Με περιμένουν!

Ο ουρανός βαρέθηκε τα ρομάντζα στα μωβ ηλιοβασιλέματα κι άρχισε ένα σκοτεινό κατούρημα όπως μόνο αυτός ξέρει.
"Αυτή η εποχή είναι για τα deparment stores. Για μας τους μουσικούς δεν έχει μία!" λέει ο μπαρμπα Τάσος ο μπουζουξής, όταν στο μαγαζί δεν έχει ούτε φαντάσματα.

Η οθόνη αναμένη, αναμένει παιχνίδια από μέρους μου. Παίζω νευρικά τα μάτια μου σε μια προσπάθεια να ξεκολήσω τις εμμονές μου και να τις πετάξω, μακαρόνια στο πλακάκι, να δω .... Μεταφέρομαι απ' την screenside και χαζεύω τον κιθαρίστα στο Roadside blues του Λουστάλ.

screenside # roadside

Ντύνομαι με ρούχα σιλικόνης και αποχτώντας συμπεριφορά ημιαγωγού, αρχίζω τις βόλτες.
Aράχνες υφαίνουν στο διαδίκτυο πολυδαίδαλους ιστούς και με τις χίλιες μικροκάμερες στα μάτια τους κλέβουν τις ιδιαίτερες στιγμές του μυαλού μας. Τις ρετουσάρουν, τις τοποθετούν σε ιδανικό περιβάλλον και μας τις μεταπουλούν πανάκριβα ως φαντασιώσεις. Τα πάντα εν σοφία εποίησας. Τα πάντα υπό έλεγχο. "Τα πάντα", έννοια απόλυτη, νομοτέλεια, κανόνας. Απ'αυτές που δημιουργούν ιστορικές φράσεις, που αναδεικνύουν αρχηγούς. Που κάνουν γκραν σουξέ, λαϊκά στιχουργικά μορφώματα. Ποτέ δε σε ξεχνώ... Τίποτα δε χάθηκε, Ποτέ από Κανένα ...

Χειμώνας!

Ετοιμάζω τα πράματά μου. Σε λίγες μέρες φεύγω.

Στο βουνό με περιμένει το δέντρο μου. το δέντρο μου