Δευτέρα, Νοεμβρίου 20, 2006

Θαρρείς Μαρείς Παραλαρείς, πάλι ανασαίνεις, πάλι ζεις


Θαρρείς κι η περιέργεια θα σκότωνε τη γάτα έτσι κι αλλιώς, γιατί είχανε προσωπικά.
Θαρρείς κι οι επιστήμονες το ψάχνουν γιατί είναι αργόσχολοι.
Τέλος
Θαρρείς κι οι βατραχάνθρωποι είναι διαγονιδιακοί.
Αναρωτιέσαι
Αναρωτιέσαι
και δημιουργείς ρομαντικό λόγο με ρομαντικά γράμματα που γυαλίζουν στο ρομαντικό φως σαν τις ρομαντικές δροσοσταλιές την ρομαντική αυγή.
Κάτι τέτοια σκεφτόμουν κάποιο ξημέρωμα που 'χα γλιτώσει παρά τρίχα κι ίσως κατά λάθος τη ζωή μου.
Ξαπλωμένος στην παραλία με τα λεπτά χαλίκια, με σουσάμι φρέσκο στα δόντια που χτυπούσαν ασταμάτητα.


Απέναντι τα νησάκια.
Στα ζερβά η Μεγάλη κι η μικρή Λεφτερίδα και στα δεξά το Σαφρίδι κι η παρέα του, τα υπόλοιπα Στειλιάρια κι ο Αράπης.
"Ο Άρχων της Θαλάσσης Α.Κ."
"Να σε χέσω μια κουράδα Ν.Λ"

Στο μυαλό μου ο μελαμψός βράχος, με τα ωραία μίνια ενθύμια στη ράχη του και βαθιά στα φυλλοκάρδια μου που πάλευαν να λειτουργήσουν, μια διαπίστωση: "Ω ρε πούστη μου! Φτηνά το πλήρωσα το ένσημο!"
Θαρρείς το ένα θαρρείς το άλλο, από τύχη φτάσαμε ως εδώ.
Ήταν Αύγουστος κι είναι Νοέμβρης.
Τώρα κάτω από μια λάμπα απορώ κι εξίσταμαι!

Ο εν πολλαίς αμαρτίες, που λές Μαρία μου.

5 σχόλια:

Filotas είπε...

Οι αμαρτίες είναι σαν τα ένσημα amig0!...
Καλημέρες!

cuentos_nat είπε...

κι ομως ο ποιητης λεει: ψυχη που δεν αμαρτησε ποτε της δεν αγιαζει.
αυτα που λες αμιγο.

ci είπε...

mare, mare mare, sai che ognuno c'ha il suo mare dentro il cuore

saludos:)

0comments είπε...

morgen γκάιζ!

Mirandolina
:-)
:-)

Angelito Χυμφωνώ!

cuentos_nat Ψάχνω θρησκεία, επιστήμη ή κόμα να με αγιοποιήσει

Citronella το κουβαλάω στην καρδιά μου αλλά αν δεν το 'χεις μπροστά σου ...

elemental_on είπε...

αχ αυτη η μαρια τι εχει ακουσει..!!

:) :)