίεργοι, παγανιστές, λαθρομετανάστες, που μάλλον την έχουν απαγάγει και την κρατούν -άγνωστο γιατί- όμηρο, με τον σύντροφό της.
Εβραιοτυπία: « ΑΣΤΕΡΑΣ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ» . «Γκάλοπ της "E" σε συνεργασία με την Hocus Pocus, δείχνει ότι η λάμψη του περίεργου αστέρα που εμφανίσθηκε πάνω απ' τη Βηθλεέμ, αντιστρέφει το κλίμα συμπάθειας που υπήρχε το τελευταίο διάστημα, προς την κυβέρνηση του Ηρώδη»
Περιούσιο Έθνος: «ΔΕ ΜΑΣ ΦΤΑΝΑΝ ΟΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΜΑΣ ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ» Εδώ ως συνήθως, έχουμε έναν, προς εντυπωσιασμό, πρωτοσέλιδο τίτλο που δεν έχει συνέχεια, μιας και η λαϊκίστικη ταχτική της εφημερίδας, υπαγορεύει ως πρωτοσέλιδα, διάφορα αγοραία σλόγκαν τα οποία στερούνται ιδεολογικού υπόβαθρου. Έτσι ικανοποιεί αναγνώστες όμοιους μ' αυτούς της Εσπερινής, που υποστηρίζουν όμως ποδοσφαι... -Συγνώμη- πολιτικές ομάδες του ... μεσαίου χώρου.

Τα Νέα της Παλαιστίνης: «Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ» και συνεχίζει «Έντονης φωτεινότητας αστέρι φωτίζει την "Συναυλία Αγγέλων", που οργανώνει στη Βηθλεέμ, το Μέγαρο Μουσικής Ιερουσαλήμ στα πλαίσια του προγράμματος "Πολιτισμός και Περιφέρεια". Πλήθος παρατηρητών, ακόμη κι απ' τη μακρινή Περσία, έχουν κατακλύσει τα ξενοδοχεία της περιοχής. Η ζήτηση κλινών είναι τόσο μεγάλη, που έχουν επιστρατευθεί ακόμη και στάβλοι»
Ρωμαιοσπάστης όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου
«ΚΑΝΕΝΑΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΝ ΔΕ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΟΠΛΑ»
"Από διάφορους παρακρατικούς ψιθυριστές, διαδίδεται ότι ένας νέος βασιλιάς γεννιέται αυτές τις μέρες. Θα είναι λένε αυτός που θα μας σώσει απ' τους ρωμαίους κατακτητές. ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ!! όλα αυτά είναι λικβιταριστικές προβοκάτσιες, που μοναδικό σκοπό έχουν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των σκλαβωμένων προλετάριων"
Θα μπορούσαμε να συνεχίζαμε με τα πρωτοσέλιδα πριν και μετά την σφαγή των νηπίων, αλλά θα ήταν πολύ splatter και μέρες που 'ναι δεν κάνει. Εξάλλου έχουμε έναν ολόκληρο χρόνο μπροστά μας, γεμάτο φρικιαστικά πρωτοσέλιδα και αιμοδιψή δελτία ειδήσεων. Ας αφήσουμε, όμως, αυτές τις γιορτινές μέρες στην ησυχία τους κι ας σκάσουμε και κανά χαμόγελο, καλό κάνει. Αυτά τα τελευταία, μάλιστα, τα συζητούσαμε προχτές στο φουαγέ του μεγάρου με τα παιδιά, το Σωκράτη, τους Χριστάδες, το Δημητράκη το Ρίζο και κάτι άλλα φιλαράκια μιντιάδες, και συμφωνήσαμε, μέρες που 'ναι, να χαμηλώσουμε τους τόνους και να ευχηθούμε ολόψυχα στους φίλους μας :
ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 21, 2005

