Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007

Δημιουργία Ανείπωτη!

Τελευταία κυκλοφορεί από στόμα, σε στόμα το επίρρημα Ανυπόφορα.
Αποστόμα σαν Απόστημα
Σεστόμα σαν Ζεστό μα …

Με χίλιες τελίτσες που ίσως να είχαν να πουν πολλά αν τις αφήναμε αλλά ….

Τι Πέμπτες μου τις περνάω Υπέροχα!! Στους δρόμους που απελευθερώνουμε απ’ τους αλλόφρονες νοικοκυραίους και τα τετράτροχα υποκατάστατα.
Μπροστά στα καμένα ΑΤΜ φωτογραφίζω τις πιο ζωντανές στιγμές μου. Πάντα το ‘κανα. Η πέτρα είναι πένα που ζωγραφίζει λέξεις σε κόκκινα ποιήματα

Είναι όμορφα κάθε Πέμπτη στην πορεία!
Οι Ζωντανοί των δρόμων απέναντι στους νεκροζώντανους των καναπέδων.
Τα ζόμπι των υπουργείων και τα ένστολα κατοικίδιά τους για ακόμη μια φορά προσπαθούν να προστατέψουν τους εργοδότες τους, εργολάβους μηντιάρχες.
Και για ακόμη μια φορά, στο δρόμο, το καλύτερο σύνθημα είναι:
ΣΚΥΛΙΑ ΦΥΛΑΤΕ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΑΣ !

Κι ύστερα στα στενά γεμάτος σκέψεις για τους φίλους που χάθηκαν. Άλλοι στα παραμύθια, άλλοι στην κατρακύλα κι άλλοι οι φουκαράδες – αυτοί ήταν και οι πιο νταήδες – σε έτοιμες προτηγανισμένες πανεπιστημιακές καρέκλες. Κανέναν δεν κατηγορώ. Είναι τόσοι πολλοί οι άνθρωποι και τόσοι πολλοί οι δρόμοι. Τόσες πολλές οι δικαιολογίες που φορτώνουμε τον εαυτό μας στις εκάστοτε εκπτώσεις!!

Συχνά συναντώ φίλους και τα λέμε. Άλλες, τη βγάζω μόνος μου σε ατέλειωτους ποδαρόδρομους στο κέντρο. Πάντα όμως γυρνάω σπίτι φορτωμένος οξυγόνο και φως. Ακριβώς αυτό που δεν αντέχουν οι γυάλινοι βρικόλακες.

Δημιουργία Ανείπωτη!
Γιορτή Ανυπόφορη στα βαμπίρ της όποιας εξουσίας.
Θανατηφόρα διαφάνεια στους βυζαντινισμούς του Μικρομεσαίωνα.

Αυτά που λες Μαρία!


1 σχόλιο:

cuentos_nat είπε...

ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αδελφε...Μπραβο συνεχιστε εσείς εκεί γιατί εμείς εδώ...άστα.