Ο Αγιοβασίλης, τα Βρωμοζούδια κι η κειμενομηχανή που μετατρέπει όλα τα γραπτά σε παιδικές εκθέσεις

Μαύροι καλικάντζαροι με μαύρες βούρτσες και κατάμαυρα ματσούκια στο χέρι ξεκινάν για τη χώρα των καθημερινών ανθρώπων. Μαύρες σκονισμένες καμινάδες με μαύρα μεταλλικά κεφάλια, τα βράδια χαμηλώνουν τη φωτιά τους και περιμένουν υπομονετικά τις υπηρεσίες του μεταφυσικού συνεργείου καθαρισμού. Ο Αγιοβασίλης από ψηλά με βλέμμα εποπτικό ελέγχει την πορεία των εργασιών χωρίς να επεμβαίνει. Βλέπει όμως τις καθαρές καμινάδες από ψηλά και τα βράδια του Δεκέμβρη, στέλνει μηνύματα γεμάτα λάμψη και χρώματα στα όνειρα των μπαμπάδων.
Όσοι βλέπουν να πλησιάζουν οι γιορτές και να μην έχουν δει ακόμη το Όνειρο βάζουν τα παλιά τους ρούχα κι ετοιμάζονται για την σκεπή. Ανεβαίνοντας τη σκάλα, σκέφτονται πως κάναν πολύ άσχημα που αφήσαν το τραπέζι στρωμένο «εκείνο» το βράδυ. Γιατί θα το είδαν οι καλικάντζαροι έτσι ωραίο που ήταν, θα πέσαν με τα μούτρα στο μούστο και στα ξερά σύκα και θα τους πήρε το ξημέρωμα, χωρίς να καθαρίσουν καλά την καμινάδα. Έτσι τώρα με την καμινάδα γεμάτη καπνιά, δε θα μπορέσει ο Αϊ Βασίλης να μπει και να αφήσει τα δώρα του στο τζάκι. Αχ! Κάτι παραπάνω ήξερε ο πατέρας του που τούλεγε: «Να αφήνεις στο τραπέζι όσα καλούδια πρέπει κι όταν πρέπει. Ούτε δράμι παραπάνω κι ούτε λεπτό πιο πριν»
Άντε λοιπόν ένα κουράγιο, να τελειώσουμε τη δουλειά που άφησαν στη μέση αυτά τα βρωμοζούδια. Άντε γιατί χωρίς δώρα, πως θα κάνουμε γιορτές;
Το βράδυ το όνειρό του θα πλημμυρίσει χρώματα. Ο Αϊ Βασίλης απ' την ονειροχώρα θα δει την καθαρή καμινάδα και θα στείλει τα θεραπευτικά ονειροχρώματα να γεμίσουν τον ύπνο του καλού μπαμπά. Μαζί μ' αυτά θα στείλει όμορφες νεράιδες με κιούπια γεμάτα μέλι για τα μελομακάρονα και ζάχαρη άχνη για τους κουραμπιέδες.
Τα χριστουγεννιάτικα δένδρα θα σκαρφαλώσουν μέχρι τον ήλιο και μυστικά θα συμφωνήσουν να τα φωτίζει τις νύχτες, για να 'ναι όμορφα και λαμπερά, όταν θα έρθουν οι νεράιδες να ρίξουν πάνω τους τη χριστουγεννιάτικη χρυσόσκονη.
Τα σκεπάσματα και τα στρωσίδια θα σκορπίσουν μηνύματα σκουπίδια σ' όλο το σπίτι, να δώσουν στις μαμάδες να καταλάβουν ότι είναι βρώμικα και δε μπορούν έτσι να υποδεχθούν τον καινούργιο χρόνο. Τι θα σκεφθεί, αν τα δει σ’ αυτά τα χάλια;
Τα σίδερα πηγαίνουν δίπλα στα παλιόρουχα και τρίβονται να γυαλίσουν για να γίνουν τριγωνάκια όμορφα με ήχο καθαρό και δυνατό. Όταν θα συνοδεύουν τα καραβάκια στα κάλαντα της πρωτοχρονιάς πρέπει να είναι καθαρά και να ακούγονται όμορφα, γιατί αλλιώς οι μουσικές που θα γραφτούν κατά τη διάρκεια του νέου χρόνου, θα είναι μουντές και άσχημες.
Ο παππούς λεει πως στο τέλος της χρονιάς όλα πρέπει νάναι στη θέση τους. Έτσι ώστε όταν θάρθει ο καινούργιος χρόνος να τα βρει όλα όμορφα, ταχτοποιημένα, όλα αγαπημένα και ήρεμα και έτσι να τα κρατήσει μέχρι που θα φύγει. Οι μαμάδες το ξέρουν καλά αυτό, γιαυτό τις γιορτές στρώνουν τα πιο ωραία χαλιά, αγοράζουν τα πιο ωραία στολίδια και βγάζουν για να φορέσουμε τα πιο ωραία ρούχα. Σαν θάρθουν τα Φώτα ξέρουν τα ξόρκια που πρέπει να πουν, για να διώξουν τους καλικάντζαρους. Τις απόκριες φυσικά θα τους ξανακαλέσουν, για να κάνουν γόνιμη τη γη και τους ανθρώπους και για αυτό ξέρουν άλλα ξόρκια.
Ό,τι και να ξεκινήσεις αυτές τις μέρες, σε πάει δεν το πας.
Ό,τι και να ζωγραφίσεις είναι λαμπερό με πολλά και έντονα χρώματα.
Ό,τι και να τραγουδήσεις γίνεται χαρούμενο
κι ό,τι και να γράψεις καταλήγει παιδικό παραμυθάκι.
Αχ αυτά τα βρωμοζούδια, οι καλικάντζαροι!