Ο εκφωνητής του κρατικού ραδιοσταθμού της Κομοτηνής, μου κρατάει συντροφιά με υπέροχα υγρά λι και νι, ενώ μεταδίδει κομμάτια που θα παιχθούν στο … φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ναι 2008!
Ξαναζεσταμένα φαγητά με σύγχρονη παχυντική SΟS.
Τα πρωινά μου με οδηγούν σε χιλιόμετρα ήλιων και ημερολογιακών ποστ. Θα τελειώσω την ιστορία με μια τελεία, σκέφτομαι, όπως συμβαίνει συνήθως. Στο μεσοδιάστημα όμως, η πλοκή θα με εκπλήσσει συνεχώς. Νοιώθω πως όλα αυτά που ζω τώρα, ίσως να τα είδα σε κάποιο όνειρο, ίσως και όχι. Πάντως είναι πράγματα, που πριν από μερικά χρόνια, ούτε μπορούσα να διανοηθώ ότι θα συμβούν. Το μεσημέρι θα πάω θάλασσα. Θα κάτσω σε ένα παγκάκι και θα διαβάσω εφημερίδα, συνοδεία αναψυκτικού. Μπορεί και όχι.
Αυτά που λες Μαρία!
2 σχόλια:
siempre estamos caminando, amigo!
Καλούς δρόμους να έχεις, να σε φέρουν κοντά στο δέντρο σου.
Φιλιά
Ημιγειτόνισσα θενξ για την ευχή
άι απρισιέιτιντ!
Δημοσίευση σχολίου