Κατεβάζω τα στόρια απ’ το νοτιοδυτικό δωμάτιό μου και στο μυαλό μου έρχονται όσα απ’ τα προηγούμενα καλοκαίρια χωρούν σ’ αυτό το σκηνικό. Μια αγαπημένη συνήθεια, τα καλοκαιρινά απογεύματα στη Δράμα ή τη Θεσσαλονίκη, ήταν οι απογευματινές εκπομπές
Εκπομπές φορτωμένες με φίλους, λέξεις, φράσεις, παλιοκαιρίτικα τώρα πια σλόγκαν, τραγούδια πάντα φρέσκα και καλοκαιρινές συλλογές σε κασέτες για την παραλία και τα ατέλειωτα απογεύματα στην Ιερισσό. Κατεβασμένα στόρια, με Maggio se ne va απ’ τον μόνιμα αγαπημένο Pino Danielle.Φραπέ στο «Τουριστικό», στο «Καφενείο» στο Ντορέ, στο Ματζέστικ, στο «Αιγαίο». Τα ‘χω γράψει όλα αυτά. Για τη Θεσσαλονίκη που αγαπώ να μισώ. Για τη Δράμα που με κέρδισε και τώρα που ζητάει πίσω όσα μου ‘δωσε , αδυνατώ να πληρώσω.
Τέλος πάντων.
Τέτοια ώρα μου άρεσε να κάνω εκπομπή, κι ίσως αύριο το απόγευμα «τιμής ένεκεν» για τα περασμένα καλοκαίρια, να βγω στον αέρα με “Summer in the City” και “Walzer per un amore” .
Η εκπομπή θ’ ακουστεί και στο ιντερνέτ στο www.hxo.gr
9 σχόλια:
Ωραιες επιλογες... Ιδιως το ιταλικο...
Γιατι οι ιταλοι μεταδιδουν μια τρυφερη νοσταλγια; Εχουν ενα μαγικο τροπο να σε κανουν να δακρυζεις...
Ευχαριστω φιλε μου :))
(δεν καταλαβα πώς να ακουσω την εκπομπη, ειμαι στουρνος!)
Εγώ σ' ευχαριστώ Ροδιά μου!
Αν ξαναβγώ στον "αέρα" θα "σε" στείλω μέηλ. Είχα να κάνω εκπομπή απ' το Σεπτέμβρη.
Τρια μερονυχτα ακουγα συνεχεια το τραγουδι.. Με καταμαγεψε...
Αν καταλαβαινα τι λενε τα λογια στο περιπου κιολας...
..μπορεις να δωσεις μια μικρη περιληψη;
Περιμενω την εκπομπη, να ενημερωσεις εγκαιρως, ετσι; :)
ποιό απ' τα δύο;
Το Maggio se ne va ή το Walzer per un amore ;
το Walzer per un amore φυσικα...
Λοιπόν πρόκειται για ένα απ' τα πρώτα τραγούδια του πρωτοπόρου Fabrizio de Andre'. Είναι ένα απ' τα λίγα ερωτικά τραγούδια, ενός κατ' εξοχήν πολιτικού τραγουδοποιού
οι στίχοι του πάνω κάτω λεν τα εξής:
Όταν γεμάτη χρόνια, ανέραστη
ανάμεσα στις αναμνήσεις και τις αυταπάτες του παλιού καλού καιρού που δεν πρόκειται να ξανάρθει,
βρεις τα τραγούδια μου,
στο άκουσμά τους θα ξαφνιαστείς
που κάποιος ύμνησε τις χάρες που είχες κάποτε και πια δε θα ‘χεις
Μα η ανάμνηση δεν θα σου χρησιμεύσει σε τίποτα,
ίσως μόνο να σε βοηθήσει να κλάψεις για την αγάπη μου που δεν αποδέχτηκες
και που πια δε θα γυρίσει.
Μα η ανάμνηση δεν θα σου χρησιμεύσει σε τίποτα, ίσως μόνο να βοηθήσει τα μάτια σου να κλάψουν που κανείς πια δεν τραγουδάει γι’ αυτά
Πετάει ο καιρός και φεύγει
Ίσως να μην το καταλαβαίνουμε
Περισσότερο όμως απ’ τον χρόνο που δεν έχει ηλικία,
είμαστε εμείς που φεύγουμε
Γι’ αυτό σου λέω αγάπη μου
Θα σε περιμένω κάθε βράδυ
Μην περιμένεις άλλο. Έλα!
Έλα όσο είναι ακόμα Άνοιξη.-
Αν ξαναβγεις στον αέρα να στείλεις κι απο δω ένα email 0com! Άργησα να δω το ποστ, άργησα γμτ.
Σε φιλώ, να περνάς καλά. :)
Την έχασα κι εγώ! Θα ζητήσουμε από το Ραδιο Ηχω να ανεβάζει Podcasts ειδικά για τις εκπομπές του 0com!!
Καλό καλοκαίρι γείτονα, αέρα να φύγει η μαυρίλα!:)
Ωχ.. με ρημαξες λεμε.. πολύ συγκινητικα λογια...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩ :)))
Ταιριαζουν απολυτως με τον ηχο.
Για την ωρα, το εβαλα εδω, (αρχικο σημα, αλλα και παραμεσα) και σε πρωτη ευκαιρια θα το ξαναπαιξω, να δωσω την καταληλη ατμοσφαιρα.
Θα ενημερωσω. Μαλλον Σεπτεμβρη, γιατι τωρα εχω προβλημα --δεν μπορω να καθησω πολλη ωρα στο διαδικτυο...
Δημοσίευση σχολίου