O Joe Strummer κι ο Αlberto Sordi ένα βράδυ σ' ένα πάρτυ - Πριν από χρόνια για κάτι που έγινε πριν από χρόνια - Χρόνια

Όταν φεύγουν τα πουλιά είναι φθινόπωρο .......
Πριν από χρόνια
Πριν από μερικές μέρες, ακούω απ' το ραδιόφωνο ότι πέθανε ξαφνικά ο Τζό Στράμερ των Clash. Παίρνω τα μάτια μου απ' τη δουλειά κι αρχίζω να φεύγω. Το μυαλό μου αρχίζει να πετάει στα τελευταία μου μαθητικά και τα πρώτα μου φοιτητικά χρόνια.

για κάτι που έγινε πριν από χρόνια

Δεκαοχτάχρονος με μακριά μαλλιά, παλτό και δερμάτινη τσάντα στον ώμο, κάθε μου βήμα και μια καινούργια εμπειρία. Μουσική σε κασέτες από δίσκους φίλων, κόμιξ απ' τα μεταχειρισμένα, λογοτεχνία από βιβλιοθήκες και σινεμά τζάμπα ή με δυο δεκάρες στις κινηματογραφικές λέσχες. Ένα μυαλό σφουγγάρι. Τσουβάλι να γεμίσει με όσα το δυνατόν περισσότερα καλούδια. Τροφή και νερό για τις έρημες και άνυδρες περιοχές της ενήλικης ζωής που ήταν προ των πυλών.
Οι πρώτες μου "κλασσικές" ταινίες παράλληλα με τις τελευταίες κινηματογραφικές δημιουργίες. Το πάνκ δίπλα στις παραδοσιακές μουσικές του κόσμου και τα ρεμπέτικα. Το Wall δίπλα στο Vertigo, ο Σιντ Βίσιους δίπλα στο Βαμβακάρη κι ο Ρομπέρτο Μπενίνι πλάϊ στον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και τον Νίνο Μανφρεντι.. Όλα, ψηφίδες ενός εγώ που σε κάθε επαφή με το μεγαλείο της τέχνης μείωνε όλο και πιο πολύ τον εφηβικό υπερτροφισμό του
Με τα χρόνια όλα έχουν πάρει το δρόμο τους και έχουν βρει τη θέση που πρέπει στη νοητή ιστορική βιβλιοθήκη. Κάποιες φορές όμως το υποσυνείδητο βγαίνει στην επιφάνεια και βολτάρει με κάτι συνειρμούς πολύ περίεργους. Έτσι το εγγλέζικο κινηματικό ροκ εν ρολ, εμφανίζεται συνδεδεμένο με κάποιες μνήμες, που είναι δύσκολο να σβηστούν. Συγκεκριμένα τους Clash τους γνώρισα και τους αγάπησα ταυτόχρονα με μια κλασσική ταινία της Commedia all' Italiana.
Ήταν ένα βράδυ όταν μετά από την προβολή της ταινίας "Ένας μικρός μικροαστός" του Μάριο Μονιτσέλι, με τον Αλμπέρτο Σόρντι, μαζεύτηκαν οι καρέκλες και όπως γινόταν συνήθως ακολούθησε πάρτυ. Ο ντι τζέι ήταν ένας νεαρός ρέντσκιν που έπαιζε στο ίδιο πρόγραμμα πανκ και ρέγκε. Πρωτόγνωρος και ευχάριστος συνδυασμός για μένα, όπως πρωτόγνωρα ήταν και τα περισσότερα τραγούδια. Κάποιο τραγούδι μάλιστα μου άρεσε πολύ κι όταν ρώτησα ποιοι το λένε μου απάντησε ο τζόκεϊ ότι ήταν κάποιοι εγγλέζοι με το όνομα Clash. Όταν του είπα που μπορώ να βρω δίσκο τους μου απάντησε πως αν του έδινα μια άδεια κασέτα θα μου τη γέμιζε με ότι είχε απ' αυτούς.
πριν από χρόνια

Το μυαλό είναι πολύ μυστήρια μηχανή. Όταν μετά τη δουλειά γυρνάω σπίτι, πριν καλά καλά μπω μέσα ακούω το τηλέφωνο, ήταν ο Ρ...ος. Μαλάκα, πέθανε ο Στράμερ! Το ξέρω, του λέω και χαιρετιόμαστε. Κάθομαι στο γραφείο μου, παίρνω στα χέρια το φλάιερ απ' την τελευταία συναυλία του με τους Μεσκαλέρος στην Υδρόγειο και εντελώς μηχανικά η ματιά μου πέφτει στην αφίσα απ' το αφιέρωμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην Κομέντια αλλ' Ιταλιάνα. Ο Μαρτσέλο, ο Βιττόριο Γκάσμαν, ο Τοτό, όλοι απόντες. Τι να κάνει άραγε ο Σόρντι; Πόσο να είναι; Πρέπει να 'ναι ..... μεγάλος. Η απάντηση μου δίνεται λίγο καιρό μετά απ' τα πολιτιστικά της Ελευθεροτυπίας. "Σε ηλικία 82 ετών πέθανε χτες ο μεγάλος Ιταλός ηθοποιός Αλμπέρτο Σόρντι". Παίρνω ψαλίδι κόβω το άρθρο και σκέφτομαι να το βάλω στο Ιταλοελληνικό λεξικό, που βρίσκεται μπροστά μου. Ανοίγοντάς το πέφτουν στο γραφείο κάτι ξεραμένα τριαντάφυλλα και κάτι παλιά εισιτήρια. Τι πάω και κρατάω! Σκέφτομαι, και παίρνω ένα στα χέρια μου.
Venerdi 3 Marzo Ore 21: 00 All' aula magna del collegio maschile sarra proietato il film "Un borghese piccolo piccolo ". Dopo come al solito …Rock Party. Ingresso libero (Παρασκευή 3 Μαρτίου στις 21: 00 στην κεντρική αίθουσα της φοιτ. εστίας αρένων θα προβληθεί το φιλμ "Ένας μικρός μικροαστός". Μετά ως συνήθως … Ροκ Πάρτυ. Είσοδος ελεύθερη.
..... όταν ένα ένα εξαφανίζονται κομματάκια απ' τη ζωή σου;

χρόνια