Χειμωνιάτικο Πρελούδιο για Παππούδεςκαι Διαφανή Πόκεμον

Χμ! Ώστε έτσι λοιπόν! Η Αφροξυλάνθη χαίρει της εκτιμήσεως του βασιλέως!
Του γυμνού όμως, ή του άλλου του παραμυθένιου; Αυτού που ο μονάκριβος γιος πρωταγωνιστεί στα κοριτσίστικα όνειρα ή του άλλου του τζάπαν μάγκα (Japan manga) Ξέρω «Γουρούνια με φτερά» θα μου πείτε «Γουρούνια με φτερά!»

Παραισθησιογόνα, οινόπνευμα, γρήγορα οχήματα, καταξίωση, χιλιάδες Παραμύθια για όσους αποποιήθηκαν την ιδιότητα του παιδιού.
Ένα τεράστιο κύκλωμα από δηλητηριασμένα φρούτα του δάσους, ξωτικά, κακές μάγισσες, νεράιδες και ότι άλλο έπαιρνε μέρος στα παραμύθια, περιμένει στην ουρά, υπό τους ήχους των UB40, για το επίδομα ανεργίας.

Τα παιδιά που γεννιούνται, μοιάζουν όλο και περισσότερο με ήρωες γιαπωνέζικων κινούμενων σχεδίων.
Οι παππούδες όμως, χρόνια σε αχρηστία, δημιουργούν τα δικά τους Κέντρα Προστασίας και ξεφαντώνουν σε ατέλειωτα πάρτυ στις λουτροπόλεις με τα ιαματικά νερά. Εκεί ακριβώς οργανώνονται σε ομάδες κρούσης κι αρχίζουν τη δράση. Τα αποτελέσματα ορατά στην κενή λίστα των άνεργων παραμυθοπροσωποπραγμάτων. Τα τερατάκια τσέπης σε κοινή εμφάνιση, σέρνονται στο τείχος των δακρύων αποδεχόμενα την ήττα τους και χτυπώντας αλύπητα το κεφάλι τους δηλώνουν την αποτυχία να οδηγήσουν σε αυτοκτονία τους μεταμεσήλικες του κόσμου. Απ' τη μεριά τους οι λεύτεροι απ' τη δουλεία της δουλειάς με κεντρικό τους σύνθημα το «Έτσι γ..ει. ο Μπαρμπαλιάς» και με χιλιάδες νέα παραμύθια στην τσέπη τους κάνουν τα πόκεμον, ντίτζιμον, πάναφον κ.λ.π να σκάνε κυριολεκτικά (ΜΠΟΥΟΥΜΜ!!) απ' τη ζήλια τους. Όσα αποδεικνύονται υπεράνω, εξαφανίζονται αυτοκτονώντας με τη μέθοδο της συνεχούς αναζήτησης νέων χρωμάτων. Στα άσχημα αυτιά τους εμφυτευμένοι νανοαναπαραγωγοί ήχου επαναλαμβάνουν συνεχώς το μήνυμα «Το χρώμα αυτό είναι αντιεμπορικό, άλλαξε αμέσως». Αυτά, ως μηχανάκια με μειωμένη κρίση που είναι, ακολουθούν την Their master' s voice και αλλάζουν τα χρώματα εν τη γενέσει τους. Η περιοριστική όμως φύση των ψιλών γραμμάτων σύμφωνα με τα οποία ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να εμφανιστεί δύο φορές το ίδιο χρώμα, οδηγεί μετά από εκατομμύρια συνδυασμούς στην ανυπαρξία χρώματος. Έτσι τα άχρωμα πλέον τέρατα πιάνονται στα δίχτυα της αυτοκτονικής μελαγχολίας και μαραζώνουν μέχρι που εξαϋλώνονται. Απ' τη γωνία προβάλει ο Χειμώνας. Παππούς κι αυτός ετοιμάζεται σιγά σιγά μ' όλα του τα καλούδια να γεμίσει τα παιδικά όνειρα με ανάγκες για τα χρώματα της άνοιξης και τη ζεστασιά του καλοκαιριού. Κουβαλάει μαζί του ζεστά ρούχα και πολύχρωμα βαριά στρωσίδια. Κάστανα, ζεστές σούπες, χιόνια για παιχνίδια και καρώτα για χιονάνθρωπους. Δίπλα του τα μέλη της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Παππούδες του κόσμου» με τα μυαλά τους γεμάτα παραμύθια απ' τους παππούδες τους και όμορφες ιστορίες απ' τη μεγάλη ζωή τους. Στα χέρια τους ένα σωρό καλούδια, κάποια απ' αυτά ίσως απαγορευμένα απ' τις μαμάδες. Σαν το φλιτζάνι με το κρασί ας πούμε, που προορίζεται για τον εγγονό και το ανάλογο με καφέ ή λικεράκι για την εγγονούλα. Οι παππούδες είναι σοφοί, ξέρουν τα πάντα και ξέρετε κάτι; Όταν θα έρθουν οι καλικάντζαροι να μας κάνουν κακό, όπως λένε κάποιοι, οι παππούδες είναι αυτοί που θα τους διώξουν με τη σκούπα. Ύστερα θα μας ανεβάσουν πάνω της και μαζί θα ξεκινήσουμε για το μέρος που πηγαίνουμε όταν τελειώνουν τα παραμύθια.

ΛΑΛΙΛΟ ! ! ΛΑΛΑΛΑΛΑ ! ! ΠΑΡΑΡΑΑΑΑΑ !!