Γύρω άσφαλτος. Οι συμπατριώτες λείπουν για μπάνια. Κι εκεί που περπατάς, ξάφνου … κάποιος παίζει ακορντεόν κι αλλάζει όλο το τοπίο. Πίσω του δροσερές παρασινάδες και στα χείλη το γνωστό ρεφρέν:
La fisarmonica
stasera suona per te
per ricordarti un amore
uno di tanti anni fa,
la fisarmonicα ...
2 σχόλια:
Τι ωραία! :)
Λατρεύω τους καλλιτέχνες του δρόμου. Κι εκείνοι μάλλον εμένα, μια και δεν αφήνω κανένα απλήρωτο για τον κόπο του να προσφέρει χαρά.
Δύσκολο πράγμα σήμερα η χαρά, με τόσους μουρτζούφληδες που κυκλοφορούν...
Ναι για!
Δημοσίευση σχολίου