Μαύρα Γυαλιά

Κοκάλινα σα τον Έλγουντ και τον Τζέηκ
Σαν τον Τζακ Νίκολσον σε αγώνα των Λέικερς
Μαύρα Γυαλιά
Σκούρα
Για να μη φαίνονται τα μάτια μου
Για να κρύβω πίσω τους τους φόβους μου
Τις ανάγκες μου
Τη ζωή που πέταξα στα σκουπίδια
Αυτό τον Ιούλιο για να κρυφτώ θα βάλω
Μαύρα γυαλιά
Το ραντεβού είναι για την 15η μέρα του μήνα στο καφενείο, στο Ντορέ. Όλοι οι φίλοι θάναι εκεί. Κανείς τους δε θα λείπει. Θα αγνοήσουν τον κουλουρτζή με το μεγάλο στόμα που θα κάθεται όπως παλιά στη γωνία του με τα αυτιά του ολάνοιχτα και θα πάρουν όλοι τους το δρόμο για τον Λευκό πύργο.
Το απόγευμα της 15η Ιουλίου θ' ανοίξουν όλα τα λουλούδια να μας υποδεχτούν. Οικοδεσπότης εγώ θα φοράω τα καλά μου και θα μοιράζω στους καλεσμένους κόκκινα τριαντάφυλλα. Ο Δημήτρης, ο Φάμπιο, η Κατερίνα, ο Σάσα, η Νίνα με τη Μαρία, ο Σταύρος, ο Τιερί με την Τατιάνα, ο Ζιάντ σιγά σιγά θα παίρνουν τις θέσεις τους κι ο αέρας θα γεμίζει μυρουδιές και μνήμες απ' το χτες. Το κρασί θα ανοίξει τα στόματα και θα μας φέρει πιο κοντά. Πριν χορτάσουμε ο ένας απ' τον άλλο θα πιαστούμε χέρι χέρι και θα πάμε για μεταμεσονύχτιες στο Ριβολί.
Καθένας μας και μια ταινία.
Ο Δημήτρης θα βρει τον εαυτό του στην "Κατάσταση Πραγμάτων"
Ο Φάμπιο καθισμένος στα πρώτα καθίσματα λόγω προβλημάτων όρασης θα μαγευτεί για ακόμη μια φορά απ' το Sweet Movie σιγοψιθυρίζοντας τις πανέμορφες μελωδίες του Μάνου Χατζηδάκι
Η Κατερίνα θα απορροφηθεί απ' το "Στάλκερ"
Ο Σάσα θα κλάψει για ακόμη μια φορά με την τελευταία σκηνή του "Underground" ενώ η Νίνα με τη Μαρία θα φύγουν ξανά με το "Θέλμα και Λουίζ" αναζητώντας τον επόμενο παράδεισο
Ο Σταύρος θα προσπαθήσει ξανά να καταλάβει τη "Ζαζί στο μετρό"
Ο Τιερί με την Τατιάνα θα χαθούν στο υπέροχο "Μπλε"
Ο Ζιάντ θα συγκινηθεί με το Νίνο Μανφρέντι στο "Ψωμί και Σοκολάτα"
κι όλοι μαζί θα σκάσουμε απ' τα γέλια με τον "Φρανκεστάιν Τζούνιορ"
Όταν θα βγούμε απ' το σινεμά θα 'ναι κοντά μεσημέρι. Θα ανηφορήσουμε για τα ουζερί της Ροτόντας αγκαλιασμένοι, τραγουδώντας κάποια αγαπημένη μας μελωδία. Θα παραγγείλουμε μπύρες και μπόλικους μεζέδες για ούζο κι όταν θα χτυπάμε τα μπουκάλια και θα λέμε "Γεια μας" όλοι θα μας κοιτάν με τα μάτια τους γεμάτα απορία. Όπως τότε, που πάντα πριν τα ούζα παίρναμε μπύρες και κάναμε φασαρία για να τη σπάσουμε στους πολιτικά ορθούς ταβερνόβιους. Στο δεύτερο "Γεια μας" θα αναφωνήσουμε "Δόγμα Δόγμα Α γαμήσου!!" και θα πιούμε τα υπολείμματα του μπουκαλιού ειδοποιώντας το γκαρσόνι για ούζα και νεράκια.
Ξάγρυπνοι και με το μυαλό μας γεμάτο πνεύματα θα πιάσουμε τα όργανα και θα τραγουδήσουμε όλα τα τραγούδια που έντυσαν τη ζωή μας την εποχή της αλήθειας, την εποχή που δεν χρειαζόταν να φοράει Μαύρα γυαλιά.