Κάποιες σκέψεις που έχω στο μυαλό μου από μικρός, αλλά και κάποιες άλλες

Πως θα μας φαινόταν
αν ξαφνικά συνειδητοποιούσαμε ότι η γη γυρίζει;
Δεν είναι παράξενο το γεγονός ότι τρυπώντας τη γη και κατεβαίνοντας στην άλλη άκρη, ουσιαστικά ανεβαίνουμε απ’ τη γη προς τα πάνω και σίγουρα θα συναντήσουμε ανθρώπους να περπατάν στο ίδιο μέρος που βρίσκεται το κεφάλι μας;
Δεν θα γεμίζαμε ανασφάλειες αν ξέραμε ότι την επόμενη στιγμή μπορεί ν’ αλλάξει ριζικά η ζωή μας; Γιατί, μεταξύ μας, οι πιθανότητες να αλλάξει ή όχι είναι οι ίδιες.
Δεν θα τρελαινόμασταν αν όντως καταλαβαίναμε τον πόνο του άλλου; Αν σταματούσαμε να θεωρούμε τον εαυτό μας κέντρο του κόσμου και μπαίναμε στο μυαλό και το σώμα του διπλανού μας, με τα όποια προβλήματά του;
Πως θα μας φαινόταν
αν είχαμε ας πούμε τη μνήμη ενός υπολογιστή και αποθηκεύαμε με την ίδια ευκολία ανάσυρσης και τα καλά και τα κακά;
Ξέρω! θα μου πείτε πως ο τρόπος που λειτουργεί το μυαλό μας είναι αμυντικός. Ναι αλλά για σκεφτείτε το λίγο. Να μην ήταν τόσο επιλεκτική η μνήμη μας και η αποθήκη του μυαλού μας να συσσώρευε λογικές σκέψεις και συμπεράσματα ανάλογα με τις βιωμένες καταστάσεις;
Τι θα συνέβαινε;