Ίσως ανεβούν στο δίκτυο, κομμάτια της νέας μου ζωής.
Ίσως ανέβουν και φωτογραφίες.
Ίσως εδώ
Ίσως αλλού
Ίσως σκέψεις και ταξίδια
Ίσως λάδια
Ίσως ξύδια
Ίσως βίντεο κι εκπομπές
Ίσως καρτουνάκια
Σίγουρα κάτι θ’ ανεβεί
Αυτά που λες Μαρία!
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 28, 2008
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 24, 2008
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 19, 2008
I LOVE INDYMEDIA
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ
από ΛΕΟ 3:24μμ, Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008
(Τροποποιήθηκε 4:28πμ, Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008)
Για πρώτη φορά ήρθε στο φως έρευνα που δημοσιεύθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2008, στο έγκυρο αμερικάνικο ιατρικό περιοδικό JAMA, η οποία συνδέει μία χημική ουσία που βρίσκεται στα πλαστικά μπουκάλια με εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων, διαβήτη και όχι μόνο.
από εγώ 5:21μμ, Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008
Έτσι εξηγείται λοιπόν το γιατί μας την πέφτουν τα ΜΑΤ στην ψύχρα όταν τους πετάμε απλά μπουκαλάκια με νερό!!!
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 16, 2008
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 15, 2008
Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 06:15
Ξ ημέρωμα
Ημέρωμα
Άρωμα φωτός
Κι ύστερα πάλι τα αμάξια, οι νοικοκυρές, τα σχολιαρόπαιδα.
Ζωή.
Όπως και να το κάνεις, όμορφη!
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 10, 2008
Ο Τυμπανιστής και οι Φίλοι του (Θανάσης Πέτρου)
"Μικρές ιστορίες που φαινομενικά δεν συνδέονται μεταξύ τους, αλλά δεν βάζω και το χέρι μου στην φωτιά" λέει ένας κατσαρομάλλης τύπος που πατάει πάνω σε μια θάλασσα στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ.
"Ο Τυμπανιστής και οι Φίλοι του" είναι το πρώτο κόμικς άλμπουμ του Θανάση Πέτρου και αποτελεί μια επιλογή από τις μέχρι σήμερα δημιουργίες του. 56 σελίδες, 4ος πλους για την σειρά ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ των εκδόσεων Βιβλιοπέλαγος.Την τιμή του δεν την γνωρίζω, ομολογώ πως δεν αγόρασα το άλμπουμ (αλλά θα καταλάβεις παρακάτω πως υπάρχει επαρκής λόγος γι' αυτό).
Δεκατρείς δουλειές του Θανάση Πέτρου συγκεντρώθηκαν λοιπόν εδώ. Η πλειοψηφία τους έχει δημοσιευθεί στο "9" και την "ΓΑΛΕΡΑ". Οι αδημοσίευτες έχουν εκτεθεί σε τρία Φεστιβάλ της Βαβελ και την έκθεση "Το Υπερπέραν Σήμερα - Ιστορίες που δεν Ξαναδιαβάζονται". Τα σχέδια είναι φυσικά όλα του Θ.Π. και το αυτό ισχύει για το ένα από τα σενάρια. Ο ίδιος είναι επίσης υπεύθυνος για την προσαρμογή σε κόμικς τριών διηγημάτων του Σλαβομίρ Μρόζεκ και ενός διηγήματος του Αουγκούστο Μοντερόσο. Τα υπόλοιπα σενάρια ανήκουν στους Δημήτρη Βανέλλη, Πέτρο Ζερβό, Παναγιώτη Κούστα και Αλέκο Παπαδόπουλο.
Αν δεν διάβασες στα πεταχτά την αποπάνω παράγραφο, θα πρέπει να σου λύθηκε και η απορία γιατί δεν χρειάστηκε να αγοράσω το άλμπουμ.
Μόλις ανακάλυψα πως αν κάνεις κλικ στην εικόνα, ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ! Θαύμα φίλε μου, Θαύμα! Μήπως να ενημερώσω την Διαρκή Ιερά Σύνοδο;
Το κείμενο είναι αυτούσιο απ' το μπλοκ του KeiPi
Τι θα μπορούσα να γράψω καλύτερο άλλωστε; Αν και επιφυλάσσομαι να επανέλθω όταν αγοράσω το βιβλίο. Τις ξέρω βέβαια τις περισσότερες ιστορίες, αλλά άλλο το βιβλίο ...
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 08, 2008
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 01, 2008
1η Σεπτεμβρίου 2008
Το φαγητό στην κουζίνα θα με ειδοποιήσει όταν είναι έτοιμο. Έχουμε αναπτύξει σχέσεις τόσο κοντινές, που συνεννοούμαστε και εκ του μακρόθεν.
Ναι αυτά που λες Μαρία!
Η μουσική παραμένει σύντροφος αν και μάλλον δεν έχουμε πια τις ίδιες απόψεις. Νομίζω πως η μουσική, είναι κομμάτι ενός μυστήριου συστήματος αξιών, που μας μαντρώνει σε νοήματα και τέχνες, χωρίς να μας δίνει τα απαραίτητα εφόδια να διαχωρίσουμε τις σοφίες απ’ τις σοφιστείες και τις τέχνες απ’ τις τεχνικές.
Αυτά που λες Μαρία!
Η οδός Βενιζέλου στη Δράμα, περιμένοντας ν’ αρχίσει και να τελειώσει το φεστιβάλ και ν’ ανοίξει το καφενείο «Ελευθερία» νοτισμένο στις πρώτες σταγόνες βροχής, δε μ’ αρέσει και πολύ τη μέρα. Προτιμώ να ανεβοκατεβαίνω απ’ την Αγία Βαρβάρα.
Αυτά που λες Μαρία!
Ο καϊρός δρόσισε και τα πρώτα σύννεφα απείλησαν σοβαρά σήμερα το πρωί το Δραμινό ουρανό. Αλλά εις μάτην!! Ο περήφανος Δραμινός ήλιος, τα έδιωξε με μια του αχτίνα και κυριάρχησε στον κάμπο απ’ το Παγγαίο μέχρι το Μενοίκιο και το Φαλακρό.
Αυτά που λες Μαρία!
Πήγα τις κουρτίνες στη μοδίστρα. Αγόρασα και κουμπγιά για ένα παλιό μου πανταλόνι. Πήγα σούπερ (στη Δράμα παραλείπεται το μάρκετ ως ευκόλως εννοούμενο). Έκανα βόλτα στο κέντρο, για ξεκάρφωμα. Γιατί δε νοείται σε μια χαλαρή πόλη σαν τη Δράμα, να τρέχεις για δουλειές (όποιες) και να μη σταματάς για καφέδες, εφημερίδες, παγωτά και κουτσομπολιό. Κυρίως αν εργάζεσαι τα απογεύματα.
Αυτά που λες Μαρία!
Α! Σκέφτομαι να γραφτώ στο Σύλλογο Φίλων Ταχυδρομικών Περιστεριών Δράμας. Πως σε φαίνεται;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
