Τα μάτια κλείνουν νωχελικά και ετοιμάζονται να μαντρώσουν το μυαλό σε σκοτεινά τοπία που φωτίζει μόνο η φαντασία και το όνειρο. Το αεράκι απ’ τις γρίλιες ζεστοδροσίζει την ελαφρά ιδρωμένη επιδερμίδα και όλα συνηγορούν στη βεβαιότητα ενός ζεστού Αυγουστιάτικου απογεύματος.
Ζάλη, πασπαλισμένη με σκόνη απ’ τα φτερά των μελισσών απ’ το μπαλκόνι, συμπληρώνει το εικαστικό κορμί των στιγμών, χωρίς όμως να επισκιάζει τις αναλαμπές που σκάνε σαν φλάς από τριπάκια που κάποτε σου είχαν υποσχεθεί πολλά.
Θολά τοπία από τίτλους βιβλίων που χάσκουν παρατημένα στη βιβλιοθήκη, επιβεβαιώνουν αλήθειες για την αξία άλλοτε σημαντικών κτημάτων που έχουν μεταβληθεί, σαν πίνακες από άλλες εποχές που σήμερα κουβαλάν μπαγιάτικα καλούδια, σε άχρηστα διακοσμητικά. Χρήση, χρηστικότητα …. Ίσως κάποτε να αποθηκεύουμε τις αναμνήσεις μας σε ψηφιακές μνήμες και γιατί όχι να έχουμε τη δυνατότητα να τις μεταφέρουμε, να τις ανταλλάσουμε, να τις πουλάμε … Ναι ξέρω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου