Βγάλαμε και μια φωτογραφία

Αυτή τη στιγμή που σας μιλάω βρίσκομαι σε μια φωτογραφία. Είμαι παρατημένος εδώ και χρόνια σ' ένα άλμπουμ, καλυμμένος μ' ένα απαίσιο νάιλον και πλακωμένος από ένα σωρό φύλλα που μέσα τους έχουν άλλες φωτογραφίες από διάφορες φάσεις της ζωής μου. Είμαι 21 χρονώ και βρίσκομαι σε μια ανηφόρα φορτωμένος με βαλίτσες και δέματα. Γύρω όλα χιονισμένα. Κάνει πάρα πολύ κρύο. Είμαι κουρασμένος και το χειρότερο απ' όλα είναι ότι έτσι θα είμαι αιώνια. Απλά και μόνο γιατί είμαι μια στιγμή απ' τη ζωή ενός ανθρώπου. Μια στιγμή φυλακισμένη στο σελιλόιντ και τυπωμένη στο χαρτί απ' το οποίο σας μιλάω.
Στο άλμπουμ είμαστε μαζεμένες πολλές στιγμές. Κάθε μια με τα χαρακτηριστικά της. Άλλη με ανθρώπινα πρόσωπα, άλλη με ζώα, φυτά, κτίρια κάθε είδους, οχήματα. Ό,τι πέρασε, ό,τι καταγράφηκε απ' το παρελθόν είναι στριμωγμένο εδώ. Είναι ταξινομημένο κατά ημερομηνία ώστε να εξασφαλίζεται η χρονική συνέχεια.
Όλα αυτά ίσως να τα .... γνωρίζετε. Αυτό όμως που είναι απίθανο να ξέρετε είναι τι κάνουμε όλοι εμείς, όλες εμείς οι στιγμές, μαζεμένες εκεί μέσα, η μία δίπλα στην άλλη.
Πάρτε εμένα για παράδειγμα...
Τι κάνω τώρα;
Γιατί έχω στολίσει το τοπίο που με φιλοξενεί;
Γιατί έχω παραγγείλει γλυκά και ποτά;
Γιατί σιδερώνω τα καλά μου τα ρούχα;
Μα γιατί έχω γενέθλια!
Σαν σήμερα πριν από πολλά χρόνια άνοιξε το διάφραγμα μιας Olympus OM1 και με κράτησε για πάντα ζωντανό. Έτσι σήμερα με την πρώτη ευκαιρία θα φωνάξω όλους τους άλλους, όλες τις άλλες στιγμές και θα κάνουμε ένα γλέντι τρικούβερτο. Φυσικά το πάρτυ δεν θα σταματήσει εδώ. Θα προχωρήσει και σε μονοπάτια μυστικά, γεμάτα μυστήριο. Ο κύριος ΑΘΘ, της ζωής του οποίου είμαι ένα μικρό κομμάτι, όποια στιγμή ηρεμήσει και αφεθεί στις σκέψεις του θα με βρει μπροστά του. Θα προβληθεί στο μυαλό του η στιγμή στην οποία εμφανίζεται η αφεντομουτσουνάρα μου. Φυσικά ο καλός Θεός έχει προβλέψει ώστε η μνήμη να μην προβάλει τις εικόνες στη μνήμη με το νι και με το σίγμα. Έτσι γλιτώνουμε τα καταθλιπτικά επεισόδια που πιθανό να δημιουργήσει η θέα όλων των λεπτομερειών που υπάρχουν σε μια φωτογραφία.
Αλλά ας επιστρέψουμε σε μένα μιας κι έχω γενέθλια σήμερα, προπαραμονή Χριστουγέννων. Βρίσκομαι λοιπόν σε ένα μεσαιωνικό χωριό κάπου στην Ευρώπη και φορτωμένος με βαλίτσες κάνω δρομολόγια απ' το σπίτι μου μέχρι τη στάση του λεωφορείου. Ετοιμάζομαι να κατεβώ στην Ελλάδα για τις γιορτές. Ταλαιπωρία "και των γονέων !" που λεν. Αλλά εγώ δε δίνω σημασία. Τι κι αν έχει 19 βαθμούς κάτω απ’ το μηδέν; Τι κι αν χιονίζει εδώ και δυο μήνες; Τι κι αν δε ξέρω πόσα χρόνια θα κάτσω μακριά απ' το σπίτι μου; Είμαι 21 χρονώ κι όλος ο κόσμος είναι δικός μου! Καμιά φορά, όταν κοιτάζω τον εαυτό μου φαντάρο ή σε ακόμα χειρότερες φάσεις, σε κάποιες άλλες "μεγάλες"' ηλικίες, μελαγχολώ και ψάχνω να με βρω σε καλοκαίρια, σε γιορτές, σε φάσεις όμορφες. Το καλό με τις νέες φωτογραφίες που μπαίνουν στο άλμπουμ είναι ότι δεν γνωρίζουν τίποτα για το μέλλον. Είναι νέες κι ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Τέσσερις μέρες πριν τα Χριστούγεννα.
Πρώτη στο πάρτι έρχεται μια φωτογραφία όμορφη. Είμαι 6 χρονώ, μπροστά στο σπίτι μου στο χωριό. Όλα γύρω χιονισμένα! Φοράω ένα γκρίζο παλτό και χαμογελάω.
Μέσα σε μισή ώρα το πάρτι γεμίζει κόσμο. Εγώ σε διάφορες ηλικίες, σε διάφορα μέρη, είτε μόνος είτε με άλλους σε διάφορες φάσεις, τέσσερις μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Άλλες φωτογραφίες μυρίζουν καμένο ξύλο, υγρασία. Άλλες ρετσίνα και μεζέ, άλλες ουίσκι, έρωτα κι άλλες απλά ... μοναξιά.

Τέσσερις μέρες πριν τα Χριστούγεννα Τετάρτη βράδυ. Ανοίγω το πισί μου να πάρω την αλληλογραφία μου και σκέφτομαι να κάνω και καμιά βόλτα στο δίκτυο μέχρι να νυστάξω.
Απ’ το ράφι με τις φωτογραφίες ακούγεται ένας περίεργος θόρυβος. Σαν γλέντι με πολύ κόσμο, μουσικές, ποτά .... Δε δίνω σημασία. Χρειάζομαι ξεκούραση σκέφτομαι. Ένα φλας που άναψε μπρος στα μάτια μου επιβεβαιώνει την τελευταία σκέψη μου. Αύριο θα 'μαι στο δρόμο, να ξοφλήσω κάποια χιλιόμετρα που χρωστάω στον εαυτό μου. Σε τέσσερις μέρες είναι Χριστούγεννα και σκέφτομαι πως οι γιορτές αυτή την εποχή είναι καλή φάση. Θα βγω με τους ανθρώπους που αγαπώ μια φωτογραφία, θα την τυπώσω σε μεγάλο μέγεθος και θα την βάλω στο άλμπουμ μαζί με τις άλλες. Ποιός ξέρει;

- ....
- Ξύπνα υπναρά μας έρχεται καινούργιος φίλος απ' το 2005!