1η Σεπτεμβρίου 2008

Το φαγητό στην κουζίνα θα με ειδοποιήσει όταν είναι έτοιμο. Έχουμε αναπτύξει σχέσεις τόσο κοντινές, που συνεννοούμαστε και εκ του μακρόθεν.

Ναι αυτά που λες Μαρία!

Η μουσική παραμένει σύντροφος αν και μάλλον δεν έχουμε πια τις ίδιες απόψεις. Νομίζω πως η μουσική, είναι κομμάτι ενός μυστήριου συστήματος αξιών, που μας μαντρώνει σε νοήματα και τέχνες, χωρίς να μας δίνει τα απαραίτητα εφόδια να διαχωρίσουμε τις σοφίες απ’ τις σοφιστείες και τις τέχνες απ’ τις τεχνικές.

Αυτά που λες Μαρία!

Η οδός Βενιζέλου στη Δράμα, περιμένοντας ν’ αρχίσει και να τελειώσει το φεστιβάλ και ν’ ανοίξει το καφενείο «Ελευθερία» νοτισμένο στις πρώτες σταγόνες βροχής, δε μ’ αρέσει και πολύ τη μέρα. Προτιμώ να ανεβοκατεβαίνω απ’ την Αγία Βαρβάρα.

Αυτά που λες Μαρία!

Ο καϊρός δρόσισε και τα πρώτα σύννεφα απείλησαν σοβαρά σήμερα το πρωί το Δραμινό ουρανό. Αλλά εις μάτην!! Ο περήφανος Δραμινός ήλιος, τα έδιωξε με μια του αχτίνα και κυριάρχησε στον κάμπο απ’ το Παγγαίο μέχρι το Μενοίκιο και το Φαλακρό.

Αυτά που λες Μαρία!

Πήγα τις κουρτίνες στη μοδίστρα. Αγόρασα και κουμπγιά για ένα παλιό μου πανταλόνι. Πήγα σούπερ (στη Δράμα παραλείπεται το μάρκετ ως ευκόλως εννοούμενο). Έκανα βόλτα στο κέντρο, για ξεκάρφωμα. Γιατί δε νοείται σε μια χαλαρή πόλη σαν τη Δράμα, να τρέχεις για δουλειές (όποιες) και να μη σταματάς για καφέδες, εφημερίδες, παγωτά και κουτσομπολιό. Κυρίως αν εργάζεσαι τα απογεύματα.

Αυτά που λες Μαρία!

Α! Σκέφτομαι να γραφτώ στο Σύλλογο Φίλων Ταχυδρομικών Περιστεριών Δράμας. Πως σε φαίνεται;

Οι φωτογραφίες είναι της Citronella (μιλ μερσί)