Ωραίο αυτό το Limbo

all my loοοve to you baby.... οι Led Zeppelin στο ραδιόφωνο, κι εγώ μεταφέρομαι οδηγός νταλίκας σε Ιταλική αουτοστράντα. Η γεύση του εσπρέσσο και του φρέσκου κρουασάν ακόμη στο στόμα. Ανάβω τσιγάρο προσπαθώντας να ξορκίσω τη γλύκα της πραλίνας αμύγδαλο, που σε πείσμα όλων των χαρτομάντιλων του κόσμου παραμένει κολλημένη στα μουστάκια μου. Στο ραδιόφωνο ένας ιταλός φωνοκοπάει, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να πείσει τον κόσμο ότι ξημέρωσε. Είναι νύχτα ακόμη και το cb έχει γεμίσει μ' όλες τις φυλές του Ισραήλ. Άραβες, Πέρσες, Ιταλοί αλλά κυρίως Τούρκοι. Βγαίνω στον αέρα:

- Που πάτε ωρέ Τουρκόπουλα; Εδώ Γιουνάν!

- Aϊντ' εφέντ, καλό ταξίντ!

- Καλό ταξίδι και σε σένα καρντάσι μου!

- Τι μιλάς με τα μεμέτια ρε σκατορουφιάνε Καβαλιώτη;

- Μινάρα Πατρινέ που 'σαι γαμώ τα ψηλά αλώνια σου;

- Καλά εσύ δεν είπες ότι θα ανέβαινες απ' την πατρίδα σου σκατοβούλγαρε; Πως απ' τα μέρια μας;

- Τελευταία στιγμή με βάλαν κάτι για Ελβετία και άλλαξα δρομολόγιο. Το μπακίρι ήταν ζόρικο και θάταν κρίμα να πάει στράφι.

- Δεν ακούγεσαι καλά, που είσαι;

- Για να δω .... μόλις πέρασα την Πεσκάρα, εσύ;

- Εγώ βγήκα απ' το Τορίνο και σε λίγο μπαίνω στο μεγάλο τούνελ για Γαλλία, πάω Λυών, εσύ;

- Εγώ φιλαράκι, θα κοιμηθώ σε κρεβατάκι κατά Αμβούργο μεριά. Λοιπόν άντε τσάο και καλό δρόμο!

- Τσάο ρε και καλή αντάμωση!

Μπόσανόβα! Τι όμορφη! Αστρούδ Ζιλμπέρτο με το Ζ παχύ να προφέρεται με φουσκωμένα χείλια και το μπροστινό μέρος της γλώσσας κολλημένο στο κάτω μέρος του στόματος, το ρο να ακούγεται ελαφρά και το τελικό ο να γίνεται ου. Δηλαδή Ζιλμπέ(ρ)του. Ντου Μπραζέου που λέν, και οι παραστάσεις που γεμίζουν το μυαλό μου είναι τόσες και τέτοιες που μούρχεται να βροντοφωνάξω:
Φ Α Ε Χ Ω Μ Α Κ Ο Υ Φ Α Λ Α Χ Ε Μ Ι Ν Γ Ο Υ Ε Ϊ ! ! !
Αλλά λίγο που είμαι μετριόφρων, λίγο τόνα λίγο τάλλο δεν το κάνω. Γιατί φανταστείτε μέσα σε μία στρατοπεδέ αίθουσα μ' ένα σωρό γραφεία, κάποιον να σηκώνεται και να φωνάζει "Φάε χώμα κουφάλα Χέμινγουεϊ". Έ είναι ψιλοεξαντρίκ, τι λέτε κι εσείς;
Πάντως αν έχεις το χούϊ να ταξιδεύεις με τα τραγούδια καλό είναι να το αξιοποιήσεις και οικονομικά. Για παράδειγμα, πας που πας στην Ευρώπη με τη νταλίκα, φέρε και μια Τομπλερόνε χριστιανέ μου!
Πας που πας στη Βραζιλία, φέρε κανά παπαγάλο, κανά σπυρί καφέ, κατιτίς βρε αδερφέ!
Ωχ δύσκολα τα πράματα! Άρχισα να κουβαλάω δώρα κι απ’τα όνειρά μου! Ας επιστρέψω γρήγορα γιατί τι είναι το μυαλό του ανθρώπου, μια κλωστίτσα είναι και ..
Αχ γραφειάκι μου όμορφο! μαζί με άλλα πολλά γραφειάκια και άλλους πολλούς ανθρώπους με πολύ ενδιαφέροντα πράματα μες το κεφάλι τους. Τι .. ενδιαφέρουσα δουλειά ! Τι ... όμορφο περιβάλλον! .......
Ωραίο αυτό το Λίμπο!
Τι είπαμε πως ήθελα να φέρω απ’τη Γουαδελούπη και το ξέχασα;

Welcome to BlogLand
& have a nice Trip!!!

(Στη μεγάλη απόφαση που πήρα πριν από 2 χρόνια ακριβώς ν' αφήσω το αυτοκτονικό περιβάλλον της πιο χαζής και ανούσιας δουλειάς που έκανα ποτέ)