Τίποτα - Ανεβαίνοντας τα σκαλιά μιας άλλης θεώρησης (Παρουσίαση διατριβής)

Γεια σας! Καλή χρονιά!
Ονομάζομαι Ευτύχιος Παραλίγας. Είμαι φιλοσοφίζων φιλόλογος και την τελευταία 20ετία μέρος του χρόνου μου κατέλαβε η έρευνα για την εκπόνηση της διατριβής μου σχετικά με την σημαντικότητα του όρου «Τίποτα». Θεωρώ ότι σας ενδιαφέρει και δράττομαι της ευκαιρίας, που μου προσφέρει η φιλία μου με τον διαχειριστή αυτού του ιστολογίου, να παρουσιάσω στην Ιστολογιόσφαιρα κάποια λίγα σημεία του πονήματός μου (Τίποτα - Ανεβαίνοντας τα σκαλιά μιας άλλης θεώρησης), με σκοπό να ερεθίσω την φιλομάθειά σας, ώστε να ενδιαφερθείτε περισσότερο για ζητήματα που άπτονται της Τιποτολογίας (Τιποτολογικής φιλοσοφίας).


Ο άνθρωπος, απ' την πρώιμη εποχή της ύπαρξής του, άρχισε την αναζήτηση φωνητικών σχημάτων, με την βοήθεια των οποίων, θα καθόριζε τις σημαντικές κατά την γνώμη του έννοιες[1]. Έτσι απ' την έντονη ανάγκη καθορισμού της πλέον σημαντικής έννοιας του ανύπαρκτου, δημιούργησε διάφορους όρους όπως : μηδέν, ανύπαρκτο , τίποτα κ.λπ.
Στην παρούσα φάση ,δεν θα ασχοληθώ με όλες τις παραπάνω λέξεις μιας και καθεμιά έλκει την καταγωγή της από διαφορετική εκφραστική ανάγκη[2]. Θ' ασχοληθώ αποκλειστικά με το «Τίποτα», με τον πολύ σημαντικό αυτό όρο, που στην σεμνότητά του δεν εμφανίζεται στις γλωσσολογικές διατριβές στο πραγματικό του μέγεθος, αλλά σ' αυτό που του προσδίδουν οι "Ολιστές" φιλόλογοι των οποίων η θεωρία έχει επικρατήσει την τελευταία περίοδο.[3]
Το "τίποτα" ως λεκτική οντότητα εμφανίζεται για πρώτη φορά σε εμπορικά κείμενα του 4ου π.Χ αι. στην αρχαία Υψίλειο [4] (εκεί που βρίσκεται σήμερα η Άνω Καλούδα). Μ' αυτή τη λέξη περιγράφουν την ανυπαρξία αντικειμένου και ως εκ τούτου την απουσία αντιτίμου. Ευρέως συναντάμε τον όρο σε πολεμικά κείμενα - σχέδια των Αλεξανδρινών χρόνων [5] Όπως δε, υποστηρίζει ο αείμνηστος καθηγητής Θ.Μανώλογλου στο μνημειώδες σύγγραμμά του "Τίποτα δεν είμαστε", έκτοτε ο όρος χρησιμοποιείται συνεχώς και αδιαλείπτως ως ο πιο ενδεδειγμένος για τη λεκτική παρουσίαση της "ανυπαρξίας". σελ37
Κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί διάφοροι φιλοσοφίζοντες οι οποίοι προσπάθησαν να αναιρέσουν την κολοσσιαία σημασία αυτής της λέξης όμως όλοι κατέληξαν στην πλήρη αποδοχή της μεγαλοπρέπειάς της και του σημαντικότατου ρόλου που έπαιξε στην εξέλιξη των επιστημών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο post- Νιτσεϊκός θεωρητικός Friedrich . J . Sgrund ο οποίος προσπαθώντας να υποβιβασει τον όρο "τίποτα" ακολούθησε την Προκρούστια διαλεκτική, για να καταλήξει, φυσικά, στο Τίποτα, ν' απογοητευτεί και να παραδεχθεί πως "Τίποτα δεν υπάρχει σαν το Τίποτα" [6]
Για το τέλος που προηγείται του τίποτα, επέλεξα να απαγγείλω ένα χωρίο απ' την πρόσφατη διάλεξη του μεγάλου Ιταλού Τιποτολόγου Paolo di niente (25/5/00 Bologna)
Niente piu niente = niente, perche non c' e' brutto nella bellezza di niente, perche il niente non puo essere nient' altro che niente, niente piu , niente meno.
Κλείνοντας, θα ήθελα - στην προσπάθεια μου να καταδείξω την σημαντικότητα του όρου Τίποτα, για τον λαό μας - να παραθέσω ένα ποδοσφαιρικό άσμα που άδεται σύμφωνα με τη μελωδία του "Τρίγωνα - Κάλαντα"
"Τίποτα Τίποτα δε μας σταματά , Πρωτάθλημα θα πάρουμε με τον τσαμπουκά Έϊ"




[1] "Εννοιολογικός καθορισμός των λέξεων κατά την πρώιμη ανθρωπολογική περίοδο" Dr.Phd.arts.sc.gtv N.Hainoglu
1989 kuturu Edit. Ankara
[2]" Γεννεολογία των λέξεων και κοινωνικό προτσές."
Dr.N.Petzirgianakis 1975
Εκδόσεις Πατάκι - Αθήνα
[3] Πρακτικά 34 ου Ολιστικού συνέδριου σελ1-5 Απρίλιος 1999 Σόφια
[4] Dr Γ.Κουραμπάς - Prf. L.Arkshit "Η Υψίλειος στους αιώνες" Πανεπιστημιακαί Εκδόσεις Αθήναι 1964
[5] "Αι τακτικαί κινήσεις των Αλεξανδρινών στρατευμάτων" Υπο Αντισ/γού ε.α Κ.Καραβά Στρατιωτική Επιθεώρησις Τ.68 Εκδόσεις Γ.Ε.Σ 7Ο Επ.Γρ/φειο
[6] ?Niecht ist wie das Nichts? Mϋnchen 1952