Δευτέρα, Νοεμβρίου 27, 2006

LAND HO!!


Φωνάζουν οι Ναύτες!!!
Καθισμένος στην πολυθρόνα μου με το καφέ ανοιχτό χρώμα, αλλάζω σταθμό στο μυαλό μου και διώχνω τον παρουσιαστή της x- ραδιοφωνικής εκπομπής που χρησιμοποιεί τη μνήμη μου για να επιζήσει.

Να ταξιδέψει πέρα,
πιο πέρα.
Όλο και πιο πέρα!

ΕΜΠΡΟΣ ΓΕΝΝΑΙΑΙΑΙΟΙ ΜΟΥΟΥ!!!!
ΕΜΠΡΟΣ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΜΟΥ!!!
ΝΑΥΤΕΣ ΜΟΥ ΤΙΜΗΜΕΝΟΙ ΕΜΠΡΟΟΟΟΣ!!

Ένα πλοίο Απόπλοιο
Ένα καράβι Σαράβει
Ένα καΐκι Μπρίκι
Στον ορίζοντα, που όσο πάει γίνεται παρόν. Παρόν.


Αλλάζω εποχή.
15 χρόνια μετά.
Αυτός γίνεται εκδότης ΠαραΜετα(ίσως και άλλων προθέσεων)φυσικών βιβλίων και κάποιο βράδυ εμφανίζεται μπροστά μου απ' την εκπομπή του Χαρδαβέλα.
- Να καλωσορίσουμε ....
- Καλως σας βρήκα κε χαρ!χα!δέλα
κι αν με επιτρέπεται θα ήθελα να χαιρετήσω τον φίλο μου ....
Γειά σου φίλε μου ....
- Γειά σου και σένα Φ!


Η ιστορία είναι σχεδόν πραγματική Μαρία μου!

4 σχόλια:

cuentos_nat είπε...

φφ η φωτια ελεγε η λολα.
μιμη να ενα μηλο ( μαλλον εννοουσε του Αδαμ αλλα μπερδεψε τα ονοματα).

Ρε, τι σαβουρα βλεπουμε και ακουμε.
Εγω παντως θα επιμενω χατζιδακικα αδελφε.
αχ και να'ξερες τωρα...
φιλια και ποτε θα περασουν τα χριστουγεννα να σε δω!!!
Αυτα τα γενεθλια μ'ενοχλουν τα τελευταια χρονια...

ci είπε...

άντε να λύσουμε να ξεκινήσουμε..
καλημέρα

Filotas είπε...

Είδες πελατεία ο χαρχάλης?!
Καλησπέρα!

Фе́ммe скатале είπε...

Να ελειπε κι αυτο το μαρια στο τελος!