Βγάλαμε και μια φωτογραφία


Αυτή τη στιγμή που σας μιλάω βρίσκομαι σε μια φωτογραφία. Είμαι παρατημένος εδώ και χρόνια σ' ένα άλμπουμ, καλυμμένος μ' ένα απαίσιο νάιλον και πλακωμένος από ένα σωρό φύλλα που μέσα τους έχουν άλλες φωτογραφίες από διάφορες φάσεις της ζωής μου. Είμαι 21 χρονώ και βρίσκομαι σε μια ανηφόρα φορτωμένος με βαλίτσες και δέματα. Γύρω όλα χιονισμένα. Κάνει πάρα πολύ κρύο. Είμαι κουρασμένος και το χειρότερο απ' όλα είναι ότι έτσι θα είμαι αιώνια. Απλά και μόνο γιατί είμαι μια στιγμή απ' τη ζωή ενός ανθρώπου. Μια στιγμή φυλακισμένη στο σελιλόιντ και τυπωμένη στο χαρτί απ' το οποίο σας μιλάω.
Στο άλμπουμ είμαστε μαζεμένες πολλές στιγμές. Κάθε μια με τα χαρακτηριστικά της. Άλλη με ανθρώπινα πρόσωπα, άλλη με ζώα, φυτά, κτίρια κάθε είδους, οχήματα. Ό,τι πέρασε, ό,τι καταγράφηκε απ' το παρελθόν είναι στριμωγμένο εδώ. Είναι ταξινομημένο κατά ημερομηνία ώστε να εξασφαλίζεται η χρονική συνέχεια.
Όλα αυτά ίσως να τα .... γνωρίζετε. Αυτό όμως που είναι απίθανο να ξέρετε είναι τι κάνουμε όλοι εμείς, όλες εμείς οι στιγμές, μαζεμένες εκεί μέσα, η μία δίπλα στην άλλη.
Πάρτε εμένα για παράδειγμα...
Τι κάνω τώρα;
Γιατί έχω στολίσει το τοπίο που με φιλοξενεί;
Γιατί έχω παραγγείλει γλυκά και ποτά;
Γιατί σιδερώνω τα καλά μου τα ρούχα;
Μα γιατί έχω γενέθλια!
Σαν σήμερα πριν από πολλά χρόνια άνοιξε το διάφραγμα μιας Olympus OM1 και με κράτησε για πάντα ζωντανό. Έτσι σήμερα με την πρώτη ευκαιρία θα φωνάξω όλους τους άλλους, όλες τις άλλες στιγμές και θα κάνουμε ένα γλέντι τρικούβερτο. Φυσικά το πάρτυ δεν θα σταματήσει εδώ. Θα προχωρήσει και σε μονοπάτια μυστικά, γεμάτα μυστήριο. Ο κύριος ΑΘΘ, της ζωής του οποίου είμαι ένα μικρό κομμάτι, όποια στιγμή ηρεμήσει και αφεθεί στις σκέψεις του θα με βρει μπροστά του. Θα προβληθεί στο μυαλό του η στιγμή στην οποία εμφανίζεται η αφεντομουτσουνάρα μου. Φυσικά ο καλός Θεός έχει προβλέψει ώστε η μνήμη να μην προβάλει τις εικόνες στη μνήμη με το νι και με το σίγμα. Έτσι γλιτώνουμε τα καταθλιπτικά επεισόδια που πιθανό να δημιουργήσει η θέα όλων των λεπτομερειών που υπάρχουν σε μια φωτογραφία.
Αλλά ας επιστρέψουμε σε μένα μιας κι έχω γενέθλια σήμερα, προπαραμονή Χριστουγέννων. Βρίσκομαι λοιπόν σε ένα μεσαιωνικό χωριό κάπου στην Ευρώπη και φορτωμένος με βαλίτσες κάνω δρομολόγια απ' το σπίτι μου μέχρι τη στάση του λεωφορείου. Ετοιμάζομαι να κατεβώ στην Ελλάδα για τις γιορτές. Ταλαιπωρία "και των γονέων !" που λεν. Αλλά εγώ δε δίνω σημασία. Τι κι αν έχει 19 βαθμούς κάτω απ’ το μηδέν; Τι κι αν χιονίζει εδώ και δυο μήνες; Τι κι αν δε ξέρω πόσα χρόνια θα κάτσω μακριά απ' το σπίτι μου; Είμαι 21 χρονώ κι όλος ο κόσμος είναι δικός μου! Καμιά φορά, όταν κοιτάζω τον εαυτό μου φαντάρο ή σε ακόμα χειρότερες φάσεις, σε κάποιες άλλες "μεγάλες"' ηλικίες, μελαγχολώ και ψάχνω να με βρω σε καλοκαίρια, σε γιορτές, σε φάσεις όμορφες. Το καλό με τις νέες φωτογραφίες που μπαίνουν στο άλμπουμ είναι ότι δεν γνωρίζουν τίποτα για το μέλλον. Είναι νέες κι ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Τέσσερις μέρες πριν τα Χριστούγεννα.
Πρώτη στο πάρτι έρχεται μια φωτογραφία όμορφη. Είμαι 6 χρονώ, μπροστά στο σπίτι μου στο χωριό. Όλα γύρω χιονισμένα! Φοράω ένα γκρίζο παλτό και χαμογελάω.
Μέσα σε μισή ώρα το πάρτι γεμίζει κόσμο. Εγώ σε διάφορες ηλικίες, σε διάφορα μέρη, είτε μόνος είτε με άλλους σε διάφορες φάσεις, τέσσερις μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Άλλες φωτογραφίες μυρίζουν καμένο ξύλο, υγρασία. Άλλες ρετσίνα και μεζέ, άλλες ουίσκι, έρωτα κι άλλες απλά ... μοναξιά.

