Παρασκευή, Οκτωβρίου 31, 2008

Τι είναι ο Κάβειρος, τι ειν’ το ζουμί του;

Οι σκέψεις που μεταδίδονται σ’ αυτό το ραδιοφωνικό ποστ, είναι προϊόντα χιλιομέτρων στην Εγνατία.

Πολλά και τρελά ερωτήματα όπως

«Διαλεχτό μέσω εκλεκτού Ή το αντίστροφο»;

«Οι μιναρέδες και τα καμπαναριά είναι φαλλικά σύμβολα;»

«Η Μαρώνεια, τα Άβδηρα κι η Σαμοθράκη, τι σχέση έχουν μμε τη Μαρώνεια, τα Άβδηρα και τη Σαμοθράκη;»

Να, τέτοια εμφανίζονται στο παρμπρίζ και με στέλνουν. Άλλα τα σκέφτομαι κι άλλα τα πετάω. Άλλα τα κρατάω, τα μιξάρω και σας τα παρουσιάζω.

Vrasna road mix* για τα ταξίδια σας, εκεί που η Μακεδονία ερωτοτροπεί με τη Θράκη.

Στο δρόμο συνάντησα τον Ορφέα. Ήταν πολύ όμορφος, νέος, ζωντανός και έπαιζε υπέροχες μελωδίες, στη μέση του δρόμου.

ΑΙΦΝΗΣ ΜΙΑ ΝΤΑΛΙΚΑ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ!

Τον χτύπησε.

Τον έριξε κάτω.

Παρκάρισα δεξιά και πήγα να δω τι έγινε. Ο όμορφος Ορφέας κουστουμαρισμένος στα λαμέ, έδινε συνέντευξη στο Λαμπίρη για το νέο του cd, σπάνοντας κόκα με μια τηλεκάρτα. Ίσως από αμηχανία, ίσως από κεκτημένη ταχύτητα λόγω speed, κάθε τόσο κοιτούσε το χρυσό Ρόλεξ του, ενώ το δεξί του πόδι χτυπούσε νευρικά την άσφαλτο.

Η «νίκη του νταλικατζή», σκέφτηκα κοιτώντας τη Σαμοθράκη, τη στιγμή που στο κασετόφωνο της Σιτροέν ετοιμάζονταν ο Country Joe με το Ψάρι για το Porpoise Mouth

Μπροστά μου μια καντίνα. Σουρουπώνει. Θα κατέβω να πιω μια μπύρα. Αράζω δίπλα σε Βουλγαρικά οκτακύλινδρα Land Rover και τεντώνομαι στο κάθισμα να ξεπιαστώ. Στον καθρέφτη σωρεύονται φορτηγά με τρύπιες καρότσες γεμάτες μπαμπάκι. Θυμάμαι κάποιον Απρίλη, κάπου εδώ πριν πολλά χρόνια, που έβλεπα να πέφτουν νιφάδες χιονιού και δεν το πίστευα, στοιχηματίζοντας ότι είναι ή μπαμπάκι ή πούπουλα από κάποιο πτηνοτροφείο. Έχασα! Και μαζί με το στοίχημα, πολλά πολλά χρόνια. DeVotchka - The Oblivion


Πίσω απ’ τα βρώμικα τζάμια της καντίνας η Scarlet Johansson ετοιμάζει λουκάνικα από κοτόπουλο και σάλτσα με γιαούρτι και ψητά κρεμμύδια. Παραγγέλνω ένα και μία Βεργίνα. Η μπύρα βάλσαμο. Αν ο Νέστος ήταν από μπύρα, θα ήμουν πολύ ευτυχισμένος ως μεθυσμένο παπάκι στα νερά του.


Μπαίνω στη Σιτροέν, μαρσάρω και σκέφτομαι πως το Radio Bubble* είναι καλή φάση. Σα Δραμαμίνη για να μη ζαλίζεσαι απ’ την περιρέουσα ραδιοφωνική χαζομάρα.

Στο κασετόφωνο ακούγεται Anywhere on this road LAHSA….


Τι είναι ο Κάβειρος, τι το ζουμί του;

Τι μυστήριο θα μπορούσε να έχει ένας Κάβειρος; Κι όμως ο μύθος λέει ότι από δω ξεκίνησε το ανθρώπινο είδος.

Θα το ερευνήσω. Μπορεί και όχι.

David Bowie - All The Madmen


Κουράστηκα. Θα σταματήσω, για ν’ ακούσω τις μπουρούδες απ’ τα πλοία που φεύγουν για το Ανατολικό Αιγαίο.

Madness - Night boat 2 Cairo


Αυτά που λες Μαρία! Πάλι στο δρόμο.



4 σχόλια:

Filotas είπε...

Βρε τον έρμο τον ...Ορφέα!
Χαίρε Amig0!

mindstripper είπε...

Άμα πρόδιδες λέει ένα Καβείριο μυστήριο η τιμωρία ήτανε θάνατος. Αστείο δεν είναι; Η ουσία των μυστηρίων ήτανε να μάθεις να μη φοβάσαι το θάνατο.
Τρέχα γύρευε.
Ή μάλλον σκέτο τρέχα (αυτό μπορώ).

Ευχαριστώ για τις εικόνες και τις μουσικές 0 com. Φιλιά πολλά και καλό μήνα. :-)

0comments είπε...

Άσε φίλε! Άλλο να σε λέω κι άλλο να το βλέπεις.

Να 'σαι καλά mind! Τις καλύτερες ευχές μου!!!

Spyros_VJ είπε...

τι να πω; μου έφτιασες τη μέρα με τις μουσικές και τα λόγια.

Να 'σαι καλά ζερο!