Κάτι το ενιαίο, που ίσως και να θυμίζει σύστημα ομοειδών, με ήρθε και το αποτυπώνω. Σα στιγμή στο κλείσιμο του φακού.
Φακon Φακoff
Κατά τα άλλα η γη γυρίζει, ο Μαρξ είναι νεκρός και οι κούκλες των παιδιών κάνουν πολιτική όπως πάντα.
Το σημείωμα αυτό αποτελεί εμπειρία αυτόματη. Αρχή ενός σύμπαντος που μπορεί να δημιουργείται αυτή τη στιγμή. Όχι αυτή. Αυτή που έφυγε λίγο πριν, λίγο πιο πριν …
Ψάχνω τους φίλους μου στο Google. Η αναζήτηση των στιγμών στο απέραντο διαδικτυακό νεκροταρχείο. Πολύ πριν. Βάζω ονόματα και μαθαίνω νέα τους.
Ύστερα μπαίνω στο αμάξι και βάζω κασέτα με Francesco de Gregori απ’ το Flirt με τη Monica Vitti της εφηβείας μου.
Αυτά που λες Μαρία! και δεν έχει άλλο ύστερα.
5 σχόλια:
Νεκροταρχείο...
Μου άρεσε. Και οι φωτογραφίες.
Έτσι μου φαίνεται Γεώργιε. Όσο για τις φωτογραφίες. Πιστεύω πως αυτές που έχω βγάλει μέχρι τώρα, είναι μόνο η αρχή.
Να 'σαι καλά.
Χιόνiσε στο Φεγγάρι amig0?
και δεν έχει άλλο ύστερα
Δεν πειράζει. Καλύτερο από το τώρα δεν υπάρχει (κι ας έφυγε λίγα δευτερόλεπτα πριν).
Φιλιά!
Ναι φίλε κι είναι κάτασπρο σαν τις χιονάτες πάστες στα ζαχαροπλαστεία και τις αμέριμνες οτιδήποτε.
my mind
Η Αν.Μακεδονία και η Θράκη σου στέλνουν βαθύ ψυχεδελικό χαιρετισμό απ' τα σύννεφα του Ωρίωνος
Δημοσίευση σχολίου