Τέσσερις μέρες πριν τα Χριστούγεννα Τετάρτη βράδυ. Ανοίγω το πισί μου να πάρω την αλληλογραφία μου και σκέφτομαι να κάνω και καμιά βόλτα στο δίκτυο μέχρι να νυστάξω.
Απ’ το ράφι με τις φωτογραφίες ακούγεται ένας περίεργος θόρυβος. Σαν γλέντι με πολύ κόσμο, μουσικές, ποτά .... Δε δίνω σημασία. Χρειάζομαι ξεκούραση σκέφτομαι. Ένα φλας που άναψε μπρος στα μάτια μου επιβεβαιώνει την τελευταία σκέψη μου. Αύριο θα 'μαι στο δρόμο, να ξοφλήσω κάποια χιλιόμετρα που χρωστάω στον εαυτό μου. Σε τέσσερις μέρες είναι Χριστούγεννα και σκέφτομαι πως οι γιορτές αυτή την εποχή είναι καλή φάση. Θα βγω με τους ανθρώπους που αγαπώ μια φωτογραφία, θα την τυπώσω σε μεγάλο μέγεθος και θα την βάλω στο άλμπουμ μαζί με τις άλλες. Ποιός ξέρει;

- ....
- Ξύπνα υπναρά μας έρχεται καινούργιος φίλος απ' το 2005!

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 14, 2005

Με περιμένουν!

Ο ουρανός βαρέθηκε τα ρομάντζα στα μωβ ηλιοβασιλέματα κι άρχισε ένα σκοτεινό κατούρημα όπως μόνο αυτός ξέρει.
"Αυτή η εποχή είναι για τα deparment stores. Για μας τους μουσικούς δεν έχει μία!" λέει ο μπαρμπα Τάσος ο μπουζουξής, όταν στο μαγαζί δεν έχει ούτε φαντάσματα.
Η οθόνη αναμένη, αναμένει παιχνίδια από μέρους μου. Παίζω νευρικά τα μάτια μου σε μια προσπάθεια να ξεκολήσω τις εμμονές μου και να τις πετάξω, μακαρόνια στο πλακάκι, να δω .... Μεταφέρομαι απ' την screenside και χαζεύω τον κιθαρίστα στο Roadside blues του Λουστάλ.
screenside # roadside
Ντύνομαι με ρούχα σιλικόνης και αποχτώντας συμπεριφορά ημιαγωγού, αρχίζω τις βόλτες.
Aράχνες υφαίνουν στο διαδίκτυο πολυδαίδαλους ιστούς και με τις χίλιες μικροκάμερες στα μάτια τους κλέβουν τις ιδιαίτερες στιγμές του μυαλού μας. Τις ρετουσάρουν, τις τοποθετούν σε ιδανικό περιβάλλον και μας τις μεταπουλούν πανάκριβα ως φαντασιώσεις. Τα πάντα εν σοφία εποίησας. Τα πάντα υπό έλεγχο.
"Τα πάντα", έννοια απόλυτη, νομοτέλεια, κανόνας. Απ'αυτές που δημιουργούν ιστορικές φράσεις, που αναδεικνύουν αρχηγούς. Που κάνουν γκραν σουξέ, λαϊκά στιχουργικά μορφώματα. Ποτέ δε σε ξεχνώ... Τίποτα δε χάθηκε, Ποτέ από Κανένα ...
Χειμώνας!
Ετοιμάζω τα πράματά μου. Σε λίγες μέρες φεύγω.
Στο βουνό με περιμένει το δέντρο μου. το δέντρο μου

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 07, 2005

Tales from: Χριστουγεννιάτικο Ραπάρισμα με φόντο τηχιονισμένη υπόκρουση που σαμπλάραμε απ' το "Άγια νύχτα" Part 1

Τα Έλατα λυπημένα κοιτάζουν το υψόμετρο και σκέφτονται πως είναι δύσκολο να διάγεις αξιοπρεπώς, εκτός αν η έννοια αξιοπρέπεια είναι πολύ αμβλυμμένη μέσα σου.

Κυριακή, Δεκεμβρίου 04, 2005

1984 - 2005 Μια απ' τις στάσεις στο χρόνο του προφητικού πονήματος

Κλεισμένοι στο Safe European Home μας. Παρακολουθούμε ένα πολυπληθές reality με πρωταγωνιστές όλους εμάς.
ΑΥΤΑ
ΠΟΥ ΛΕΣ
ΜΑΡΙΑ (σε βλέπω!)